1914’teki bu günde, Avusturya’lı Arşidük Franz Ferdinand ve eşi Sophie, Bosna’nın başkenti Saraybosna’yı resmi ziyaretlerinde Bosnalı bir Sırp milliyetçi tarafından öldürüldü. Cinayetler, Ağustos ayının başlarında I. Dünya Savaşı'nın patlak vermesine yol açan bir olaylar zincirine yol açtı. 28 Haziran 1919'da Franz Ferdinand’ın ölümünden beş yıl sonra, Almanya ve Müttefik Kuvvetler resmen I. Dünya Savaşı’nın sonunu işaret ederek Versay Antlaşması’nı imzaladılar.
Arşidük, 1908'de Avusturya-Macaristan tarafından eklenen Bosna-Hersek'teki emperyal silahlı kuvvetleri incelemek için 1914 Haziran'ında Saraybosna'ya gitti. Ek, bölgelerin Sırbistan'ın bir parçası olması gerektiğine inanan Sırp milliyetçilerini kızdırdı. Bir grup genç milliyetçi, Saraybosna ziyareti sırasında arşidükü öldürmek için bir plan yaptı ve bazı yanlış adımlardan sonra, 19 yaşındaki Gavrilo Princip, kraliyet çiftini boş zamanlarında vurdular, resmi alayı gezerken , neredeyse anında ikisini birden öldürüyor.
Suikast hızlı bir olaylar zincirini başlattı, çünkü Avusturya-Macaristan derhal Sırp hükümetini saldırıdan sorumlu tuttu. Büyük ve güçlü Rusya, Sırbistan’ı desteklediğinden, Avusturya, Fransa’nın ve Fransa’nın da dahil olduğu İngiltere’nin yanı sıra Rusya’ya ve müttefiklerine karşı tarafa dayacağına dair güvence istedi. 28 Temmuz’da, Avusturya-Macaristan Sırbistan’a savaş ilan etti ve Avrupa’nın büyük güçleri arasındaki kırılgan barış çöktü ve şimdi Birinci Dünya Savaşı olarak bilinen yıkıcı çatışmaya başladı.
Dört yıldan fazla bir süre kan kaybının ardından, Büyük Savaş 11 Kasım 1918'de, Merkezi Güçlerin sonuncusu olan Almanya'nın Müttefiklere teslim olduktan sonra sona erdi. 1919'da Paris'teki barış konferansında Müttefik liderler, bu kadar büyük çaptaki gelecekteki savaşlardan güvenli olan savaş sonrası bir dünya kurma isteklerini belirteceklerdi. 28 Haziran 1919'da imzalanan Versay Antlaşması trajik bir şekilde bu hedefi gerçekleştiremedi. ABD Başkanı Woodrow Wilson’un Uluslar Arası Bir Barış Örgütü’nün büyük hayalleri, Birleşmiş Milletler Birliği olarak uygulamaya konulduğunda titredi. Daha da kötüsü, savaşın en büyük kaybedeni olan Almanya’ya getirilen sert terimler, anlaşmanın ve bu yazarların yazarlarının yirmi yıl sonra İkinci Dünya Savaşı’nın patlamasıyla sonuçlanacak olan kınamalarına karşı yaygın bir şekilde tövbe edilmesine yol açtı.
