İçerik
A. Philip Randolph, işçi hareketinden çıkan en önemli sivil haklar lideriydi. Uzun kariyeri boyunca, siyah işçilerin çıkarlarını sürekli olarak ırk gündeminin ön saflarında tuttu. W. E. B. Du Bois gibi medeni haklar liderleri yirminci yüzyılın sorununun “renk çizgisi” olduğunu iddia ederken Randolph, “ortak adam” sorusu olduğu sonucuna vardı.
Erken dönem
Randolph’un siyaseti, I. Dünya Savaşı döneminde kök saldı. Öğrenmeye saygı duyan çalışkan ebeveynlerden biri olan çocuk, 1911'de New York City'deki Florida'daki Crescent City'den ayrıldı.
Gün boyunca çalışan ve gece City College'da okuyan Randolph, Marx da dahil olmak üzere modern ekonomik ve politik yazarları okurken entelektüel ufkunu genişletti. Bu teorik topraklama, siyah elit değil, siyah işçi sınıfını siyah ilerlemenin ana umudu olarak görmesini sağladı.
Sosyalistlerle olan dernekleri ve siyah nüfusun devam eden kentleşmesi işçi sınıfı yönelimini güçlendirdi.
Uyuyan Araba Kardeşlerinin Kardeşliği
1917'de Randolph ve arkadaşı Chandler Owen kuruldu. Haberci. Derginin zeki ve ruhlu nesli, Başkan Woodrow Wilson'u Booker T. Washington ve Du Bois kadar eleştirdi.
Bolşevik Devrimi'nin onayı, 1919’un korkusu sırasında çeşitli devlet gözlemcilerince gösterilmişti, ancak Randolph komünistlerin çekiciliğine her zaman itiraz etti.
Savaş sonrası tepki işçi sınıfı örgütlenmesinin olanaklarını sınırladı, ancak birkaç yanlış başlangıçtan sonra, 1925 yılında Randolph, Uyuyan Araba Taşıyıcılarının Kardeşliği'nin genel organizatörü oldu. Uzun bir mücadelenin ardından, ezici bir şekilde kara olan bir grup hamallar bir seçim ve ardından 1937'de demiryolları ile bir sözleşme kazandı.
Zafer Randolph'u işçi hareketinde lider siyah figür yaptı. Kitle örgütlerinin bir şemsiye hareketi olan yeni Ulusal Zenci Kongresi'ne başkanlık etti, ancak grubun komünistler tarafından kontrol edildiğine inanan 1940 yılında istifa etti.
Washington'da Mart
Bağımsız olarak grev yapan Mart 1941'de Washington hareketi üzerine Mart ayında düzenlenen ve Başkan Franklin D. Roosevelt'in savunma sanayinde ayrımcılığı yasaklayan 8802 sayılı İcra Emri'ni yayınlamasını başardı. Savaştan sonra benzer bir teknik de Başkan Harry S. Truman’ın orduyu parçalara ayırma emrini verdi.
Randolph hedeflerini genişletirken, siyah işçilerin çıkarlarını asla unutmadı ve bazı sendikalarda sürekli bir ayrımcılık eleştirmeni oldu. 1963’te Washington’daki Mart ayının yaratıcısı olan Randolph, hükümetin siyah mesleklere sponsorluk etmeyi amaçladı.
Sivil haklar Hareketi
Hedefi, güneydeki sivil haklar hareketinin talepleri tarafından gölgede bırakılsa da, Randolph’un siyahların ekonomik ihtiyaçlarını anlaması, ulusun dikkatini çeken ayaklanmalara öncülük etti. Ayrıca, programatik olarak iflas ettiğine inandığı siyah güç hareketinin eleştirmeni oldu.
Sıradan işçilere duyduğu kaygıya rağmen, Randolph’un tarzı entelektüel ve uzaktı. Belki de kendi çıkarlarının kontrol gücüne inandığı için, siyah güç hareketi için sosyal ve psikolojik itici gücü tam olarak anlamadı.
Ancak teorik eğilimi ve rasyonellik, siyasi ittifaklar kurmasına ve önemli emek ve sivil haklar hedeflerini seçip kazanmasına olanak sağladı.
Judith Stein
Okuyucunun Amerikan Tarihine Eşlik Ettiği. Eric Foner ve John A. Garraty, Editörler. Telif Hakkı © 1991, Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company'ye aittir. Tüm hakları Saklıdır.
