1881’deki bu günde, dört aydan az bir süredir görevde olan Başkan James A. Garfield, 2 Temmuz’da 80 gün önce bir suikastçinin yol açtığı yaraları kabul etti.

Garfield’ın suikastçısı, Charles Guiteau adında bir avukat ve siyasi makam arayandı. Guiteau, cumhurbaşkanının ve idaresinin, “bildiğiniz” temelde federal pozisyonların doldurulduğu bir çağda göreceli bir yabancıydı. Randevu talepleri göz ardı edildiğinde öfkeli bir Guiteau, intikam almaya yemin ederek cumhurbaşkanını takip etti.

2 Temmuz 1881 sabahı Garfield kısa bir tatile giderken Baltimore ve Potomac Tren İstasyonu'na gitti. İstasyonda bekleyen trene doğru yürürken, Guiteau başkanın arkasına geçti ve iki el ateş etti. İlk kurşun, Garfield’ın kolunu sıyırdı; ikincisi pankreasının altına yerleştirildi. Doktorlar, Garfield Beyaz Saray'daki yatak odasına, uyanık ve acı çekerken kurşunu kaldırmak için birkaç başarısız girişimde bulundu. Garfield’ın doktorlarından biri olan Alexander Graham Bell, ikinci mermiyi bulmak için metal dedektörün eski bir versiyonunu kullanmaya çalıştı, ancak başarısız oldu.

Tarihsel hesaplar Garfield’ın ölümünün kesin sebebine göre değişmektedir. Bazıları, doktorlarının kinin, morfin, brendi ve calomel tedavisini içerdiğini ve onu rektumdan beslemenin ölümünü hızlandıracağına inanıyor. Diğerleri Garfield'ın hali hazırda ilerlemiş bir kalp hastalığı vakasından öldüğü konusunda ısrar ediyor. Eylül ayının başlarında, New Jersey'de bir deniz kenarında geri çekilmek üzere olan Garfield iyileşiyor gibi göründü. 19 Eylül'de öldü. Otopsi raporları, iç yarasındaki baskının, ölüm nedeni olan bir anevrizma yarattığını söyledi.

Guiteau 30 Haziran 1882'de cinayetten mahkum ve asılmış bir jüri tarafından aklı başında kabul edildi. Kurşunun yarattığı deliği gösteren Garfield’ın omurgası, Washington’daki Ulusal Sağlık ve Tıp Müzesi’nin Washington’daki tarihi bir eseri olarak tutuldu.