İçerik

• Kölelerin Kurtuluşu
• İkinci Büyük Uyanış
• Amerikan Kölelik Karşıtı Toplum
• İç Asansörler Geliştirildi
• Abolisyonist Fikirler Yayıldı
• Dred Scott Kararı

Kaldırılma hareketi, bütün kölelerin derhal serbest bırakılması, ırk ayrımcılığının ve ayrılmasının sona ermesi için toplumsal ve politik bir baskıydı. Özgürleşmeyi savunmak, ortadan kaldırmayı, kademeli özgürleşmeyi savunan daha ılımlı kölelik karşıtı savunuculardan ve köleliği mevcut alanlarla sınırlamak ve yayılmasını engellemek isteyen “Özgür Toprak” eylemcilerinden ayırdı. Radikal fesatçılık kısmen İkinci Büyük Uyanış'ın dini hürmeti ile körüklendi ve bu da birçok insanın dini gerekçelerle özgürleşmeyi savunmasını sağladı. Kaldırılma hareketi, 1830'lardan başlayarak Kuzey kiliselerinde ve politikalarında giderek daha belirgin hale geldi ve bu da Kuzey ile Güney arasındaki İç Savaşa öncülük eden bölgesel düşmanlığa katkıda bulundu.

Kölelerin Kurtuluşu

1830'lardan 1870'e kadar, kölelik karşıtı hareket tüm kölelerin derinden kurtulmasını, ırk ayrımcılığının ve ayrımcılığın sona ermesini sağlamaya çalıştı.

Bu hedefleri öne çıkarmaları, kölelik karşıtlarını, 1840'dan sonra Kuzey'de meydana gelen köleliğin batıya doğru genişlemesine geniş çaplı siyasi muhalefetten ayırıp, İç Savaş'a yol açan sorunları ortaya çıkardı.

Oysa köleliğin "sömürgeciliği ve özgür-toprakçılığa" olan bu iki düşmanlık ifadesi, yalnızca kendi inançlarıyla ve etkileşimleriyle değil, aynı zamanda nihayet Kuzey'i kara lehine birleşmiş olarak gören güney köle sahiplerinin kafasında da yakından ilişkiliydi. azat etme.

Biliyor musun? Kaldırımcı kadın Elizabeth Cady Stanton ve Lucretia Mott, kadın hakları hareketinde önemli isimler haline geldi.

Her ne kadar Amerikan Devrimi'nde ve 1820'lerde Yukarı Güney'de kölelik karşıtı duygular güçlü olsa da, kölelik karşıtı hareket 1830'lara kadar militan bir haçlı seferinde birleşmedi.

Geçtiğimiz on yılda, Kuzey'in çoğunun imalat ve ticaretin yayılmasıyla ilgili toplumsal bozulmaya uğraması nedeniyle, topluma manevi yön vermek için güçlü inançlı dini hareketler ortaya çıktı.

İkinci Büyük Uyanış

Günahkar uygulamaları sona erdirmek için ahlaki zorunluluğu vurgulayarak ve herkesin toplumdaki Tanrı'nın iradesini sürdürme sorumluluğunu vurgulayarak, İkinci Büyük Uyanış olarak adlandırılan şeyde 1820'lerde büyük dinsel canlanmaya yol açan Lyman Beecher, Nathaniel Taylor ve Charles G. Finney gibi vaazlar bu, kaldırılmanın yan yana ortaya çıkmasının yanı sıra, mizaç, pasifizm ve kadın hakları gibi diğer reformlar için de büyük bir ivme kazandı.

1830'ların başında, Theodore D. Weld, William Lloyd Garrison, Arthur ve Lewis Tappan ve hepsi canlanma tarafından beslenerek ruhsal olarak beslenen Elizur Wright, Jr. “acil kurtulma” nedenini almıştı.

Amerikan Kölelik Karşıtı Toplum

1831'in başlarında Boston'daki Garrison, ünlü gazetesini yayınlamaya başladı. kurtarıcı, büyük ölçüde, hareketi her zaman büyük bir rol oynayan özgür Afrikalı-Amerikalılar tarafından destekleniyor. Aralık 1833'te Tappanlar, Garnizon ve her iki ırkın ve cinsiyetin altmış diğer delegesi Philadelphia'da bir araya gelerek, köleliği derhal kaldırılması gereken, şiddet içermeyen ve ırkçı önyargıyı kınayan bir günah olarak kınayan Amerikan Kölelik Karşıtı Toplum'u buldu.

1835’e kadar, toplum Kuzey’deki Afrika kökenli Amerikan topluluklarından önemli manevi ve maddi destek almış ve serbest devletler boyunca yüzlerce şube kurmuş, Kuzey’i kölelik karşıtı edebiyatı, ajanları ve Kongre’nin sona erdirmesini talep eden tüm federal destekleri talep etmesini talep etmiştir. kölelik. Kadınların kayda değer katılımı çeken toplum, Amerikan Kolonizasyon Derneği’nin gönüllü kademeli kurtuluş ve kara göç programlarını da kınadı.

Tüm bu faaliyetler, Kuzey ve Güney’in, özellikle de şiddet içeren çetelerin, düşmanlık edebiyatı içeren posta poşetlerinin yakılmasını ve kölelik karşıtı dilekçelerin dikkate alınmasını yasaklayan bir “tıkaç kuralı” nın ABD Temsilciler Meclisi’ndeki geçişinin yaygın düşmanca tepkilerini kışkırttı.

Bu gelişmeler ve özellikle de 1837 kölelik karşıtı editör Elijah Lovejoy cinayeti, kölelik karşıtı politikacılar için oy kullanmaları için kendi sivil özgürlüklerinden korkan pek çok kuzeylinin yol açtı ve bu nedenle Wendell Phillips, Gerrit Smith ve Edmund Quincy gibi önemli dönüşümler gerçekleştirdi.

İç Asansörler Geliştirildi

Ancak kölelik karşıtı duyarlılık siyasette ortaya çıkmaya başladığında, kölelik karşıtları da kendi aralarında aynı fikirde olmaya başladı.

1840'a kadar Garnizon ve takipçileri, köleliğin etkisinin tüm toplumu bozduğundan, Amerika’nın manevi değerlerinde devrimci bir değişime ihtiyaç duyulduğuna ikna oldular. Bu “ahlaki suistimal” talebine Garnizon, hareket içinde kadınlar için eşit haklar konusunda ısrar ve “yozlaşmış” siyasi partilerden ve kiliselerden titizlikle kaçınma konusunda ısrar etti.

Garnizon’un muhaliflerine göre, bu tür fikirler tamamen Hıristiyan değerlerle çelişiyor ve siyasî ve dinî sistemleri etkileme zorunluluğu, zorla kaldırılmayı amaçlayan adaylar için aday göstererek ve oy vererek ortaya çıkıyordu.

Bu konulardaki ihtilaflar Amerikan Kölelik Karşıtı Toplumu 1840'ta bölerek Garnizon ve destekçilerinin bu organın emrinde kalmasını sağladı; Tappanlar liderliğindeki muhalifleri, Amerikan ve Dış Kölelikle Mücadele Derneği'ni kurdu. Bu arada, diğer Garnizon düşmanları, 1840 ve 1844 seçimlerinde başkan adayı olarak James G. Birney ile Özgürlük partisini başlattılar.

Abolisyonist Fikirler Yayıldı

Tarihçiler, kölelik karşıtlarının 1840'tan sonra ulusun siyasi hayatı üzerindeki etkisinin tartışılmasına rağmen, kuzey kültür ve toplum üzerindeki etkileri inkar edilemez. Konuşmacılar olarak, Frederick Douglass, Wendell Phillips ve Lucy Stone özellikle çok iyi tanındı.

Popüler literatürde, John Greenleaf Whittier ve James Russell Lowell'in şiiri, Douglass, William ve Ellen Craft ve Solomon Northrup gibi kaçak kölelerin otobiyografilerinde olduğu gibi geniş bir şekilde yayıldı.

Abolisyonistler, dini yaşam üzerinde özellikle güçlü bir etki yaptılar ve Metodistleri (1844) ve Baptistleri (1845) ayıran şemalara büyük oranda katkıda bulunurken, sayısız bağımsız kötülük karşıtı “özgür kilise” kurdu. Irkla bütünleşmiş coeducation, etkileyici bir Afrikalı-Amerikalı lider grubundan mezun olan Oneida Enstitüsü ve batıl bir ortadan kaldırılma merkezi olan Illinois'deki Knox College.

Hareketin Garnizon kanadının içinde, kadın kaldırılması, 1848 Seneca Şelaleleri Sözleşmesi'nin düzenlenmesinde aracı olan ülkenin ilk bağımsız feminist hareketinin lideri oldu. Her ne kadar Afrikalı-Amerikalı eylemciler, beyaz ortadan kaldırıcıların ırkçı ve koruyucu davranışlarının nedeni ile sık sık şikayet etseler de, beyazlar bağımsız olarak, Afrika kökenli Amerikalıların 1840'lar ve 1850'ler boyunca ayrılığı yasaklama ve eğitimi iyileştirme yönündeki bağımsız çalışmalarını destekledi.

Özellikle, 1850 Kaçak Köle Yasası'nın yürürlüğe girmesinden sonra, beyaz kaçakçılık adamları, siyahların da Yeraltı Demiryolunu büyük ölçüde yönetmesine rağmen, Afrika kökenli Amerikalıları esaretten kaçma tehdidiyle korudu.

Dred Scott Kararı

1850'lerin sonunda, siyasette örgütlü bir sömürgecilik, Kansas-Nebraska Yasası'nın yol açtığı köleliğe ilişkin daha büyük kesit krizi altına girdi. Dred Scott Kararı ve John Brown’ın Harpers Ferry’a baskın düzenledi.

Kaldırımcıların çoğu, Birlik'in ayrılma krizinde durduğu Cumhuriyetçi partiye gönülsüzce destek verdi ve İç Savaş sırasında askeri serbest bırakma militanları oldu. Hareket, Garnizon ve destekçilerinin köleliği kaldıran Onüçüncü Değişikliğin geçişinin Amerikan Kölelik Karşıtı Topluluğun gereksizliğini sürdürdüğünü iddia etmeleriyle tekrar 1865'te ayrıldı.

Ancak Wendell Phillips'in liderliğindeki daha büyük bir grup, yalnızca bütün siyah erkekler için tam bir siyasi eşitlik elde edilmesinin eski kölelerin özgürlüğünü garanti edebileceği konusunda ısrar ederek Garnizon'un toplumu çözmesini engelledi. 1870 yılına kadar sürdü. Özgür için toprak, oy ve eğitim talep etti.

Ancak, Onbeşinci Değişiklik, erkek-Amerikalılara oy hakkı tanıtan bir uzatma geçtiğinde, toplum görevinin tamamlandığını ilan etti. Bununla birlikte, kölelik karşıtları tarafından başlatılan ırksal eşitlikçilik gelenekleri, 1909'da Ulusal Renkli İnsanların Gelişimi Derneği'nin daha sonra kurulmasına ilham vermek için yaşadı.

Blanche Glassman Hirsh, Feminist Kaldırıcılar (1978); Benjamin Quarles, Kara Kaldırıcılar (1970); James Brewer Stewart, Kutsal Savaşçılar: Kaldırılma ve Amerikan Köleliği (1986).

JAMES BREWER STEWART

Okuyucunun Amerikan Tarihine Eşlik Ettiği. Eric Foner ve John A. Garraty, Editörler. Telif Hakkı © 1991, Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company'ye aittir. Tüm hakları Saklıdır.

Çığır açan seri yeniden düzenlendi. ROOTS premieres Memorial Day, TARİHÇE 9 / 8'de.