5 Temmuz 1914'te, Berlin'de, Almanya'dan Kaiser Wilhelm II, ülkesinin Avusturya-Macaristan'ın Sırbistan ile olan ihtilafında seçtiği her türlü eylemi için koşulsuz olarak desteklediğini belirtti; , Avusturyalı Arşidük Franz Ferdinand ve eşi Sırp milliyetçisi tarafından Bosna Saraybosna 'ya yapılan resmi ziyarette.
Franz Ferdinand’ın cinayetinden sadece bir hafta sonra, Avusturya Dışişleri Bakanlığı, bir elçi, Alexander, Graf von Hoyos'u Berlin’e gönderdi. Hoyos, Avusturya dış sekreteri Leopold Berchtold'in ofisinde, karışık Balkanlar bölgesinde harekete geçilmesi gerektiğini ve İmparator Franz Josef ile Kaiser Wilhelm'e aynı etkiyi gösteren kişisel bir mektubu ifade etti. Her iki belge de, Avusturya-Macaristan'ın Bulgaristan ile bir ittifak kurma ihtiyacına odaklandı; Romanya’nın yerine, bu ülkenin daha önce Sırbistan’ın ve güçlü destekçisi Rusya’nın yakınlığı ile ilgili olarak daha önce olası bir Balkan müttefiki olmasını istedi. Ne memorandum ne de imparatorun mektubu Avusturya-Macaristan'ın savaş istediğini belirtti, ancak memorandum'un Franz Ferdinand'ın suikasti acilen harekete geçme ihtiyacını vurguladığını belirten daha önceki, daha az empatik olan yeni versiyonunun Sırp ve Rus saldırganlığının arttığına işaret etti. Hedef olarak, Sırbistan’ı “Balkanlar’daki bir siyasi iktidar faktörü” olarak ortadan kaldırmak.
Avusturya’nın Almanya Büyükelçisi Ladislaus Szogyeny-Marich, 5 Temmuz’da Potsdam’daki öğle yemeğinde Hoyos’un iki belgesini kaiser’e verdi. Wilhelm, Franz Ferdinand’ın cinayeti tarafından öfkelenmişti ve kişisel bir kayıp hissi duyuyordu: ikisi, Balkanlardaki durumu tartışmak için suikasttan iki hafta önce arşidük'ün topraklarında bir araya geldi. Başlangıçta canını sıkmış ve Alman şansölyesi Theobald von Bethmann Hollweg'e danışması gerektiğini söylese de, nihayetinde, büyükelçi tarafından ne zaman eylem yapmayı seçtiyse, Avusturya-Macaristan'a “sadık destek” sözü vererek, karaktersiz kararsızlıkla cevap verdi. Rusya müdahale etse bile Sırbistan'a doğru. O öğleden sonra, Wilhelm, Dışişleri Bakanı Arthur Zimmermann ve Bethmann Hollweg'in de katıldığı bir taç konseyi topladı, diğerleri arasında Savaş Bakanı Erich von Falkenhayn. Bu görüşmeden sonra, kaiser’in kararını destekleyerek, Bethmann Hollweg’in Avusturya temsilcilerine ilettiği ve Hoyos’un zaferle Viyana’ya geri götürdüğü konusunda bir fikir birliği oluştu.
Kaiser’in, tarihçilerin carte blanche veya “boş kontrol” güvencesi, 1914 yazında Avrupa'da Birinci Dünya Savaşı'nın patlak vermesine yol açan olaylar zincirinde belirleyici bir an oldu. Almanya’nın desteği olmadan, Balkanlar’daki çatışma yerelleşmiş olabilir. Almanya, Macaristan-Macaristan’ın Sırbistan’a yönelik cezai eylemlerini, Fransa’nın ve İngiltere’nin de dahil olduğu güçlü müttefikleri olan Rusya’ya karşı savaş pahasına bile olsa destek olacağına söz verirken, Balkan Savaşı’nın genel bir Avrupa’ya patlaması tehlikesiyle karşı karşıya kaldı.
