II. Dünya Savaşı sırasında, Genel Konstantin Rokossovski'nin altındaki ilerlemiş bir Sovyet zırhlı sütunu, Varşova'nın doğu banliyösü boyunca Vistula Nehri'ne ulaşarak kentte Polonyalıların Nazi işgaline karşı büyük bir ayaklanma başlatmasını istedi. İsyan, 40.000 fakir askerin oluşturduğu bir yeraltı direniş grubu olan Ev Ordusu komutanı olan Polonyalı General Tadeusz Bor-Komorowski tarafından öncülük edildi. Varşova'nın kurtuluşunun hızlandırılmasının yanı sıra, Londra'daki sürgün hükümeti ile bağları olan ve ideolojisinde komünizm karşıtı olan İç Ordu, Sovyetler gelmeden önce en azından Varşova'nın kontrolünü ele geçirmeyi umuyordu.
Varşova'daki Polonyalılar erken kazanımlar kazanmış olsalar da, Sovyetlerin kenti kurtarması kaçınılmazdı. Nazi lideri Adolf Hitler, yetkililerine ayaklanmayı her ne pahasına olursa olsun ezme emri verdi. Seçkin Nazi SS, Rus mahkumların Kaminiski Tugayı ve Alman hükümlülerin Dirlewanger Tugayı'nı içeren Alman savunma kuvvetini yönetti. Acımasız sokak dövüşünde Polonyalılar, üst düzey Alman silahlarıyla yavaş yavaş aşıldı. İsyancılar bastırıldıkça, Naziler kasıtlı olarak şehrin büyük kısımlarına saldırdı ve birçok sivil katledildi.
Bu arada, Kızıl Ordu Vistula Nehri boyunca birkaç köprü kurdu ancak Varşova'daki asilere yardım etmek için hiçbir çaba göstermedi. Sovyetler, İngilizlerin, Sovyet hava üslerini, kuşatılmış Polonyalılara tedarik sağlamak için kullanmaları yönündeki talebi reddetti. İsyancılar ve kentin vatandaşları tıbbi malzemeler, yiyecek ve nihayetinde sudan tükendi. Sonunda, 2 Ekim'de Bor-Komorowski de dahil olmak üzere hayatta kalan isyancılar teslim oldu.
63 günlük çile sırasında, Ev Ordusunun dörtte üçü 200.000 sivil ile birlikte öldü. Savaşın vahşiliğinin bir kanıtı olarak Almanlar da yüksek zayiat verdi: 10.000 kişi öldü, 9.000 kişi yaralandı ve 7.000 kişi kayıp. Önümüzdeki birkaç ay boyunca, Alman birlikleri hayatta kalan nüfusu sınır dışı etti ve yıkım ekipleri Varşova'da hangi binaların sağlam kaldığını tahrip etti. Tüm büyük hazineleri yağmalandı veya yakıldı. Kızıl Ordu, Almanya'ya karşı son Sovyet saldırısının başladığı Ocak 1945'e kadar Varşova dışında hareketsiz kaldı. Yıkılmış bir şehir olan Varşova, 17 Ocak'ta serbest bırakıldı. Varşova, yolun dışında kalırken, Sovyetler Polonya'da bir komünist hükümet kurulmasında çok az örgütlü muhalefetle karşı karşıya kaldı.
