ABD yetkilileri, Küba’daki Fulgencio Batista diktatörlüğünün yıkılmasından sadece altı gün sonra ada yetkililerinin yeni geçici hükümetini tanıdılar. İsyancı ordusu Batista'yı devirmeye yardım eden Fidel Castro'nun komünist eğilimleri olabileceği yönündeki korkulara rağmen, ABD hükümeti yeni rejim ile çalışabileceğini ve Küba’daki Amerikan çıkarlarını koruyabileceğine inanıyordu.
Amerika yanlısı Batista hükümetinin yıkılması, ABD yetkilileri arasında ciddi kaygılara neden oldu. Geçici olarak geçici cumhurbaşkanı Manuel Urrutia başkanlığındaki yeni hükümet başlangıçta ABD Büyükelçisi Earl E. T. Smith de dahil olmak üzere ABD diplomatlarına karşı soğuk görünüyordu. Özellikle Smith, yeni rejimin politikalarına karşı temkinliydi. O ve Küba'daki diğer Amerikalılar, karizmatik asi lideri Fidel Castro'nun amaçlarından ve amaçlarından şüphelendiler.
Dışişleri Bakanı John Foster Dulles, Smith’in endişelerini geçersiz kıldı. Sekreter, Cumhurbaşkanı Dwight D. Eisenhower’in Urrutya hükümetini tanımasını istedi, çünkü “Komünist lekeden arınmış” görünüyordu ve “ABD ile dostane ilişkiler” ile ilgileniyordu. Dulles ve diğer ABD yetkilileri, yeni Küba’yı tanıdılar Küba devriminde daha radikal unsurların gücüne olan yükselişin önüne geçmenin bir yolu olarak hükümet. Ek olarak, bir dizi Latin Amerika ülkesi de dahil olmak üzere diğer bazı ülkeler tanınmayı çoktan uzatmıştı.
Bu umut vaat eden başlangıca rağmen, Küba ile ABD arasındaki ilişkiler neredeyse hemen kötüleşti. ABD yetkilileri, Şubat 1959’da Küba’nın öncülüğünde yemin eden Castro’nun Küba’da gerçek gücü kullandığını fark etti. Amerikan mülkiyetindeki malların millileştirilmesi ve komünist ülkelerle yakın ekonomik ve politik ilişkileri konusundaki politikaları, ABD yetkililerini Castro’nun rejiminin kaldırılması gerektiğine ikna etti. İki yıldan kısa bir süre sonra Amerika Birleşik Devletleri diplomatik ilişkileri kopardı ve Nisan 1961'de Castro hükümetine (Domuzlar Körfezi'nin işgali) karşı Küba sürgünü güçlerinin feci ve etkisiz bir şekilde serbest bırakılmasını sağladı.
