1942'de bu gün, kahve Amerika Birleşik Devletleri'nde rasyona giren öğelerin listesine katılır. Latin Amerika ülkelerinde rekor kahve üretimine rağmen, hem askeri hem de sivil kaynaklardan fasülye artan talep ve diğer amaçlar için gerekli olan nakliyeye olan talep, mevcudiyetinin sınırlandırılmasını gerektiriyordu.
Kıtlık ya da kıtlık, nadiren savaş sırasındaki rasyonun nedeni idi. Gerekçe genellikle iki nedenden ötürü kullanılmıştır: (1) tüm vatandaşlara kaynakların ve gıda maddelerinin adil bir şekilde dağıtılmasını sağlamak; ve (2) mevcut acil durum verildiğinde, belirli hammaddelerin askeri kullanımına öncelik vermek.
İlk başta, belirli ürünlerin kullanımını sınırlamak isteğe bağlıydı. Örneğin, Cumhurbaşkanı Roosevelt, Amerika Birleşik Devletleri'nin bir lastik kaynağı olan Hollanda Doğu Hint Adaları'nın yakalanmasının ışığında, eski lastik bahçe hortumlarını, lastikleri, banyo başlıklarını, vb. Korkutmak için “hurda sürücüleri” çıkardı. Koleksiyonlar daha sonra benzin istasyonlarında bir kuruşluk bir pound için itfa edildi. Yurtseverlik ve savaş çabalarına yardım etme arzusu savaşın ilk günlerinde yeterliydi.
Ancak, petrol tankerleri de dahil olmak üzere ABD’nin nakliyesi, Alman U-botu saldırılarına karşı daha savunmasız hale geldiğinde, rasyon yapılan ilk kaynak gaz oldu. Mayıs 1942'den başlayarak, 17 doğu eyaletinde, araç sahipleri haftada üç galon gazla sınırlandırıldı. Yıl sonuna kadar, gaz rasyonları ülkenin geri kalanına yayıldı ve sürücülerin rasyon damgalarını araçlarının ön camlarına yapıştırmalarını istedi. Malzemeler askeri kahvaltılar için ayrıldığından tereyağı da rasyonel oldu. Kahvenin yanı sıra, beraberindeki şeker ve süt de sınırlıydı. Hep birlikte, siviller tarafından yaygın olarak tüketilen tüm yiyeceklerin yaklaşık üçte biri savaş sırasında bir defada veya başka bir rasyonda toplandı. Fiyat İdaresi Başkanlığı tarafından belirlenen tavanlardan daha yüksek fiyatlarla yerleşmiş bir rasyonel mal kaynağı olan karaborsa, şişirilmiş fiyatları ödemek için gereken tek kullanımlık geliri olan Amerikalılar için bir tedarik kaynağıydı.
Bazı maddeler rasyon listesinden erken çıktı; kahve Temmuz 1943’ün başlarında serbest bırakıldı, ancak şeker Haziran 1947’ye kadar rasyonelendi.
