Yıkıcı bir deprem, Lizbon, Portekiz'e çarptı ve 1755'te bu gün 50.000 kadar insanı öldürdü. Şehir, yaygın yıkımı takiben neredeyse sıfırdan yeniden inşa edildi.

Lizbon müreffeh 18. yüzyılın başlarında, Brezilya'daki Portekiz kolonisinden elde edilen pırlanta ve altının ülkeyi zenginleştirdiği Portekiz’in başkenti ve en büyük şehriydi.Portekiz’in 3 milyon insanının yaklaşık yüzde 10’u Lizbon’da yaşıyordu ve Atlantik Okyanusu’nun en büyük limanlarından biri olan şehir dünya ticaretinde kritik bir rol oynadı. 1755'te Lizbon aynı zamanda büyük bir Katoliklik merkeziydi ve Katolik dini otoritelere ev sahipliği yapıyordu.

Azizler Günü'nde 10 dakikalık bir süre boyunca üç titreme Lizbon'a çarptı. Depremlerin en kötüsünün 8.0 büyüklüğüne sahip olduğu düşünülüyor, ancak bu o zamanlar kayıt ekipmanı olmadığı için bir tahmin. Çalkalama, Fas kadar uzak hissedildi.

Depremin yıkıcı etkileri şehir genelinde hissedildi. Sahile yakın, 20 metrelik bir tsunami kıyıya koştu ve binlerce insanı öldürdü. Pek çok insan, o sırada kiliselerde All Saints Day'i izliyordu ve binalar yıkılınca öldü. Şehrin her yerinde yangın çıktı ve rüzgarlar alevleri hızla yaydı. Kraliyet sarayı, binlerce ev olduğu gibi yıkıldı. Ülkenin kitap, sanat ve mimaride korunan kültürel tarihi bir anda silindi. Yüzlerce kaçan mahkum dahil kentin sakinlerinin çoğu Lizbon'dan kaçtı. Ölüm ücretinin 10.000 ile 50.000 arasında olduğu tahmin edilmektedir.

Pombal Marki'si kenti yeniden inşa etme görevini üstlendi. Bir zamanlar Lizbon'u oluşturan bükümlü dar sokakların yerini geniş caddeler aldı. Yeniden yapılanma ayrıca prefabrik binaların ilk kullanımlarından birini içeriyordu. Yeniden yapılanma dikkate değer bir başarı olsa da, bazıları trajediyi kendi amaçları için kullandı. Dini makamlar, depremin, günahları nedeniyle şehre getirilen Tanrı'nın gazabından kaynaklandığını açıkladı. Depreme tanık olan ünlü yazar Voltaire, bu düşünceyi, her şeyin kitapta en iyisi için olduğu konusunda ısrar edenler ile birlikte parodi etti. Candide.