İçerik

• İki Koreli
• Kore Savaşı ve Soğuk Savaş
• “Zaferin Yedeği Yok”?
• Kore Savaşı Çıkmazlığa Ulaştı
• Kore Savaşının Zayiatı
• FOTO GALERİLER
• Kore Savaşı

25 Haziran 1950'de, Kore Savaşı, Kuzey Kore Halk Ordusundan 75.000 askerin 38. paraleline, Sovyet destekli Demokratik Halk Cumhuriyeti’nin kuzeyine ve Güney Kore’nin Güney Kore’ye Güney. Bu istila Soğuk Savaş'ın ilk askeri harekatıydı. Temmuz ayına kadar Amerikan birlikleri Güney Kore’nin adına savaşa girmişti. Amerikalı yetkililer söz konusu olduğunda, uluslararası komünizmin güçlerine karşı bir savaştı. 38. paralel boyunca bir miktar ileri geri döndükten sonra, çatışmalar durdu ve zayiatlar, onlara gösterecek hiçbir şey olmadan monte edildi. Bu arada, Amerikalı yetkililer, Kuzey Korelilerle bir çeşit ateşkes yapmak için endişeyle çalıştılar. Korktukları alternatif, Rusya ve Çin’le daha geniş bir savaş olacağını, hatta bazılarının III. Sonunda, Temmuz 1953'te Kore Savaşı sona erdi. Toplamda, yaklaşık 5 milyon asker ve sivil savaş sırasında hayatını kaybetti. Kore yarımadası bugün hala bölünmüş durumda.

İki Koreli

ABD Dışişleri Bakanı Dean Acheson (1893-1971) bir keresinde “Dünyanın en iyi zihinleri bu lanet olası savaşla savaşmak için bize dünyanın en kötü yerini bulmak için yola çıkmış olsaydı” dedi. . ”Yarımada, neredeyse kazayla Amerika'nın kucağına düştü. 20. yüzyılın başından beri Kore, Japon imparatorluğunun bir parçası olmuştu ve II. Dünya Savaşı'ndan sonra, düşmanlarının emperyal mülkleriyle ne yapılması gerektiğine karar vermek Amerikalılar ve Sovyetler'e düştü. Ağustos 1945'te Dışişleri Bakanlığı'ndaki iki genç yardımcı, Kore yarımadasını 38. paralel boyunca ikiye böldü. Ruslar hattın kuzeyindeki bölgeyi, ABD ise güneyindeki bölgeyi işgal etti.

Biliyor musun? II. Dünya Savaşı ve Vietnam’ın aksine, Kore Savaşı ABD’de medyaya fazla ilgi göstermedi. Savaşın popüler kültürdeki en meşhur temsili, Güney Kore'deki bir sahra hastanesinde kurulan “M * A * S * H” televizyon dizisidir. Dizi 1972'den 1983'e kadar sürdü ve son bölümü televizyon tarihinde en çok izlenen bölümdü.

On yılın sonunda, yarımadanın üzerinde iki yeni devlet oluşmuştu. Güneyde, komünizm karşıtı diktatör Syngman Rhee (1875-1965) Amerikan hükümetinin isteksiz desteğinden zevk aldı; kuzeyde komünist diktatör Kim Il Sung (1912-1994), Sovyetlerin biraz daha coşkulu desteğinin tadını çıkardı. Her iki diktatör de 38. paralelin yanında kalmasından memnun değildi, ancak sınır çatışmaları da yaygındı. Savaş başlamadan önce savaşta yaklaşık 10.000 Kuzey ve Güney Koreli asker öldürüldü.

Kore Savaşı ve Soğuk Savaş

Buna rağmen, Kuzey Kore işgali Amerikalı yetkililere endişe verici bir sürpriz olarak geldi. Endişe ettikleri kadarıyla, bu sadece dünyanın öbür tarafındaki iki dengesiz diktatörlük arasındaki sınır anlaşmazlığı değildi. Bunun yerine, birçok kişi bunun komünist bir kampanyada dünyayı ele geçirmenin ilk adımı olduğundan korkuyordu. Bu nedenle, müdahalesizlik birçok üst düzey karar verici tarafından bir seçenek olarak görülmedi. (Aslına bakılırsa, Nisan 1950’de, NSC-68 olarak bilinen bir Ulusal Güvenlik Konseyi raporu, Amerika’nın “gerçek anlamda stratejik veya ekonomik değerinden bağımsız olarak”, meydana geldiği her yerde komünist genişlemeciliği “içermek” için askeri güç kullanmasını tavsiye etti. söz konusu topraklar. ”)

“Kore'yi hayal kırıklığına uğratırsak,” Cumhurbaşkanı Harry Truman (1884-1972), “Sovyet devam etmeye devam edecek ve birbiri ardına yutulacak” dedi. Kore yarımadasındaki mücadele, doğu ile dünya arasındaki küresel mücadelenin bir simgesiydi. batı, iyi ve kötü. Kuzey Kore ordusu Güney Kore'nin başkenti Seul'e iterken, Birleşik Devletler komünizme karşı savaş için birliklerini hazırladı.

Savaş ilk başta, komünistleri Güney Kore'den çıkarmak için savunan bir savaştı ve Müttefikler için fena gitti. Kuzey Kore ordusu disiplinli, iyi eğitimli ve donanımlıydı; Rhee’nin güçleri, aksine, korkmuş, kafası karışmış ve herhangi bir provokasyonda savaş alanından kaçma eğilimindeydiler. Ayrıca, rekordaki en sıcak ve en kurak yazlardan biriydi ve umutsuzca susayan Amerikan askerleri genellikle insan atıklarıyla döllenmiş pirinç tarlalarından su içmek zorunda kaldılar. Sonuç olarak, tehlikeli bağırsak hastalıkları ve diğer hastalıklar sürekli bir tehdit oluşturuyordu.

Yaz sonunda, Asya tiyatrosundan sorumlu komutan olan Başkan Truman ve General Douglas MacArthur (1880-1964) yeni bir savaş hedefleri dizisine karar vermişlerdi. Şimdi, Müttefikler için Kore Savaşı saldırgan biriydi: Kuzeyi komünistlerden “özgürleştirmek” savaşıydı.

Başlangıçta, bu yeni strateji bir başarıydı. Inchon'daki bir amfibi saldırı, Kuzey Korelileri Seul'den ve 38. paralelin yanlarına itti. Ancak Amerikan birlikleri sınırı geçip kuzeye, Kuzey Kore ve Komünist Çin arasındaki sınır olan Yalu Nehri'ne doğru ilerlerken, Çinliler kendilerini “Çin topraklarına karşı silahlı saldırganlık” olarak adlandırdıklarından korumak konusunda endişelenmeye başladı. Çin lideri Mao Zedong (1893) -1976) Kuzey Kore’ye asker gönderdi ve ABD’yi Yalu sınırından uzak durması konusunda tam kapsamlı bir savaş istemediği sürece uyardı.

“Zaferin Yedeği Yok”?

Bu Başkan Truman ve danışmanlarının kesinlikle istemedikleri bir şeydi: Böyle bir savaşın Avrupa'da Sovyet saldırganlığına, atom silahlarının konuşlandırılmasına ve milyonlarca anlamsız ölüme yol açacağından emindiler. Bununla birlikte, General MacArthur'a göre, bu geniş savaştan kısa olan herhangi bir şey, komünistlerin dikkatini çeken kabul edilemez bir şekilde “yatıştırmayı” temsil ediyordu.

Başkan Truman, Çinlilerle savaşı önlemenin bir yolunu ararken, MacArthur provoke etmek için elinden geleni yaptı. Sonunda, Mart 1951'de, MacArthur’un Çin’e karşı savaşın duyurulması için desteğini paylaşan ve mektubu basına sızdırması için güvenebileceği, Cumhuriyetçi bir ev lideri olan Martin Martin'e bir mektup gönderdi. “Var,” diye yazdı MacArthur, uluslararası komünizme karşı “zafere yer yok” yazdı.

Truman'a göre, bu mektup son pipetti. 11 Nisan’da, cumhurbaşkanı genel sahtekarlıktan kovuldu.

Kore Savaşı Çıkmazlığa Ulaştı

Temmuz 1951'de Başkan Truman ve yeni askeri komutanları Panmunjom'da barış görüşmeleri başlattılar. Yine de, müzakereler sona ererken, mücadele 38. paralel boyunca devam etti. Her iki taraf da 38. paralel sınırını koruyan bir ateşkes kabul etmeye istekliydi, ancak savaş esirlerinin zorla “ülkesine geri gönderilmesi” gerekip gerekmediğine karar veremediler. (Çin ve Kuzey Koreliler evet dedi; ABD hayır dedi.) Sonunda İki yıldan uzun süren müzakerelerin ardından, rakipler 27 Temmuz 1953'te bir ateşkes imzaladılar. Anlaşma, ÇAY'ların istedikleri yerde kalmalarına izin verdi; 38. paralelin yakınında, Güney Kore'ye 1.500 mil kare daha alan kazandıran yeni bir sınır çizdi; ve bugün hala var olan 2 mil genişliğinde bir “silahsızlaştırılmış bölge” yarattı.

Kore Savaşının Zayiatı

Kore Savaşı nispeten kısaydı ama olağanüstü derecede kanlıydı. Yaklaşık 5 milyon insan öldü. Bunların yarısından fazlası, Kore’nin savaş öncesi nüfusunun yüzde 10’u sivil idi. (Bu sivil zayiat oranı II. Dünya Savaşı’nın ve Vietnam’ınkinden daha yüksekti.) Kore’de neredeyse 40.000 Amerikalı öldü ve 100 binden fazla kişi yaralandı.

FOTO GALERİLER

Kore Savaşı