İçerik
- Erken yıllar
- Poincaré Başbakan, sonra Başkan Oldu
- Versay Anlaşması ve Alman Tazminatları
- 1926 Mali Krizi
- Son Yıllar
Fransız devlet adamı Raymond Poincaré (1860-1934), ülkesine I. Dünya Savaşı sırasında başkanlık yaptı (1914-18) ve daha sonra bir dizi finansal kriz sırasında başbakanlık yaptı. Savaştan önce, artan Almanya tehdidine karşı İngiltere ve Rusya ile bağlarını güçlendirmeye çalıştı. Savaş sonrası dönemde, Poincaré, Versailles Antlaşması tartışmaları sırasında güçlü bir duruş sergiledi ve Fransa’nın önde gelenleri ile müzakerecisi Georges Clemenceau’nun Fransa’ya savaşta yer alması için sert tazminat talep etmesini istedi. Almanya ödemelerde temerrüde düştüğünde, Poincaré, Fransız birliklerine Batı Almanya'daki bir sanayi bölgesi olan Ruhr'u işgal etmelerini emretti. 1920'lerde Poincaré, Fransız ekonomisini istikrara kavuşturmak ve Fransa'ya bir refah dönemi getirmek için çarpıcı önlemler aldı. Kötü sağlık durumundan dolayı 1929'da kamu görevinden ayrıldı ve beş yıl sonra öldü.
Erken yıllar
Raymond Poincaré, 20 Ağustos 1860'ta Fransa, Bar-le-Duc'ta doğdu. Çiftler Üniversitesi'nde hukuk okudu, 1882'de bara kabul edildi ve Paris'te hukuk uygulamalarına devam etti.
1887'de Poincaré, Fransız Meuse bölgesi için milletvekili seçildi ve kariyerine siyasetle başladı. Eğitim bakanı ve maliye bakanı dahil olmak üzere, sonraki yıllarda kabine düzeyinde pozisyonlara yükseldi. 1895'te, Milletvekilleri Odası (Fransa Parlamentosu yasama meclisi) başkan yardımcılığına seçildi. Ancak, 1899'da Fransa Cumhurbaşkanı Émile Loubet'in (1838-1929) koalisyon hükümeti kurma isteğini reddetti. İstekli, politik olarak muhafazakar ve milliyetçi olan Poincaré, 1903'te Milletvekilleri Odasından istifa ettiği ve bunun yerine 1912'ye kadar siyasi olarak daha az önem taşıyan Senato'da görev yaptığı bir Sosyalist bakanı koalisyonuna kabul etmeyi reddetti.
Poincaré Başbakan, sonra Başkan Oldu
Poincaré, Ocak 1912'de başbakan olduğunda ulusal öneme döndü. Fransa'daki bu en güçlü pozisyonda, güçlü bir lider ve dışişleri bakanı olduğunu kanıtladı. Ancak, herkesin şaşırtması için ertesi yıl, nispeten daha az güçlü bir makam olan cumhurbaşkanlığına aday olmaya karar verdi ve Ocak 1913'te göreve seçildi. Daha önceki başkanların aksine, Poincaré politika oluşturmada aktif rol aldı. Güçlü milliyetçilik anlayışı, Fransa’nın savunmasını güvence altına almak, İngiltere ve Rusya ile ittifakları güçlendirmek ve ulusal askerlik hizmetini iki yıldan üçe çıkarmak için yasayı desteklemek için özenle çalışmaya başladı. Barış için çalışsa da, Lorraine bölgesinin bir yerlisi olarak, Poincaré, 1871'de bölgeyi ele geçiren Almanya'dan şüphelenmişti.
I. Dünya Savaşı Ağustos 1914'te patlak verdiğinde Poincaré, güçlü bir savaş lideri ve Fransız moralinin dayanağı olduğunu kanıtladı. Aslında, 1917'de uzun zamandır siyasi düşmanı Georges Clemenceau'dan bir hükümet kurmasını istediğinde, birleşik bir Fransa'ya ne kadar adanmış olduğunu gösterdi. Poincaré, Cleminceau’nun, Poincaré’nin itiraz ettiği sol siyasi eğilimlerine rağmen, başbakanlık yapıp millete liderlik edecek en nitelikli insan olduğuna inanıyordu.
Versay Anlaşması ve Alman Tazminatları
Poincaré kısa süre sonra, Haziran 1919'da imzalanan ve I. Dünya Savaşı'ndan sonra barış koşullarını tanımlayan Versay Antlaşması koşulları konusunda Clemenceau'yla ciddi bir çelişki içerisinde bulundu. Poincaré, Almanya'nın ağır tazminatlara maruz bırakılması ve savaşı başlatmak. Amerikalı ve İngiliz liderler anlaşmayı aşırı cezai olarak kabul etmelerine rağmen, Almanya'dan önemli miktarda parasal ve bölgesel tazminat talebinde bulunan belge, Poincaré'yi tatmin edecek kadar sert değildi.
Poincaré, 1922'de tekrar başbakanlık görevini üstlendiğinde Almanya'ya karşı saldırgan duruşunu gösterdi. Bu dönemde dışişleri bakanı olarak görev yaptı. Almanlar, tazminat ödemelerini Ocak 1923'te karşılayamadıklarında Poincaré, Fransız birliklerine Batı Almanya'nın önemli bir sanayi bölgesi olan Ruhr Vadisi bölgesini işgal etmelerini emretti. İşgal olmasına rağmen, Alman hükümeti ödemeyi reddetti. Alman işçilerinin Fransız otoritesine karşı pasif direnişi Alman ekonomisine zarar verdi. Alman markası başarısız oldu ve Fransız ekonomisi de işgalin maliyeti yüzünden acı çekti.
Son olarak, 1924'te, İngiliz ve Amerikan hükümetleri, Alman ekonomisini dengelemeye ve tazminat koşullarını yumuşatmaya çalışan bir uzlaşmaya vardı. Aynı yıl Poincaré’nin partisi genel seçimlerde bir yenilgiye uğradı ve başbakanlık görevinden istifa etti.
1926 Mali Krizi
Poincaré, görev dışında değildi. 1926'da Fransa'daki ciddi bir ekonomik krizin ortasında Poincaré'den bir kez daha hükümet kurması ve başbakan rolünü üstlenmesi istendi. Devlet harcamalarını azaltarak, faiz oranlarını artırarak, yeni vergiler getirerek ve frangı değerini sabitleyerek altın standardına dayanarak finansal durumu ele almak için hızlı ve güçlü bir şekilde hareket etti. Poincaré’nin durumu ele almasının ardından gelen refah halkın kendine güveni arttı. 1928 Nisan'ındaki genel seçimler Poincaré’nin partisine ve başbakan rolüne popüler destek verdi.
Son Yıllar
7 Kasım 1928'de, Radikal-Sosyalist Partinin saldırısı altında Poincaré istifaya zorlandı. Bakan, son görevini başbakan olarak belirleyerek, hafta içinde yeni bir bakanlık oluşturmak için hızlı hareket etti. Poincaré, Temmuz 1929'da görevinden ayrıldı ve ardından 1930'da başbakanlık görevini reddetti.
Poincaré, Paris'te 15 Ekim 1934'te, 74 yaşında vefat etti. Yaşamının neredeyse tamamını kamu hizmetine adadı ve I. Dünya Savaşı sırasında cumhurbaşkanı olarak görevini sürdürdü. Büyük bir lider ve milletini her şeyden önce değerli bir adam olarak mirası.
