1891'de bu gün, romancı ve folklorist Zora Neale Hurston, Alabama, Notasulga'da doğdu. 1960'ta öldüğü sırada, Hurston, Amerika'daki diğer siyah kadınlardan daha fazla kitap yayınlamış olmasına rağmen, yaşamı boyunca ana akım izleyici kitlesi yakalayamadı ve bir refah otelinde tek başına fakir ve yalnız öldü. Bugün Amerikan tarihinin en önemli siyah yazarlarından biri olarak görülüyor.
Eatonville, Fla. Hurston doğduğunda tamamen siyah bir şehirdi. Bir Baptist vaizinin kızı, Hurston, Hurston'un 11 yaşındayken annesinin ölümüne kadar beyaz insanlarla çok az teması vardı. Gençleri kadar, Hurston büyük ölçüde ırkçılıktan korunmuştu. Öğrenmek arzusu olan yetenekli, enerjik bir genç kadın, liseyi bitiremedi, ancak kendini üniversiteye hazırladı ve Howard Üniversitesi'nde mükemmelik kazandı. 1925'te New York'a taşındı ve Harlem Rönesansında merkezi bir figür haline geldi. Yüksek ruhlu, giden ve esprili, öykü anlatma yetenekleriyle ünlüydü.Barnard'da tanınmış bir profesörle antropoloji okudu ve anavatanında sözlü tarih ve folklor toplamak için bir burs kazandı. Ayrıca Haiti'de vudu okudu.
1931'de, oyundaki Langston Hughes ile birlikte çalıştı. Katır Kemiği. İlk romanı, Jonah’ın Gourd Vine babasına dayalı merkezi bir karaktere sahip, 1934 yılında yayınlandı. Katırlar ve Erkekler Sözlü folklor konusundaki araştırmasından bir materyal koleksiyonu 1935 yılında yayınlandı ve yaşamı boyunca en çok satan eseri oldu - ama yine de onu sadece 943,75 $ kazandı. 1937'de yayınladı. Gözleri Tanrı'yı İzliyordu, Güney'de aşkı ve mutluluğu arayan siyah bir kadının hikayesi. Kitap, o zamanlar, özellikle Hurston'u politik bir duruş sergilemediği ve ırkçılığın olumsuz etkilerini göstermediği için kınayan siyah erkek yazarlar tarafından eleştirildi. Bunun yerine, şimdi usta eseri olarak kabul edilen roman, kırsal siyah Güney'in zengin geleneğini kutladı. Hurston’un çalışmaları, mali mücadelelerine rağmen canlandırıcı ve neşeliydi. Bir anı yayınladı. Yoldaki Toz İzleri, 1942'de Hurston hayatının sonuna yakın bir hizmetçi olarak çalıştı ve çalıştı ve 1960'ta yoksulluk içinde öldü. 1970'lerde, neredeyse unutulmuş olan çalışmaları feminist ve siyah-bilim adamları tarafından yeniden canlandırıldı ve bir antoloji, Güldüğümde Kendimi Seviyorum… Ve Sonra Yine Kötü ve Etkileyici Baktığımda, 1979 yılında yayınlandı.
