Sovyet fizikçisi SSCB'nin ilk hidrojen bombasını inşa etmesine yardım eden Andrei Dmitriyevich Sakharov, Nobel Barış Ödülü'nü “gücünün kötüye kullanılması ve insanlık onurunun her türlü ihlali” ile mücadelesiyle ödüllendirdi. Sakharov yasaklandı Sovyet hükümeti ödülü kabul etmek için şahsen Oslo, Norveç e seyahat etti.
1921'de Moskova'da doğan Sakharov, Moskova Üniversitesi'nde fizik okudu ve Haziran 1948'de Sovyet nükleer silah programına alındı. 1948'de, ilk atom bombasını patlattıktan sonra, Sovyetler, Amerika Birleşik Devletleri'ne, hidrojen bombasını geliştirme yarışında, Hiroşima ve Nagazaki'ye bırakılan nükleer bombalardan onlarca kez daha güçlü olduğu teorileştirilen bir silah olarak katıldı. Sakharov'un “Layer Cake” bombası kavramı umut verici sonuçlar verdi, ancak 1952 sonunda Amerikalılar dünyanın ilk “süper bombasını” başarıyla patlattı. Sovyet takımı yakalamak için koştu ve Sovyet casusluğunun yardımıyla aynı yere oturdu. Amerikalıların radyasyon patlaması olarak kazanma kavramı. 22 Kasım 1955'te Sovyetler Birliği ilk hidrojen bombasını başarıyla patlattı.
Sakharov, başarısı için sayısız Sovyet bilimsel onuruna sahip olmasına rağmen, bilim adamı, korkunç silahın etkileriyle giderek daha fazla ilgilenmeye başladı ve daha sonra yaratılışındaki rolüne pişman oldu. 1957'de nükleer testin biyolojik tehlikeleri konusundaki endişesi, onu düşük seviyeli radyasyonun etkileri hakkında lanet olası bir makale yazmaya teşvik etti ve nükleer testlerin durmasını istedi. Sovyet hükümeti, eleştirisini 1969 yılına kadar sessiz tuttu, Sakharov'un yazdığı bir makalenin ülke dışına kaçırılması ve yayınlanması. New York Times. Denemede, silahlanma yarışına ve Sovyet siyasal sistemine saldırdı ve “dünyaya ve geleceğine değer verecek insani bir toplum olan demokratik, çoğulcu hoşgörüsüzlük ve dogmatizmden arınmış bir toplum” çağrısında bulundu.
Yazısının yayınlanmasının ardından Sakharov, silah programından kovuldu ve insan haklarının vokal savunucusu oldu. 1975'te Nobel Barış Ödülü'nü kazanan ilk Sovyet'ti. 1979 Sovyetlerinin Afganistan'ı işgalini kınadıktan sonra, Sovyet yetkilileri hızlı bir şekilde cevap vererek, zor koşullarda yaşadığı Gorki'ye sürüldü. Aralık 1986'da Sakharov’un sürgünü Sovyet lideri Mihail Gorbaçov’un onu Moskova’ya dönmesi için davet etmesiyle sona erdi. Daha sonra Demokratik Halk Cumhuriyeti Kongre Meclisine demokratik bir reformcu olarak seçildi ve yeni bir Sovyet anayasa hazırlamaktan sorumlu komisyona atandı. Sakharov 1989'da öldü.
