İçerik

• Büyük Buhran
• “Amerikan Halkına Yeni Bir Fırsat”
• İlk Yüz Günleri
• 1930'larda Amerikan Kültürü
• İkinci Yeni Fırsat
• Depresyonun Sonu

1930'ların başında, 15 milyondan fazla Amerikalı, ücretli çalışanların dörtte biri oranında işsiz kaldı. Başkan Herbert Hoover krizi hafifletmek için çok fazla bir şey yapmadı: Sabır ve kendine güvenmenin, tüm “Amerikalıların bu“ ulusal yaşamlarımızdaki bu olaydan geçmesini ”sağlamaları gerektiğini söyledi. Ancak 1932'de Amerikalılar yeni bir başkan seçti, Franklin Amerikalıların hayatlarını iyileştirmek için federal hükümetin gücünü kullanma sözü veren Delano Roosevelt. Önümüzdeki dokuz yıl boyunca Roosevelt’in Yeni Anlaşması, Amerikan yaşamında hükümet için yeni bir rol yarattı. Sadece Yeni Anlaşma Depresyon'a son vermediyse de, milyonlarca acı çeken Amerikalıya eşi benzeri görülmemiş bir güvenlik ağı sağladı.

Büyük Buhran

29 Ekim 1929'daki borsa çöküşü, eşi benzeri görülmemiş ve eşi benzeri görülmemiş derecede refah içinde olan refah dönemine çarpıcı bir son verdi.

Afet yıllardır demlenmeye başlamıştı. Farklı tarihçiler ve iktisatçılar krizin bir kısmı için 1920'lerde artan düzensiz servet ve satın alma gücü dağılımını suçlarken, diğerleri on yıldaki tarımsal çöküşü veya I. Dünya Savaşı'nın neden olduğu uluslararası istikrarsızlığı suçluyorlar.

Her halükarda, millet kaza için acımasızca hazırlıksızdı. Çoğunlukla, bankalar düzenlenmedi ve sigortasızdı. Hükümet işsizlere sigorta veya tazminat teklif etmemiş, bu nedenle insanlar kazanmayı bıraktıklarında harcama yapmayı bırakmışlardır. Tüketici ekonomisi durma noktasına geldi ve sıradan bir durgunluk 1930'ların belirleyici olayı olan Büyük Buhran oldu.

Biliyor musun? 1930'lar insan yapımı olanların yanı sıra doğal felaketler gördü: Son on yıl boyunca, Plains eyaletlerindeki insanlar Amerikan tarihinin en kötü kuraklığı, yüzlerce şiddetli toz fırtınası veya “kara kar fırtınası” ndan acı çekti. toprak ve bitki bitkileri için imkansız ama hepsini yaptı. 1940’a gelindiğinde, 2.5 milyon insan bu “Toz Kase” ’de çiftliklerini terk etmiş ve Batı’ya Kaliforniya’ya gitmiştir.

Başkan Herbert Hoover bu olaylara cevap vermekte yavaştı. Wall Street spekülatörlerinin “çılgın ve tehlikeli” davranışının krize ciddi bir şekilde katkıda bulunduğuna inanmasına rağmen, bu tür sorunların çözülmesinin gerçekten de federal hükümetin işi olmadığına inanıyordu. Sonuç olarak, önerdiği çözümlerin çoğu gönüllü idi: Devlet hükümetlerinden kamu işleri projeleri yürütmelerini istedi; büyük şirketlerden işçilerin ücretlerini sabit tutmalarını istedi; ve sendikalardan talep artışlarını durdurmasını istedi.

Yine de kriz daha da kötüye gitti. 1930 ve 1933 arasında ABD'de 9,000'den fazla banka kapandı ve onlarla birlikte 2,5 milyar dolardan fazla depozito aldı. Bu arada, işsiz insanlar, yardımseverlik çizgileri arasında durmak ve sokak köşelerinde elma satmak gibi ailelerini doyurmak için ellerinden geleni yaptılar.

“Amerikan Halkına Yeni Bir Fırsat”

1932'de birçok Amerikalı Hoover'dan bıkmış ve Franklin Roosevelt'in daha sonra “hiçbir şey duymama, hiçbir şey görmeme, hiçbir şey yapmama” olarak adlandırdığı şeyden bahsetti. Demokratik başkan adayı New York valisi Franklin Delano Roosevelt bir değişiklik sözü verdi: “Kendime, “Amerikan halkı için yeni bir anlaşma için” dedi. Bu yeni anlaşma, ekonominin aşağı doğru sarmalını denemek ve durdurmak için federal hükümetin gücünü kullanırdı. Roosevelt, o yılki seçimleri kolayca kazandı.

İlk Yüz Günleri

Yeni cumhurbaşkanı, “aslında bir yabancı düşman tarafından istila edildi” gibi “acil bir duruma karşı savaş” için hızlı bir şekilde hareket etti. İlk önce ulusun bankalarını kısalttı. Sonra daha kapsamlı reformlar teklif etmeye başladı. Haziran ayına kadar, Roosevelt ve Kongre, Zirai Uyum Yasası, Cam-Steagall Bankacılık Yasası, Ev Sahiplerinin Kredi Yasası, Tennessee Vadisi Yetki Yasası ve Ulusal Endüstriyel İyileşme Yasası gibi pek çok yönünü temelden yeniden şekillendiren 15 büyük yasa çıkardı. Amerikan ekonomisi. Bu belirleyici eylem, Amerikalıların Roosevelt'in açılış konuşmasında bildirdiği gibi “korkmak zorunda olduğumuz tek şeyin korkusu” olduğunu duyduğu güvenceyi de telafi etmek için çok şey yaptı.

1930'larda Amerikan Kültürü

Depresyon sırasında, çoğu insanın yedekleyecek çok parası yoktu. Ancak, çoğu insan radyoya sahipti ve radyo dinlemesi ücretsizdi. En popüler yayınlar, dinleyicileri günlük mücadelelerinden uzaklaştıranlardır: Amos’un Andy'sı gibi komedi programları, sabun operaları ve spor etkinlikleri. Swing müziği insanları sıkıntılarını bir kenara atmaya ve dans etmeye teşvik etti. Benny Goodman ve Fletcher Henderson gibi grup liderleri, gençlerin kalabalıklarını balo salonlarına ve ülke genelinde dans salonlarına çektiler. Ve para dar olmasına rağmen, insanlar sinemaya devam etti. Müzikaller, “vidalı” komediler ve sert kaynatılmış gangster resimleri, 1930'larda izleyicilere hayatın korkunç gerçeklerinden bir kaçış yolu sundu.

İkinci Yeni Fırsat

Başkan Roosevelt’in erken çabaları, Amerikalıların güvenini geri kazanmaya başladı, ancak Depresyon’a son vermediler. 1935 baharında, bazen İkinci Yeni Fırsat denilen ikinci, daha agresif bir federal programlar dizisi başlattı. İşleri İlerleme İdaresi, işsiz insanlar için iş sağladı ve köprüler, postaneler, okullar, otoyollar ve parklar gibi yeni kamu işleri inşa etti. Wagner Yasası olarak da bilinen Ulusal Çalışma İlişkileri Yasası (1935), işçilere daha yüksek ücretler ve daha adil muamele için sendika kurma ve toplu pazarlık yapma hakkı verdi. Sosyal Güvenlik Yasası (ayrıca 1935) bazı yaşlı Amerikalılara emekli aylığı teminat altına almış, işsizlik sigortası sistemi kurmuş ve federal hükümetin bağımlı çocuklara ve engellilere bakmaya yardımcı olacağını öngörmüştür.

1936'da, ikinci bir dönem için kampanya yürütürken, Cumhurbaşkanı Roosevelt, Madison Square Garden'da kükreyen bir kalabalığa “'Organize para'nın güçleri benim için nefretlerinde oybirliği ile geldi' ve nefretlerini memnuniyetle karşıladığımı” söyledi. ilk İdaremde bencillik ve güç arzusunun güçlerinin eşleşmeleriyle karşılaştıklarını söylemeli, ikinci İdaremde bu güçlerin kendi efendileriyle tanıştığı söylenmeli. ” heyelan seçimi. Yine de, Depresyon sürüklendi. İşçiler daha militan büyüdü: Örneğin, Aralık 1936'da United Auto Workers, Michigan'daki Flint'te bir GM tesisinde 44 gün süren ve 35 şehirde yaklaşık 150.000 otomobil işçisine yayılan oturma grevine başladı. 1937'ye gelindiğinde, çoğu kurumsal liderin dehşeti karşısında, yaklaşık 8 milyon işçi sendikalara üye olmuş ve yüksek haklarını talep ediyorlardı.

Depresyonun Sonu

1930'ların sonunda, Yeni Anlaşma sona ermişti. Büyüyen Kongre muhalefeti, Cumhurbaşkanı Roosevelt'in yeni programlar başlatmasını zorlaştırdı. Aynı zamanda, savaş tehdidi ufukta belirirken, cumhurbaşkanı dikkatini iç politikadan uzaklaştırdı. Aralık 1941'de, Japonlar Pearl Harbor'ı bombaladı ve ABD, II. Dünya Savaşı'na girdi. Savaş çabası Amerikan endüstrisini teşvik etti ve Büyük Buhran bitti.