İçerik

• Michelangelo: Erken Yaşam ve Eğitim
• Michelangelo: Pieta ve David
• Michelangelo ve Sistine Şapeli Tavan
• Michelangelo: Mimari, Şiir, Ahlak

Michelangelo (1475-1564), İtalyan Rönesans döneminin en büyük sanatçılarından biri ve her zaman tartışmasız olarak kabul edilen bir heykeltıraş, ressam ve mimardı. Çalışmaları, daha önce hiç görülmemiş psikolojik içgörü, fiziksel gerçekçilik ve yoğunluk karışımını gösterdi. Çağdaşları olağanüstü yeteneğini tanıdı ve Michelangelo, papalar ve Katolik Kilisesi'ne bağlı diğerleri de dahil olmak üzere, gününün en zengin ve güçlü adamlarından bazılarının komisyonlarını aldı. Elde ettiği çalışmaları, en önemlisi Pietà ve David heykelleri ve Sistine Şapeli tavan resimleri, gelecek nesillerin Michelangelo’nun dehasını görmesini ve takdir etmesini sağlamak için dikkatlice eğildi ve korundu.

Michelangelo: Erken Yaşam ve Eğitim

Michelangelo Buonarroti (Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni) 6 Mart 1475'te İtalya'nın Caprese kentinde doğdu. Babası Floransalı hükümet için çalışıyordu ve doğumundan kısa bir süre sonra ailesi Floransa'ya geri döndü, Michelangelo şehri her zaman gerçek evi olarak görecekti.

Biliyor musun? Michelangelo, Papa II. Julius’un Michelangelo’nun tamamlayacağı devasa bir heykel anıtı için geçici olarak planlarını yeniden ölçeklendirdiğinde, Sistine Şapeli tavanını boyamak için bir çeşit ödül olarak komisyon aldı.

Rönesans döneminde Floransa, Michelangelo’nun doğuştan gelen yeteneklerinin gelişmesi ve gelişmesi için elverişli bir yerel merkez olan canlı bir sanat merkeziydi. Annesi 6 yaşındayken öldü ve başlangıçta babası başlangıçta oğlunun sanata olan sanat kariyerine ilgisini onaylamadı. 13 yaşındayken Michelangelo, özellikle duvar resimleriyle tanınan ressam Domenico Ghirlandaio'ya çıraklık yaptı. Bir yıl sonra, yetenekleri, Floransa’nın önde gelen vatandaşı ve sanat patronu Lorenzo de’ Medici’nin dikkatini çekerek, kentin en okuryazar, şiirsel ve yetenekli adamları tarafından kuşatılmasının entelektüel olarak uyarılmasından zevk aldı. Michelangelo'ya, saray evinin bulunduğu bir odada oturması için bir davet uzattı.

Michelangelo, Lorenzo’nun entelektüel döngüsündeki alimlerden ve yazarlardan ilham aldı ve onlardan ilham aldı ve daha sonraki çalışmaları, o yıllarda felsefe ve siyaset hakkında öğrendikleriyle sonsuza dek haberdar olacaktı. Medici evinde kalırken, aynı zamanda, Lorenzo’yu antik Roma heykelleri koleksiyonunun ve bir heykeltraşın sahibi olan Bertoldo di Giovanni’nin vesayeti altında tekniğini geliştirdi. Michelangelo bir çok medyada dehasını dile getirmesine rağmen, her zaman önce kendini bir heykeltıraş olarak görecekti.

Michelangelo: Pieta ve David

Michelangelo 1498’de Roma’da çalışıyordu. Ziyaretci Fransız kardinal Jean Bilhères de Lagraulas’tan, Kral VIII. Kardinal, ölen oğlu kucağında Pietà’nın kendi gelecek mezarını süslemek için dinlenmesiyle bol dökümlü bir Meryem Ana'yı tasvir eden önemli bir heykel oluşturmak istedi. Michelangelo’nun, bir blok mermerden oyulmuş iki karmaşık figürden oluşan 69 inç yüksekliğindeki şaheser eseri, tamamlanmasından 500 yıl sonra St. Peter Bazilikası'na bir dizi ziyaretçi çekmeye devam ediyor.

Michelangelo, Floransa'ya döndü ve 1501 yılında, yine mermerden kentin meşhur Duomo'sunu resmen Santa Maria del Fiore'nin katedrali geliştirmek için devasa bir erkek figürü oluşturmak üzere işlendi. Genç Davut’u Eski Ahit’ten göstermeyi seçti, kahramanca, enerjik, güçlü ve manevi ve kelimenin tam anlamıyla 17 feet yüksekliğindeki hayattan daha büyük. Bilim adamları tarafından neredeyse teknik olarak mükemmel oldukları düşünülen heykel, dünyaca ünlü bir semboldür ve sanatsal mirasının yer aldığı Galleria dell'Accademia'da Floransa'da kalıyor.

Michelangelo ve Sistine Şapeli Tavan

1505 yılında Papa Julius II, Michelangelo'yu 40 yaşam boyu heykelle görkemli bir mezarı şekillendirmek için görevlendirdi ve sanatçı çalışmaya başladı. Ancak Papa’nın öncelikleri, askeri ihtilaflara karıştığı ve fonlarının yetersiz kalması nedeniyle projeden uzaklaştı ve memnun olmayan bir Michelangelo Roma’yı terk etti (mezarı üzerinde çalışmaya devam etmesine rağmen, yıllarca devam etti).

Bununla birlikte, 1508'de Julius, Michelangelo'yu daha ucuz, ancak yine de iddialı bir resim projesi için Roma'ya geri çağırdı: Vatikan'ın en kutsal kısmı olan ve yeni papaların seçildiği ve açıldığı Sistine Şapeli'nin tavanındaki 12 havariyi resmetmek için.

Bunun yerine, dört yıllık bir proje boyunca Michelangelo, tavan sınırının çevresine 12 figürün peygamberlerini ve beş sibilini (efsanenin kadın peygamberleri) boyandı ve merkezi alanı Yaratılış sahneleriyle doldurdu. Eleştirmenler, Michelangelo'nun peygamber Ezekiel'in güçlü ancak gergin olduğunu tasvir etme şeklinin, Michelangelo’nun insanlık durumunun içsel karmaşıklığına duyarlılığının bir simgesi olmadığına karar verdiğinden emin olmadığını gösteriyor. En ünlü Sistine Şapeli tavan resmi, Tanrı ile Adem'in ellerini birbirine uzattığı, duygularla aşılanan Adem'in Yaratılışıdır.

Michelangelo: Mimari, Şiir, Ahlak

Michelangelo, yaşlandıkça mimari projeler üzerinde daha fazla çalışmasına rağmen, ölümüne kadar heykel yapmaya ve boyamaya devam etti: Floransa'daki Medici Şapeli'nin iç kısmında 1520'den 1527'ye kadar olan çalışmaları, tasarımlarında olağandışı olan duvar tasarımlarını, pencereleri ve kornişleri içeriyordu. orantılı olarak ve klasik formlarda şaşırtıcı farklılıklar ortaya çıkardı. Michelangelo, Roma'daki St. Peter Bazilikası'nın ikonik kubbesini de tasarladı (tamamlandıktan sonra ölümüne rağmen). Diğer şaheserleri arasında Musa (heykel, 1515'i tamamladı); Son Yargı (resim, 1534'te tamamlandı); ve Gündüz, Gece, Şafak ve Alacakaranlık (heykeller, hepsi 1533'te tamamlandı).

1530'lardan itibaren, Michelangelo şiirler yazdı; 300 kadar hayatta. Birçoğu, Neo-Platonizm felsefesini, sevgi ve coşkuyla beslenen bir insan ruhunun, Lorenzo de Medici'nin evinde yaşayan bir ergen iken yoğun bir tartışmaya konu olan kudretli bir Tanrı ile bir araya getirebileceğini düşünmektedir.

Floransa'yı kalıcı olarak 1534'te Roma'ya bıraktıktan sonra, Michelangelo ayrıca orada kalan aile üyelerine de lirik mektuplar yazdı. Pek çok kişinin teması, çeşitli genç erkeklere, özellikle aristokrat Tommaso Cavalieri'ye olan güçlü bağlılığıydı. Araştırmacılar bunun daha çok eşcinselliğin bir ifadesi mi yoksa bir baba-oğul ilişkisi için evlenmemiş, çocuksuz, yaşlanan Michelangelo tarafından acı acı bir özlem olup olmadığını tartışıyorlar.

Michelangelo, 1564'te 88'de kısa bir hastalıktan sonra öldü, dönemin normal yaşam beklentisinin çok ötesinde hayatta kaldı. 1540'ların sonlarında kendi mezarı için tasarlanmaya başlamış bir pete bitmemiş kaldı, ancak Michelangelo'nun Basilica di Santa Croce'de gömüldüğü yer olan Florence'not'ta Museo dell'Opera del Duomo'da sergileniyor .