Golden Gate Köprüsü

İçerik

Joseph Strauss
Uluslararası Portakal
Amadeo Giannini
John A. Roebling’in Oğulları
Hell Club'ın ortasında
Golden Gate Köprüsü Ne Kadardır?

Golden Gate Köprüsü, San Francisco kentini Marin County, California'ya bağlayan ikonik bir yapıdır. San Francisco Körfezi'nin Pasifik Okyanusu'yla buluşmak için açtığı dar boğaz Altın Kapı boyunca neredeyse iki mil uzanıyor. San Francisco'yu kuzey komşularına bağlama hayali, inşaat 1933'te başladığında gerçekleşti. Büyük Buhran'da istikrarlı bir iş bulma şansı göz önüne alındığında, inşaat ekipleri karayolu ve kuleler açık su üzerinde şekillenirken hain şartlar altında cesur koşullar yarattı. 1937'de halka açılan Golden Gate Köprüsü, mükemmel bir simge yapı ve mühendislik harikası olarak katlandı.

Joseph Strauss

San Francisco’nun gelişen metropolünü, metropolün Altın Kapısı’ndaki komşularına bağlamak için yıllarca süren çağrıların ardından, 1919’da şehir mühendisi Michael O’Shaughnessy, makul bir köprü kurabilecek birini bulmakla suçlandı.

İş, büyük ölçekli projeyi mütevazı 25 ila 30 milyon dolar arasında tamamlayabileceğine inanan bir asma köprü inşaatçısı olan Joseph Strauss adlı bir Chicago mühendisine gitti. Haziran 1921'de konsol süspansiyonlu hibrid yayılma için çizimlerini gönderdikten sonra Strauss, boğazı kuzey ucundaki toplulukları köprünün yararına olacağına inandırmaya başladı.

Proje, 1923 Mayıs'ında devlet yasama meclisinin inşaatı planlama, tasarlama ve finanse etme amacıyla Kaliforniya'daki Golden Gate Köprüsü ve Karayolu Bölge Yasası'nı geçmesiyle ivme kazandı. Ağustos 1925'te Marin, Sonoma, Del Norte halkı ve Napa ve Mendocino ilçelerinin bir kısmı bölgeye katılmayı ve evlerini ve işletmelerini fon teminatı olarak teminat olarak sunmayı kabul etmişti.

Uluslararası Portakal

Destekçilerinin verdiği ekonomik sözlere rağmen, proje bir dizi iş ve sivil liderin sert direnişiyle karşılaştı.

Köprü sadece deniz taşımacılığı endüstrisini engellemekle kalmadı ve körfezin doğal güzelliğini de düzeltmekle kalmadı, savundu, 1906 yılında şehri sakatlayan San Francisco Depremi gibi bir tembole dayanamayacağını söyledi. bölge.

Bu arada köprünün ünlü tasarımı Strauss’un yetenekli ekibinin çabalarıyla şekillendi. Leon S. Moisseiff, orijinal hibrit tasarımını güçlü rüzgarlara dayanacak şekilde iki ayağından daha fazla hareket edebilen bir süspansiyon açıklığı lehine hurdaya çıkaran bir plan sundu.

Irving F. Morrow, art deco kuleleri kavramsallaştırdı ve daha sonra “International Orange” adını verdiği bir boya rengine karar verdi. Charles Ellis, inşaat başlamadan ve çalışmadan önce kovulmasına rağmen, birincil yapısal tasarımcı olarak karmaşık mühendislik denklemlerini çözdü. yıllar sonra uygun kredi.

Amadeo Giannini

Kasım 1930'da, proje için 35 milyon dolar tutarında tahvil ihracı yapılmasını sağlayacak bir önlem alındı. Bununla birlikte, Köprü ve Karayolu Bölgesi, yıllarca süren pahalı yasal işlemlerin daha da ağırlaştığı Büyük Buhran'ın zorluklarının ortasında finansal destek bulmakta zorlandı.

Umutsuz, Strauss 1932'de 6 milyon dolarlık tahvil almayı kabul ederek önemli bir destek sağlayan Bank of America Başkanı Başkan Amadeo Giannini'den şahsen yardım istedi.

İnşaat, 5 Ocak 1933'te, köprünün 12 kat yüksekliğindeki ankrajlarını kurmak için 3.25 milyon fit küp toprak kazılmasıyla başladı. Mürettebat, hemen hemen işsiz taksi şoförleri, çiftçiler, katiller demirci ve çimento karıştırıcıları olarak sabit ücretler kazanma şansı için sıraya giren işin fiziksel zorluklarına dayanabilecek herhangi birinden oluşuyordu.

Açık okyanustaki ilk köprü desteği ne olacak inşa etme girişimi büyük bir zorluk olduğunu kanıtladı. 1100 metrelik bir sehpa San Francisco tarafını uzattığında dalgıçlar, kayaları patlatmak ve patlama kalıntılarını gidermek için güçlü akımlardan 90 feet derinliğe düştü.

Sehpa Ağustos 1933'te bir gemi tarafından vurulduğunda ve yine yılın sonlarında güçlü bir fırtına yaşandığında, inşaatı beş ay öncesine bırakan hasar gördü.

John A. Roebling’in Oğulları

Kuleler, Haziran 1935'te tamamlandığında, New Jersey merkezli John A. Roebling’in Sons Company’nin, asma kabloların şantiye inşaatını yapmak için kullanıldı.

Brooklyn Köprüsü'nde de çalışan Roebling mühendisleri, bireysel çelik tellerin makaralar halinde bir araya getirildiği ve köprü tekerlekleri üzerindeki köprü uzunluğu boyunca taşındığı bir teknikte ustalaşmıştı.

Görevi tamamlamak için bir yıl verildiğinde, bunun yerine her altı ayda 6,000 metrelik kabloya 25.000'den fazla tekil kablo bağladılar.

Hell Club'ın ortasında

Mürettebatın maruz kaldığı tehlikeli koşullara rağmen, inşaat dört yıl boyunca sadece bir zayiat verdi. Destekçi bir ağ 19 işçinin boğaza girmesini engellemiş, kurtulanlar “Cehennem Kulübünün Yarısı” nın üyeleriydi.

Bununla birlikte, 1937 Şubat'ında bir iskele düştü ve yırttığı zaman lekesiz güvenlik kaydı, 10 işçinin ölümüyle sonuçlandı.

Karayolu 19 Nisan 1937'de tamamlandı ve köprü resmen 27 Mayıs'ta yayalara açıldı. Festivallerin bir parçası olarak, Strauss “Güçlü Bir Görev Yapıldı” başlıklı bir şiir yazdı.

Ertesi gün, Başkan Franklin D. Roosevelt, köprünün Beyaz Saray telgrafı aracılığıyla arabalara ve dünyanın geri kalanına açık olduğunu açıkladı.