Jack Johnson, Avustralya'nın Sidney yakınlarındaki bir şampiyonluk yarışmasında 14. turda Kanadalı Tommy Burns'ü yakaladığında dünya ağır ünvanını kazanan ilk Afrika kökenli Amerikalı oldu. 1915 yılına kadar ağır olan unvanını taşıyan Johnson, 20. yüzyılın başlarında Amerika'nın “Jim Crow” ırkçı sözleşmelerine karşı geldiği için beyazlar tarafından reddedildi.
Ağır tarihin en büyük savunma boksörü olarak hala hatırlanan boksör, 1878'de Teksas, Galveston'da doğdu. Johnson, beşinci sınıftan sonra okulu bıraktı ve profesyonel boks almaya başlamadan önce Galveston limanında çalıştı. Kendisine güçlü bir dövüşçü olduğunu kanıtladı, ancak siyah rakiplerle tanışmayı kabul eden şampiyon beyaz boksörlerin nadirliği fırsatlarını ve cüzdanlarını sınırladı. 1903'te Johnson, “Dünyanın Renkli Ağır Siklet Şampiyonası” nı kazandı ve bir sonraki yıl, o sırada dünya şampiyonluğunu kazanan Beyaz Amerikalı Jim Jeffries'e bir meydan okuma yaptı. Jeffries onunla buluşmayı reddetti ve 1908 yılına kadar Tommy Burns, Johnson'a daha prestijli beyaz ağır başlıkta bir şans vermeyi kabul etmedi.
Boksörler Rushcutter’s Bay’da 26 Aralık 1908’de Sidney’in eteklerinde buluşmuşlardı. 20.000 izleyiciden çok azı burada Burns’e hükmettiği ve dünyanın ağır siklet şampiyonu olduğu için Johnson’ı alkışladı. Johnson’ın Amerika’ya döndüğü günkü resepsiyonu aynı derecede ılıktı ve ırkçıları beyaz bir kadınla evlenmeleriyle dehşete düştüler. Johnson renk ve karakter eleştirisi karşısında düşük profilli olmayı reddetti ve bunun yerine aşırı gösterişli bir yaşam tarzı aldı. Gösterişli spor arabaları sürdü, altın saplı bastonu ile birlikte giden altın dişlere baktı ve hepsi beyaz olan çok sayıda üst üste binen romantizmle uğraştı. Muhabirler ağır ünvanı beyaz adamın eline koymak için “Büyük Beyaz Umut” çağrısı yapmaya başladılar.
Johnson birkaç ABD'li rakibi mağlup etti ve 1910'da Jim Jeffries, kara boksörü yenmeye çalışmak için emekliliğinden ayrılmayı kabul etti. Reno, Nevada’da 4 Temmuz 1910’da yapılan kavgada Johnson, Jeffries’i ilk indiren boksör oldu ve 15. turda Jeffries’in köşesi havluya atıldı. Maçın sonucu, ABD’de ırkçı şiddet ve ayaklanmalara neden oldu.
1912'de, Johnson, evsiz bir kadını, devlet hatlarında “ahlaksız amaçlarla” taşımaya mahkum edildi; temel olarak fuhuş ve siyah kölelik ticaretinin kara bir boksör ve gece kulübü sahibinin bir ilişkisi olmasını engellemek için tasarlanan bir yasadı. beyaz sekreter. Johnson bir yıl hapis cezasına çarptırıldı ve temyiz bekleyen tahville serbest bırakıldı. Siyah beyzbol takımının bir üyesi olarak kılık değiştiren ABD'den kaçma fırsatı buldu.
Johnson önümüzdeki yedi yıl sürgünde yaşadı ve unvanını Avrupa'daki ve başka yerlerdeki butiklerde savunmaya devam etti. 5 Nisan 1915'te Küba Havana'da 20. yüzyılın sonlarında beyaz Amerikalı Jess Willard tarafından düşürüldüğünde ağır unvanını kaybetti. Aleyhindeki suçlamaların düşmesi için Johnson'ın şampiyona attığına dair söylentiler vardı. Ancak suçlamalar düşmedi ve Johnson 1920'de Amerika Birleşik Devletleri'ne döndüğünde ABD marşalları tarafından tutuklandı. Yıl hapis cezasına hizmet etmek için Kansas'taki bir federal cezaevine gönderildi.
Serbest bırakıldıktan sonra, Johnson zaman zaman boks yaptı ama eski halini asla geri almadı. Falları giderek azaldı ve hayatının sonuna yakın bir vaudeville ve karnaval sanatçısı olarak çalıştı. 1946'da bir trafik kazasında öldü.
