İçerik

• Rosa Parks Otobüsleri
• Montgomery’nin Afrikalı Amerikalıları Harekete Geçti
• Sonunda Entegrasyon
• Boykot Kral'ı Spotlight'a Koyar

Montgomery Otobüs Boykotu, Afrikalı Amerikalıların Alabama'nın Montgomery kentinde şehir otobüslerine binmeyi reddettiğini, oturmuş oturma düzenini protesto etti. Boykot 5 Aralık 1955'ten 20 Aralık 1956'ya kadar gerçekleşti ve ayrımcılığa karşı ilk büyük ölçekli ABD gösterisi olarak kabul edildi. Boykotun başlamasından dört gün önce, Afrikalı-Amerikalı bir kadın olan Rosa Parks tutuklandı ve otobüs koltuğunu beyaz bir adama vermeyi reddettiği için ceza aldı. ABD Yüksek Mahkemesi sonuçta Montgomery'ye otobüs sistemini entegre etmesini emretti ve Martin Luther King, Jr. adlı genç bir papaz olan boykotun liderlerinden biri Amerikan sivil haklar hareketinin önde gelen bir lideri olarak ortaya çıktı.

Rosa Parks Otobüsleri

1955'te, Afrikalı Amerikalılara hala Montgomery, Alabama, şehir yönetmeliğinin şehir otobüslerinin arka yarısında oturmaları ve otobüslerin ön yarısı beyazlar için doluysa koltuklarını beyaz sürücülere getirmeleri istendi.

Ancak 1 Aralık 1955'te, Afrikalı-Amerikalı terzi Rosa Parks, yerel bir mağazadaki işinden Montgomery’nin Cleveland Avenue otobüsünde eve gidip geliyordu. “Renkli bölümün” ön sıralarına oturdu. Beyaz koltuklar dolduğunda, şoför J. Fred Blake Parks ve diğer üç kişiden koltuklarını boşaltmalarını istedi. Diğer Afrikalı-Amerikalı sürücüler uyuyordu, ancak Parks reddetti.

O, tutuklandı ve 10 dolar, artı 4 dolar mahkeme cezasına çarptırıldı. Bu, Parks’ın Blake ile ilk karşılaşması değildi. 1943'te, kullandığı bir otobüsün önüne ücretini ödedi, sonra çıkarak arka kapıdan gerektiği gibi tekrar girebildi. Blake otobüse binmeden önce çekildi.

Biliyor musun? Rosa Parks'ın otobüsten vazgeçmeyi reddettiği için tutuklanmasından dokuz ay önce, 15 yaşındaki Claudette Colvin aynı eylem nedeniyle Montgomery'de tutuklandı. Şehrin siyah liderleri, Colvin’in hamile olduğunu ve sebepleri için uygun olmayan bir sembol olduğunu kabul edene kadar protesto etmeye hazırdı.

Parks bazen tutuklandığında hiçbir insan hakları aktivizmi öyküsü olmayan bir kadın olarak betimlenmesine rağmen, aslında o ve kocası Raymond, Ulusal Renkli İnsanların Gelişimi Derneği'nin (NAACP) yerel bölümünde aktif olarak yer aldı. ) ve Parks sekreter olarak görev yaptı.

Tutuklanmasından sonra, Parks E.D. Onu hapisten mahrum bırakan ve ayrımcılık kurallarına aykırı bir biçimde meydan okuyan, dürüst ve sempatik bir davacı olacağını belirleyen önde gelen bir siyah lider olan Nixon. Afrikalı-Amerikalı liderler, diğer taktiklerle de yönetmeliğe saldırmaya karar verdi.

Sivil haklar için çalışan bir grup siyah kadın olan Kadın Siyasi Konseyi (WPC), Parklar belediye mahkemesinde yargılanacakları gün 5 Aralık'ta otobüs sisteminin boykotu için çağrılan broşürleri dağıtmaya başladı.

Montgomery’nin Afrikalı Amerikalıları Harekete Geçti

Boykotun haberleri yayıldıkça, Montgomery (Alabama’ın başkenti) boyunca Afrikalı-Amerikalı liderler destek vermeye başladı. Kara bakan, kilisede boykotu 4 Aralık Pazar günü duyurdu ve genel çıkar gazetesi olan Montgomery Advertiser, planlanan eylem hakkında bir ön sayfa yayınladı.

Şehirdeki otobüs yolcularının çoğunluğu yaklaşık 40.000 Afrikalı-Amerikalı otobüs sürücüsü, ertesi gün 5 Aralık'ta sistemi boykot etti. O öğleden sonra, siyah liderler Montgomery İyileştirme Derneği'ni (MIA) oluşturmak için bir araya geldi. Grup, Montgomery’nin Dexter Avenue Baptist Kilisesi’nin 26 yaşındaki papazı Martin Luther King’i başkan olarak seçti ve şehir taleplerini yerine getirene kadar boykotu sürdürmeye karar verdi.

Başlangıçta talepler, ayrım yasalarını değiştirmeyi içermiyordu; aksine, grup nezaket, siyah sürücülerin işe alınması ve ilk gelen, ilk oturan bir politika olarak, beyazların önden koltuklara girip arkadan Afrikalı Amerikalıları talep etmelerini istedi.

Ancak, sonuçta, avukat Fred D. Gray ve NAACP tarafından temsil edilen beş Montgomery kadınından oluşan bir grup, şehir ayrımcılık yasalarını tamamen geçersiz kılmak için şehri ABD Mahkemesi'nde dava etti.

Afrikalı Amerikalılar, Montgomery’nin otobüs biniciliğinin en az yüzde 75’ini temsil etmesine rağmen, şehir, protestocunun taleplerine uymaya direndi. Boykotun sürdürülebilmesi için, kara liderler kartopu düzenlediler ve kentin Afrikalı-Amerikalı taksi şoförleri, Afrikalı-Amerikalı biniciler için otobüs ücretiyle aynı fiyattan sadece 10 kuruş aldılar.

Birçok siyah sakin, işe ya da diğer yerlere yürüyerek gitmeyi seçti. Siyah liderler, Afrikalı-Amerikalı sakinleri boykot çevresinde seferber tutmak için düzenli toplu toplantılar düzenledi.

Sonunda Entegrasyon

5 Haziran 1956'da, bir Montgomery federal mahkemesi, otobüslerde ırksal olarak ayrılmış oturma gerektiren herhangi bir kanunun, ABD Anayasası'ndaki 14. Değişikliği ihlal ettiğine karar verdi. ABD İç Savaşı’nın ardından 1868’de kabul edilen bu değişiklik, tüm vatandaşlara ırk eşit haklarından ve eyalet yasaları ile federal yasalar altında eşit korunmadan bağımsız olarak garanti veriyor.

Şehir, 20 Aralık 1956'da alt mahkemenin kararını onandıran ABD Yüksek Mahkemesine başvurdu. Montgomery’nin otobüsleri 21 Aralık 1956’da toplandı ve boykot sona erdi. 381 gün sürmüştür.

Ancak entegrasyon önemli bir direniş ve hatta şiddet ile karşılandı. Otobüslerin kendileri entegre olurken, Montgomery ayrılmış otobüs duraklarını sürdürdü. Keskin nişancılar otobüslere ateş etmeye başladı ve bir tetikçi hamile bir Afrikalı-Amerikalı yolcunun her iki ayağını paramparça etti.

1957 Ocak'ında dört siyah kilise ve önde gelen siyah liderlerin evleri bombalandı; King’in evinde bir bomba etkisiz hale getirildi. 30 Ocak 1957'de Montgomery polisi yedi bombacıyı tutukladı; hepsi beyaz bir üstünlükçü grup olan Ku Klux Klan'ın üyeleriydi. Tutuklamalar, büyük oranda kargaşaya bağlı şiddete son verdi.

Boykot Kral'ı Spotlight'a Koyar

Montgomery Otobüs Boykotu birkaç cephede önemliydi. Birincisi, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki sivil haklar adına yapılan en erken kitlesel protesto olarak kabul edilmekte ve Afrika kökenli Amerikalılar için adil muamele yapılması için mahkeme sistemi dışında ek büyük ölçekli eylemler için bir aşama hazırlanmaktadır.

İkincisi, MIA liderliğinde Martin Luther King, sivil haklar hareketinin önde gelen ulusal lideri olarak ortaya çıkarken, şiddetsiz direnişe olan bağlılığını da sağlamlaştırdı. King’in yaklaşımı, 1960’lı yıllarda sivil haklar hareketinin bir işareti olmaya devam etti.

Boykotun sona ermesinden kısa bir süre sonra, Güney’de ayrılmayı sona erdirmeye çalışan son derece etkili bir sivil haklar örgütü olan Güney Hıristiyan Liderlik Konferansı’nın (SCLC) kurulmasına yardım etti. SCLC, Birmingham’ın Alabama’da, 1963’ün baharında sivil haklar kampanyasında ve aynı yılın Ağustos ayında Washington’daki Mart ayında, King’in ünlü “Bir Rüyam Var” konuşmasını yapması için etkili oldu.

Boykot ayrıca, ABD’de meydana gelen sivil haklar mücadelesine ulusal ve uluslararası bir ilgi gösterdi; boykot sırasında Montgomery’yi 100’den fazla gazeteci ziyaret ederek çabalarını ve liderlerini belirledi.

Rosa Parks, hayatı boyunca sahne ışıklarından kaçarken, Amerikan sivil haklar aktivizmi tarihinde saygın bir figür olarak kaldı. 1999'da, ABD Kongresi, en yüksek onuruna Kongre Altın Madalyası verdi.