1933’teki bu günde, Başkan Franklin D. Roosevelt, binlerce Amerikalı’yı, Büyük Buhran sırasında çevresel faydaları olan projelerde çalışmaya zorlayan, federal olarak finanse edilen bir sivil toplum örgütü (CCC) kurdu.
1932'de FDR Amerika’nın ülkenin en büyük ekonomik krizi sırasında siyasi dümenini aldı ve “ismine layık bir hükümetin işsizlerin çektiği acılara cevap vermesi gerektiğini” ilan etti. CCC'yi, yönetiminin sosyal ve ekonomik ilerleme için “Yeni Anlaşma” planının bir parçası olarak başkanlığına bir aydan biraz daha fazla bir sürede uyguladı. CCC, FDR’nin çevre koruma konusundaki derin bağlılığını yansıtıyordu. Geçidi için lobi yaparken şiirsel cilaladı ve “ormanların toprağımızın ciğerleri ormanları temizliyor ve halkımıza taze bir güç veriyor” dedi.
“Roosevelt’in Ağaç Ordusu” olarak da bilinen CCC, 18 ve 26 yaşları arasındaki işsiz, evlenmemiş ABD'li erkek vatandaşlara açıktı. Tüm çalışanların sağlıklı olması ve sert bir fiziksel iş yapması bekleniyordu. Yöneticiler ayrımcılık uygulamalarını reddetmelerine rağmen, siyahlar fiili olarak ayrılmış kamplara yerleştirildi.Programa kayıt en az 6 aydı; birçoğu ilk döneminden sonra yeniden kaydoldu. Katılımcılara ayda 30 dolar ödendi ve hizmet ederken genellikle temel temel ve mesleki eğitim verildi. İç ve Tarım Bölümlerinin rehberliğinde, CCC çalışanları orman yangınları ile mücadele etmiş, ağaç dikmiş, erişim yollarını temizlemiş ve muhafaza etmiş, otlak alanlarını yeniden ekilmiş ve toprak erozyon kontrollerini gerçekleştirmiştir. Vahşi yaşam sığınakları, balık yetiştirme tesisleri, su depoları ve hayvan barınakları inşa ettiler. Vatandaşları Amerika'nın doğal kaynaklarından çıkmaya ve tadını çıkarmaya teşvik etmek için FDR, CCC'ye köprüler ve kamp tesisleri kurmasına izin verdi. 1933'ten 1942'ye kadar, CCC 3 milyondan fazla adam çalıştırdı.
Roosevelt’in birçok Yeni Anlaşma politikasından CCC, birçok kişi tarafından en kalıcı ve başarılı biri olarak kabul edilir. Gelecekteki devlet ve federal koruma programları için model oluşturdu. 1942'de, Kongre, ÇKC'ye ödenekleri bıraktı ve umutsuzca ihtiyaç duyulan fonları II. Dünya Savaşı'nı kazanma çabasına yönlendirdi.
