25 Ağustos 1914’ten başlayarak beş gün boyunca, I. Dünya Savaşı’nın açılış ayında Belçika’nın Louvain köyünde görev yapan Alman birlikleri yüzlerce sivil idam ederek kasabanın çoğunu yakıp yağmaladı.
Alman işgalinin ilk haftalarında şiddetli çatışmalar yaşayan kale kasabası Liege ile Brüksel'in Belçika'nın başkenti olan Louvain, Alman savaş makinesinin şok edici acımasız doğasının uluslararası kamuoyu gözünde sembolü oldu . Belçika'ya geçen ilk günlerden itibaren, bu küçük ülkenin Fransa'yı işgal etme yolundaki tarafsızlığını ihlal eden Alman güçleri, kadınlar ve çocuklar da dahil olmak üzere çok sayıda sivilin ölümüne yol açtı. Almanların iddia ettiği bu acımasız eylemler, Belçika hükümeti ve diğer topluluk liderleri, özellikle Katolik Kilisesi’nin ve özellikle düzensiz savaşçılar tarafından yürütülen ve terfi ettiren Alman işgaline karşı yasadışı bir sivil direniş olarak gördüklerine cevap olarak gördüler. frangı-Tireurs 1870-71’de Fransa-Prusya Savaşı’na katılan türden (keskin nişancılar veya serbest atışlar).
Gerçekte, bu tür bir sivil direniş, Almanların Alman işgali sırasında Belçika’da herhangi bir önemli dereceye kadar varolmadıklarını, ancak Alman işgalini haklı çıkarmak için bir mazeret olarak kullandıklarını, 1899 ve 1907’deki Lahey Sözleşmeleri tarafından onaylanmalarına rağmen Daha önce çok etkili olan 19. yüzyıl Prusya askeri filozofu Karl von Clausewitz tarafından dile getirilen bir terör teorisinin peşinde. Clausewitz'e göre, bir düşman ülkenin sivil nüfusu savaştan muaf tutulmamalı, aslında etkilerini hissetmek için yapılmalı ve hükümeti üzerinde teslim olmak için baskı yapmaya zorlanmalıdır.
Louvain’in yakılması 23 Ağustos’ta Liege yakınlarındaki Dinant köyünde, Alman askerlerinin askerlerinin komutanlarının emriyle bazı 674 sivil öldürdüğü bir katliamın tepesinde geldi. İki gün sonra, küçük ama sert Belçika ordusu, Almanlar'ı düzensiz bir şekilde geri çekilmeye zorlayarak Louvain'e çekilmeye zorlayan General Alexander von Kluck tarafından komuta edilen Alman 1. Ordusunun arka hatlarına sert bir saldırı yaptı. Bunu takiben karıştığında, sivillerin Alman askerlerine ateş açtıklarını veya köyün çatılarını Belçika ordusuna bir sinyale, hatta Fransız veya İngiliz birliklerine yaklaşmak için ateş ettiklerini iddia ettiler. Buna karşın, Belçikalılar, Almanların yanlışlıkla karanlıkta birbirlerine ateş ettiklerini iddia edeceklerdi. Her ne olduysa önemli değildi: Almanlar Louvain'i belirli Belçika eylemlerini cezalandırmak için değil, dünyaya karşı güçlü Almanya'ya direnenlerin başına gelenlere bir örnek vermek için yaktılar.
Gelecek beş gün boyunca, Louvain ve binalarının 1426’da kurulan ünlü üniversitesi ve kütüphanesi ile ilgili olarak, uluslararası toplumda büyük bir hayranlık büyüdü, köyün dışına çıkan mülteciler ve yabancı basını dolduran mülteciler. Belçika'daki bir Amerikan muhabiri olan Richard Harding Davis, 27 Ağustos'ta asker treniyle Louvain'e ulaştı; raporu daha sonra göründü New York Tribünü GERMANS SACK LOUVAIN; KADIN VE REKLAM ÇEKİMİ. Berlin’deki Washington’daki Alman Büyükelçiliği’nden yayınlanan bir kablosuz açıklamada, “Louvain’in kentin yıkılmasıyla cezalandırıldığını” belirten olaylar açıklandı. Müttefik basın, İngiliz editörlerin “Medeniyete İhanet” ilan ettiği ve ısrar ettiği konusunda çılgına döndüler. Almanlar kendilerini büyük yazar Goethe'nin değil, kana susamış Hun Attila'nın soyundan ispat ettiler.
Savaş sona erdiğinde, Almanlar Belçika'da (ve Fransa'da 896) 5.521 sivil öldürecek. Her şeyden önce, Belçika'daki Alman eylemlerinin Müttefiklere Alman imparatorluğunun zorla verilmesi gereken bir güç olduğunu ve asker ya da sivil, savaşçı ya da tarafsız olan bu güce direnenlerin bir güçle karşılanacağını göstermesi amaçlanmıştır. toplam yıkım. İronik olarak, birçok Müttefik ülkesinde ve dünyanın geri kalanında, Louvain’in alevlerinden farklı bir sonuca varıldı: Almanya, her ne pahasına olursa olsun uzlaşma veya uzlaşma olmadan yenilmelidir, çünkü bir Alman zaferi yenilgi anlamına gelir. Medeniyet
