1949'da bu gün, Başkan Harry S. Truman, Birlik Devletinin konuşmasında, her Amerikalı'nın hükümetimizden adil bir anlaşma beklemeye hakkının olduğunu açıkladı.

Franklin Roosevelt’in New Deal politikalarına atıfta bulunan Truman, ulusal sağlık sigortası, kamu konutları, medeni haklar mevzuatı ve eğitime federal yardım dahil olmak üzere iç politika reformları için planlarını açıkladı. Asgari ücrette bir artış, çiftçilere federal yardım ve Sosyal Güvenlik'in uzatılmasının yanı sıra, ayrımcılıkla mücadele politikalarının istihdamda derhal uygulanmasını tavsiye etti. Truman, önce selefi Franklin D. Roosevelt tarafından dile getirilen politikalara dayanan iddialı bir liberal gündem için savundu. Bununla birlikte, ulusun politikası II. Dünya Savaşı ve enflasyonu izleyen yıllarda sağa doğru kaymış, savaş zamanından barışçıl endüstrilere ekonomik dönüşüm ve artan komünizm karşıtı duyarlılık Truman’ın planına büyük engeller getirmiştir. Kongrede muhafazakârların ve Güney Demokratların artan birliğine bağlı olarak, Adil Anlaşma sosyalizme bulaşmıştı.

1948’deki heyelan seçiminden sonra, Truman Kongreyi liberal reformların birkaçını geçmesi için ikna etmeyi başardı. Neredeyse 40 sentten asgari ücreti iki katına çıkartarak 75 sente çıkardı ve fakirlere 800.000 yeni ev sağlayan Konut Yasası'nı kurdu. Her ne kadar Kongre, Truman’ın Sosyal Güvenlik yardımlarını genişletmesini onaylasa da, ulusal sağlık bakımı fikrini reddetti, yeni bir medeni haklar yasası çıkarmaktan kaçındı ve adil işçilik uygulamaları ile ilgili endişeleri agresif bir şekilde ele almadı.

1950'den başlayarak, dış ilişkiler, özellikle Kore Savaşı ve Soğuk Savaş, Truman'ı iç meselelerden giderek daha fazla uzaklaştırdı.