İçerik

• Vietnam Savaşı Protestoları: Bir Hareketin Başlangıcı
• Yaygın hayal kırıklığı
• Vietnam Savaşı Protestolarının Siyasi Sonuçları

ABD’nin Vietnam Savaşı’na müdahalesine karşı olan hareket barış eylemcileri arasında küçük yaşlara başladı ve üniversite kampüslerindeki sol aydınlar, 1965’te ABD’nin Kuzey Vietnam’ı ciddi bir şekilde bombalamaya başlamasından sonra ulusal öneme sahip oldu. Demokratik Bir Toplum İçin Öğrenciler (SDS) tarafından düzenlenenler gibi savaş karşıtı yürüyüşler ve diğer protestolar, önümüzdeki üç yıl boyunca genişleyen bir destek tabanını çekti ve Kuzey Vietnamlı birliklerin başarılı Tet Saldırısı'ndan sonra 1968'in başlarında zirveye ulaştı. savaşın sonu görünürde hiçbir yerde değildi.

Vietnam Savaşı Protestoları: Bir Hareketin Başlangıcı

Ağustos 1964’te, Kuzey Vietnam’ın torpido botları Tonkin Körfezi’nde iki ABD’li tahripçiye saldırdı ve Başkan Lyndon B. Johnson, Kuzey Vietnam’daki askeri hedeflerin askeri bombalama eylemini emretti. ABD uçakları Şubat 1965'te Kuzey Vietnam’ın düzenli bombalamalarına başladığında, bazı eleştiriler hükümetin Güney Vietnam halkını Komünist saldırganlıktan kurtarmak için demokratik bir savaşla mücadele ettiği iddiasını sorgulamaya başladı.

Biliyor musun? Boksör Muhammed Ali, Vietnam Savaşı sırasında hizmete sunulmaya direnen önde gelen bir Amerikalıydı. O zamanlar dünya ağır şampiyonu Ali, kendisini "vicdani retçi" olarak nitelendirdi ve daha sonra ABD Yüksek Mahkemesi tarafından devrildi.

Savaş karşıtı hareket çoğunlukla üniversite kampüslerinde başladı, sol örgüt örgüt üyeleri Demokratik Toplum Öğrencileri (SDS), yürütüldüğü gibi karşıtlıklarını ifade etmek için “öğretiler” düzenlemeye başladı. Amerikan nüfusunun büyük çoğunluğu hala Vietnam’daki idare politikasını desteklese de, küçük ama açık sözlü bir liberal azınlık 1965’in sonunda sesini duyuruyordu. Hareket, otoriteyi reddeden ve ilaç kültürünü kucaklayan, artan sayıda genç.

Yaygın hayal kırıklığı

1967 Kasım'ına kadar, Vietnam'daki Amerikan birlik gücü 500.000'e yaklaşıyor ve ABD'deki zayiat 15.058 öldürüldü ve 109.527 yaralandı. Vietnam Savaşı, ABD'ye yılda yaklaşık 25 milyar dolara mal oldu ve hayal kırıklığı vergi ödeyen halkın daha büyük kesimlerine ulaşmaya başladı. ABD komutanlarının daha fazla asker talep etmesine rağmen, Vietnam'da her gün daha fazla zayiat bildirildi. Taslak sistemde, savaş karşıtı hareketin ateşine yakıt ekleyen her ay 40.000 kadar genç erkek hizmete çağrıldı.

21 Ekim 1967'de, Lincoln Anıtı'nda toplanan 100.000 protestocunun toplandığı en savaş karşıtı gösterilerden biri gerçekleşti; yaklaşık 30.000 kişi o gece Pentagon yürüyüşüne devam etti. Binayı koruyan askerler ve ABD askerleri ile acımasız bir çatışmadan sonra yüzlerce gösterici tutuklandı. Bunlardan biri, “Gece Ordusu” adlı kitabındaki olayları kronikleştiren yazar Norman Mailer'di ve ertesi yıl geniş çapta alkışlandı. Ayrıca, 1967’de, sivil haklar lideri Martin Luther King Jr.’ın ahlaki sebeplerle savaşa muhalefetiyle halka açıldığı ve savaşın federal fonları yerel programlardan ve aynı zamanda orantısız programdan ayırdığını kınadığı zaman, savaş karşıtı hareket büyük bir hız kazandı. Savaşta öldürülen toplam asker sayısı ile ilgili olarak Afrikalı-Amerikalı zayiat sayısı.

Vietnam Savaşı Protestolarının Siyasi Sonuçları

Kuzey Vietnam komünist birlikleri tarafından Ocak 1968'de Tet Ofansor'un başlatılması ve ABD ve Güney Vietnam birliklerine karşı başarısı, ev cephesinde şok ve hoşnutsuzluk dalgaları yolladı ve bugüne kadarki en yoğun savaş karşıtı protestoları tetikledi. Şubat 1968’in başlarında, bir Gallup anketi, Johnson’ın savaşı ele alması için onaylanan nüfusun yalnızca yüzde 35’ini ve yüzde 50’nin onaylanmadığını gösterdi (geri kalanının hiçbir fikri yoktu). Savaş karşıtı gösterilere bu zamana katılmak, çoğu tekerlekli sandalyede ve koltuk değneği üzerinde olan Vietnam Savaş Gazileri Örgütü'nün üyeleriydi. Bu adamların televizyonda görünmesi savaş sırasında kazandıkları madalyaları bir kenara atmak, insanları savaş karşıtı davaya kazanmak için çok şey yaptı.

Birçok New Hampshire ana seçmeni savaş karşıtı Demokrat Eugene McCarthy'nin arkasına yürüdükten sonra, Johnson yeniden seçilmek istemediğini açıkladı. Başkan Yardımcısı Hubert Humphrey, Ağustos’ta Chicago’da Demokrat’ın adaylığını kabul etti ve 10.000’lik savaş karşıtı gösterici, belediye binası Richard Daley tarafından toplanan güvenlik güçleriyle çatışarak kongre binasının dışına çıktı. Humphrey, 1968’de yapılan cumhurbaşkanlığı seçimlerini kaybetti. Savaşta protestolar konusundaki çatışmaya ve 1968’de Kral’ın suikastını takip eden isyan olaylarını Johnson’tan daha etkili bir şekilde izlemeye devam etmesini sağlayan “yasayı ve düzeni” tekrar tekrar kampanyaya koyma sözü verdi vardı.

Ertesi yıl, Nixon ünlü bir konuşmasında, savaş karşıtı protestocuların, Amerikalıların “sessiz çoğunluğunu” boğmasına izin verilmemesi gereken küçük bir vokal azınlık oluşturduğunu iddia etti. Ancak Nixon’ın savaş politikaları ülkeyi daha da ikiye böldü: Aralık 1969’da, hükümet II. Dünya Savaşı’ndan bu yana ilk ABD piyangoyu kurarak çok fazla tartışma ve kışkırtıcılıktan kaçınmak için Kanada’ya kaçmaya neden oldu. Ulusal Muhafız birliklerinin ABD işgaline karşı gösteri yapan bir grup protestocunun vurduğu ve dört öğrenciyi öldürdüğü Mayıs 1970’teki Kent Devlet’te olanlar gibi kitlesel gösteriler ve resmi şiddet olayları nedeniyle gerginlikler her zamankinden daha yüksek oldu.

1971 yılının ortalarında, ilk Pentagon Kağıtları’nın yayınlanması, savaşın davranışlarıyla ilgili daha önce gizli detayları ortaya koyan, ABD hükümeti ve askeri kuruluşların hesap verebilirliğini sorgulamak için gittikçe daha fazla Amerikalıya neden oldu. Güçlü bir savaş karşıtı görevine yanıt olarak Nixon, Ocak 1973'te ABD’nin Güneydoğu Asya’da bulunmasının etkili bir şekilde sona erdiğini duyurdu.