İngiliz asker ve devlet adamı Oliver Cromwell (1599-1658) 1628 ve 1640’ta Parlamento’ya seçildi. Açık sözlü Puritan, 1642’de iç savaşın patlamasından sonra silahlı kuvvetlerin örgütlenmesine yardımcı oldu ve “Yeni Model Ordusu” nun komutan yardımcısı olarak görev yaptı. 1645 Naseby Muharebesi'ndeki ana Kraliyetçi güç. Charles I'in ölümünden sonra, Cromwell Rump Parlamentosunda görev yaptı ve Mavi Yasaların kurulmasıyla kısmen yasal sistemi iyileştirmeye başladı. 1650'lerin başında İrlanda ve İskoçya'da kampanyalar yönetti ve 1653'ten ölümüne kadar İngiltere, Galler, İskoçya ve İrlanda'da “efendisi koruyucusu” olarak görev yaptı.
İngiliz tarihinin en ünlü isimlerinden biri olmasına rağmen, Oliver Cromwell normal bir beyefendi olarak hayata başladı; İngiliz İç Savaşı 1642'de patlak verdiğinde, askeri eğitimi olmayan beş çocuktan orta yaşlı bir babaydı. Yine de on yıl içinde, önde gelen bir Royalist devlet adamı ve tarihçisine göre, “kendisini bir kralın adı olmadan, ancak herhangi bir kral tarafından iddia edilenden veya iddia edilenden daha büyük bir güç ve yetkiye sahip” olarak üç krallığın tahtına yerleştirdi.
Cromwell’in gücü, askeri kabiliyetinden ve birlikleriyle olan benzersiz ilişkisinden kaynaklandı. Savaş başladığı an, İngiliz Parlamentosu'na hizmet etmek için dinlendirici ve profesyonel bir ordunun oluşturulması temel kaygısı haline geldi ve 1645'te merkezi bir fon ve merkezi yön ile ayakta duran bir ordunun oluşumuna itti. Thomas Fairfax’ın emri altında, Cromwell’in yardımcısı olarak, bu “Yeni Model Ordusu” Naseby Savaşı’ndaki (14 Haziran 1645) ana kraliyetçi kuvveti hızlı bir şekilde yönlendirdi ve bir yıl içinde kayda değer bir zafer dizisinin başlangıcını işaret etti. Charles'ı teslim olmaya zorladım. Cromwell, süvari görevini her zaman önden yönlendirdi, ancak zorlu geçti. Savaş yaralanmalarını sürdürdü ve aksiyondan hemen önce ve sonra histerik olarak güldü. Ancak birlikleri ile yakın temasta kâr payı ödendi, çünkü Cromwell diğer birimleri yağmalamak için durduğunda “Ironsides” i tekrar savaşa sokmayı başardı.
1649'da kralı idare etme kararı, İrlanda ve İskoçya'da İngiltere'deki yeni cumhuriyetin güvenliğini tehdit eden ve Cromwell'i tekrar sahaya zorlayan Kraliyetçi bir tepki yarattı. İrlandalı saldırılarına Drogheda'daki (Eylül 1649) Katolik Konfederasyonların ve Protestan Kraliyetçilerinin birleşik güçlerinin katliamı ile başladı; Ertesi ay İrlanda donanmasının üssü olan Wexford şehri de benzer bir kadere rastladı. İskoçya’nın 1650’de II. Charles’ı desteklemesi için İngiltere’yi istila etme kararı, Cromwell’i, İskoç’ları bastırma çabalarına odaklanırken, İrlanda’nın fethinin tamamlanmasını bırakmaya zorladı. İlk önce Dunbar Savaşı'nda (3 Eylül 1650) ve ardından Worcester'de (3 Eylül 1651) çarpıcı zaferleri, sadece II. Charles'ı sadece on yıl boyunca Kıtaya kaçmakla kalmadı, aynı zamanda üç krallığın siyasal entegrasyonunu da etkiledi. - 1653'ten sonra Cromwell tarafından Lord koruyucu olarak görevlendirildi, Danıştay tarafından tavsiye edildi ve Westminster'de tek bir Parlamento toplantısı yapıldı - tarihlerinde ilk kez.
Taahhütlü bir Puritan olan Cromwell ve onun tanrısal “İronotları” savaş alanındaki başarılarını ilahi müdahaleye bağladılar ve şimdi de bir meşhur vaizler topluluğu kurarak, yasal sistemi yeniden düzenleyerek ve bu gibi yasaları tanıtarak tanrısal bir toplum yaratmaya başladılar. küfür, küfür, sarhoşluk ve zinaya karşı Mavi Yasalar (1650). Cromwell, Hristiyan arkadaşları için vicdan özgürlüğüne inanıyordu - “Ben hiçbir erkeğin vicdanıyla karışmam”; gün için gerçekten devrimci bir kavram ama her açıdan sosyal muhafazakar kaldı. Levellers (İngilizce radikalleri) denilen demokratik fikirlerinden korkuyordu; Genel olarak halk tarafından değil, tanrıça tarafından yönetildiğine inanıyordu. 1649'dan sonra geleneksel siyasal ulusu rejimiyle uzlaştırmak için gerçekten çabaladı; 1657'de “mütevazi dilekçe ve tavsiye” olarak bilinen ve kral olmasını isteyen bir teklifi reddetti.
Genel Müdürlüğün, altmış bin kişinin ayakta ordusuyla birlikte büyük bir donanma ile birlikte bir pikap yatağı üzerinde durduğu söylenemez; ancak, bir Royalist yükseliş Mart 1655'te patlak verinceye kadar değildi, Cromwell nihayet İngiltere ve Galler'in çeşitli bölgelerini kıdemli ordu subaylarının emrinde bırakarak açık bir askeri yönetime başvurdu. Buna ek olarak, hükümeti önce Hollandalılara (1652-1654) (bkz. Anglo-Hollanda Savaşları'na) ve sonra İspanya'ya (1656-1659) karşı savaşlar veren agresif bir dış politika izlemiştir.
Düşmanları tarafından bir usta ve ikiyüzlü olarak keşfedilmiş ve taraftarları tarafından kurtarıcı ve kahraman olarak saygınlaşan Cromwell, 3 Eylül’de, en büyük zaferlerinin ikisinin yıldönümü olan 1658’de “bir serseri tertian ague” (muhtemelen sıtma) olarak öldü. Neredeyse oğlu Richard, iktidar dizilişlerini devraldığında, astları İskoçya ve İrlanda'da, II. Charles'ın restorasyonunu yapmaya başladı. “İngiliz Cumhuriyeti”, 1660 yılında tekrar monarşiye yol açtı.
Okuyucunun Askeri Tarihle Arkadaşı. Robert Cowley ve Geoffrey Parker tarafından düzenlenmiştir. Telif Hakkı © 1996, Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company'ye aittir. Tüm hakları Saklıdır.
