İçerik
Kara Ölüm, 1300'lerin ortalarında Avrupa ve Asya'yı vuran, tahrip edici bir küresel salgın salgınıydı. Veba, 1347 Ekim'inde, Karadeniz'den 12 gemi Sicilya'daki Messina limanına demirlediğinde Avrupa'ya geldi. Rıhtımda toplanan insanlar korkunç bir sürprizle karşılaştılar: Gemilerdeki denizcilerin çoğu öldü ve halen hayatta kalanlar ağır hastaydı ve kan ve irin sızdıran siyah kaynarlarla kaplıydı. Sicilyalı yetkililer acımasızca limandan “ölüm gemileri” filosuna sipariş verdiler, ancak çok geçti: Önümüzdeki beş yıl boyunca, Kara Ölüm Avrupa’da kıtanın nüfusunun üçte biri olan 20 milyondan fazla insanı öldürecekti.
Kara Ölüm Başlıyor
“Ölüm gemileri” Messina'daki limana girmeden önce bile, birçok Avrupalı, Yakın ve Uzak Doğu'nun ticaret yollarında ölümcül bir yol açan “Büyük Kötü Zarar” hakkında söylentiler duymuştu. Gerçekten de, 1340'ların başlarında, hastalık Çin, Hindistan, İran, Suriye ve Mısır'ı vurdu.
Bununla birlikte, Avrupalılar, Kara Ölüm'ün korkunç gerçeği için neredeyse hiç donanımlı değildi. İtalyan şair Giovanni Boccaccio, “Erkeklerde ve kadınlarda”, “hastalığın başlangıcında, kasıklarda veya koltuk altlarının altında bazı şişlikler…… ortak bir elmanın büyüklüğüne, diğerleri büyüklüğüne yumurta, biraz, biraz daha az ve bunlar veba-kaynar denilen kaba. ”
Kan ve irin, bu garip şişliklerden sızdı; bunu, başka rahatsız edici semptomların ateşi, titremeleri, kusma, ishal, korkunç ağrıları ve ağrıları bir dizi izledi ve kısa sürede ölüm.
Kara Ölüm, korkutucu derecede bulaşıcı olmayan bulaşıcıydı: “kıyafetlere sadece dokunmak”, Boccaccio, “hastayı dokunuşa iletmek için kendisine göründü” dedi. Hastalık da korkunç derecede etkiliydi. Geceleri yatağa girdiklerinde sağlıklı olan insanlar sabaha kadar ölebilirdi.
Biliyor musun? Birçok bilim adamı, fidanlık kafesinin “Gül'ün Etrafındaki Halka” nın Kara Ölüm belirtileri hakkında yazıldığını düşünüyor.
Kara Ölümü Anlamak
Günümüzde bilim adamları, şimdi veba olarak bilinen Kara Ölüm'ün bir basil tarafından yayıldığını biliyorlar. Yersina pestis. (Fransız biyolog Alexandre Yersin, 19. yüzyılın sonunda bu mikropu keşfetti.)
Bacillus'un insandan insana pnömonik olarak veya hava yoluyla ve ayrıca enfekte pire ve sıçan ısırığı yoluyla geçtiğini bilirler. Bu zararlıların her ikisi de ortaçağ Avrupa'da hemen hemen her yerde bulunabilir, ancak ölümcül vebaların bir Avrupa liman kentinde birbiri ardına nasıl yürüdüğü gibi, her tür gemide özellikle evdeydiler.
Messina'yı vurmasından kısa bir süre sonra Kara Ölüm, Fransa'daki Marsilya limanına ve Kuzey Afrika'daki Tunus limanına yayıldı. Ardından, ayrıntılı bir ticaret ağı ağının merkezinde iki şehir olan Roma ve Floransa'ya ulaştı. 1348'in ortasında, Kara Ölüm Paris, Bordo, Lyon ve Londra'yı vurdu.
Bugün, bu acımasız olaylar dizisi korkutucu ama anlaşılır. Bununla birlikte, 14. yüzyılın ortasında, bunun için rasyonel bir açıklama yok gibiydi.
Hiç kimse Kara Ölüm'ün bir hastadan diğerine nasıl geçtiğini bilmiyordu ve kimse onu nasıl önleyeceğini ya da tedavi edeceğini bilmiyordu. Örneğin bir doktora göre, “ani ölüm, hasta adamın gözlerinden kaçan hava ruhu, yanında duran ve hastaya bakarak sağlıklı kişiyi vurduğunda meydana gelir”.
Doktorlar, kan alma ve kaynama-lancing (sağlıksız olduğu kadar tehlikeli uygulamalar) ve aromatik bitkileri yakmak ve gül suyu veya sirkede banyo yapmak gibi batıl pratikler gibi kaba ve karmaşık olmayan tekniklere güvendiler.
Bu arada, panik içinde, sağlıklı insanlar hastalıkları önlemek için ellerinden geleni yaptılar. Doktorlar hastaları görmeyi reddetti; rahipler son ayinleri yönetmeyi reddetti; dükkâncılar dükkanlarını kapattılar. Birçok insan şehirlerden kırsal alanlara kaçtı, ancak orada bile hastalıktan kaçamadılar: İnekleri, koyunları, keçileri, domuzları ve tavukları ve insanları etkiledi.
Aslında, birçok koyun öldü, Kara Ölüm'ün sonuçlarından biri Avrupa yün kıtlığıydı. Ve kendilerini kurtarmak için çaresiz olan birçok kişi, hasta ve ölen sevdiklerini bile terk etti. “Böylece,” dedi Boccaccio, “her birinin kendisi için bağışıklık sağlamayı düşündüğü”.
Kara Veba’nın Cezası?
Hastalığın biyolojisini anlamadıkları için pek çok kişi, Kara Ölüm'ün açgözlülük, küfür, sapkınlık, zina ve dünya gibi Tanrı'ya karşı günahlara karşı bir tür ilahi ceza olduğunu kabul ettiğine inanıyordu.
Bu mantıkla, vebayı yenmenin tek yolu Tanrı'nın affetmesini kazanmaktı. Bazı insanlar, bunu yapmanın yolunun, heretler ve diğer sorunluların topluluklarını temizlemek olduğunu, bu nedenle, örneğin, 1348 ve 1349'da binlerce Yahudi katledildiğine inanıyordu. şehirlerdeki azgın çetelere karşı nispeten güvenli olabilirler.)
Bazı insanlar, komşularına çarparak Kara Ölüm salgınının terör ve belirsizliği ile başa çıkmışlardı; diğerleri içe dönerek ve kendi ruhlarının durumu hakkında endişelenerek başa çıkabildiler.
kırbaçlı
Bazı üst sınıf erkekler kasabadan şehire seyahat eden ve kamuoyunda kefaret ve ceza gösterileri yapan geçit törenlerine katıldılar: Kasabalılar bakarken keskin metal parçalarıyla dolu ağır deri kayışlarla kendilerini ve birbirlerini döveceklerdi. Otuz iki buçuk gün boyunca, yabancılar bu ritüeli günde üç kez tekrarladılar. Sonra bir sonraki şehre giderler ve tekrar işleme başlarlar.
Flagellant hareketi, açıklanamaz trajedi karşısında güçsüz hisseden insanlara biraz rahatlık sağlasa da, kısa bir süre sonra, yabancılaştırıcıların otoritesini kullanmaya başladığı Papa'yı endişelendirmeye başladı. Bu papalık direnci karşısında, hareket dağıldı.
Kara Ölüm salgını yolunu 1350'lerin başında yürütmüştü, ancak veba birkaç yüzyıl boyunca her nesilde yeniden ortaya çıkmıştı. Modern sağlık ve halk sağlığı uygulamaları, hastalığın etkisini büyük ölçüde hafifletti ancak ortadan kaldırmadı.
HISTORY Vault ile yüzlerce saatlik tarihi videoya ücretsiz olarak erişebilirsiniz. Ücretsiz denemenize bugün başlayın.
