İçerik

• Boğaz
• Konstantin I
• Justinian I
• hipodrom
• Aya Sofya
• Hristiyan ve Müslüman Kuralı
• Konstantinopolis'in Yıkılışı
• Osmanlı Kuralı
• İstanbul
• Kaynaklar

Konstantinopolis, günümüzde İstanbul olarak bilinen, günümüz Türkiyesi'nde bulunan antik bir şehirdir. İlk olarak yedinci yüzyılda C.C.'ye yerleşen Konstantinopolis, Avrupa ile Asya ve doğal limanı arasındaki ana coğrafi konumu sayesinde gelişen bir limana dönüştü. 330 A.D.’de, Roma İmparatoru Konstantin’in, “muazzam zenginlik ve görkemli mimariden oluşan bir Hıristiyan şehri olan“ Yeni Roma ”nın yeri oldu. Konstantinopolis, sonraki 1.100 yıl boyunca Bizans İmparatorluğu’nun sandalyesi olarak kaldı ve 1453’te II.

Boğaz

M.Ö 657'de antik Yunan kenti Megara'dan hükümdar Byzas, Karadeniz'i Karadeniz'le Akdeniz'e bağlayan Boğaz'ın batı tarafında bir yerleşim birimi kurdu. Haliç'in yarattığı bozulmamış doğal liman sayesinde, Bizans (veya Bizans) gelişen bir liman kenti haline geldi.

Sonraki yüzyıllarda, Bizans, bölgedeki güç için jokey olarak Persler, Atinalılar, Spartalılar ve Makedonlar tarafından dönüşümlü olarak kontrol edildi. Şehir, 196’da Roma İmparatoru Septimius Severus tarafından tahrip edildi, ancak daha sonra Zeuxippus Hamamları, Hipodrom ve koruyucu bir duvar da dahil olmak üzere, Bizans İmparatorluğu’nda kalan yapıların bir kısmı ile yeniden inşa edildi.

Rakip Licinius'u 324 A.D.'de Roma İmparatorluğu'nun tek imparatoru haline geldikten sonra, Constantine, Bizans'ta “Nova Roma” - “Yeni Roma” adlı yeni bir başkent kurmaya karar verdim.

Konstantin I

Constantine eski Bizans topraklarını genişletmeye, onu 14 bölüme ayırmaya ve yeni bir dış duvar inşa etmeye başladı. Arazi armağanlarıyla asilzatanı kiraladı ve yeni başkentte sergilenmesi için Roma'dan sanat ve diğer süs eşyalarını transfer etti. Geniş caddeleri Büyük İskender ve Julius Caesar gibi büyük hükümdarların heykellerinin yanı sıra, Konstantin’in kendisinin Apollo’dan biri olarak sıralanmıştır.

İmparator, şehir sakinlerine ücretsiz yiyecek tayini sunarak nüfus sağlamayı da istedi. Yerinde bir su kemeri sistemi ile Binbirdirek Sarnıcı'nın inşası ile genişleyen şehirden suya erişim sağladı.

330'da A.D., Constantine, antik dünyada Konstantinopolis olarak işaretlenecek, ancak aynı zamanda Kentler Kraliçesi, İstinpolin, Stamboul ve İstanbul gibi diğer isimlerle de tanınacak şehri kurdu. Avrupa ve Asya’yı saran eşsiz coğrafi konumu nedeniyle, Roma yasalarına tabi olacak, Hristiyanlığı izleyecek ve Yunancayı ana dili olarak benimseyecekti.

Justinian I

527'den 565’e ABD’de hüküm süren Justinian I, görev süresinin başlarında Nika İsyanı’nı havalandırdı ve bu vesileyle şehri kapsamlı bir şekilde yenilemek için kullandı. Bizanslıların beşinci yüzyılda Batı Roma İmparatorluğu'nun çöküşüyle ​​birlikte kaybedilen bölgelerini geri kazanmasına yardımcı olarak başarılı bir şekilde Akdeniz kampanyalarını başlattı.

Ek olarak, Justinian, medeniyetlerin gelmesi için mavi görevi görecek olan Justinian Yasası ile tek tip bir hukuk sistemi kurdu.

İmparatorluk'ta ikonoklazmanın yayılmasının yayılmasının yanı sıra, Leo III (717'den 741'e karar verdi), kentin Arap kuşatmasından savaştı ve talihsizliği yıllarca süren yıkımın ardından dengeledi. Isurian hanedanının ilk imparatoruydu.

Benzer şekilde, Fesleğen (867'den 886'ya ADD'ye hükmeden), iki yüzyıllık Makedon hanedanlığı olanı başlattı. Okuma yazma bilmeme rağmen, Justinian'ı tadilat yaparak ve yasaları daha fazla kodlamaya çalışarak takip etti ve imparatorluğun sınırlarını başarıyla güneye itti.

hipodrom

Konstantinopolis, 413'te II. Theodosius'un altında tamamlanan koruyucu duvar nedeniyle Bizans'ın başkenti olarak 1.100 yıldan daha uzun süre dayanmıştır. Şehir çevresini Konstantin'in duvarından batıya yaklaşık bir mil genişleten yeni şehir Marmara denizi Haliç'e.

Beşinci yüzyılın ortalarında meydana gelen bir dizi depremden sonra çift duvarlar eklenmiş, iç kat 40 metre yüksekliğinde ve 20 metreye ulaşan kulelerle desteklenmiştir.

Aslen üçüncü yüzyılda Severus tarafından inşa edilen ve Konstantin tarafından genişleyen Hipodrom, araba yarışları ve imparatorun tutsak düşmanlarının gösterileri gibi geçit töreni ve diğer kamu etkinlikleri için bir arena görevi gördü. 400 feet uzunluğunda, 100.000 kişiye kadar oturmuş olduğu tahmin edilmektedir.

Aya Sofya

Ayasofya, mimari tasarımın bir zaferini kutladı. I. Justinianus tarafından eski imparatorluk kiliselerinin bulunduğu yere inşa edilmiş ve 10.000 işçi ile altı yıldan daha kısa bir sürede tamamlanmıştır.

Dört sütun, 100 metreden daha büyük bir çapta kubbeyi desteklerken, cilalı mermer ve göz kamaştırıcı mozaikleri Ayasofya'ya her zaman parlak bir şekilde aydınlanma izlenimi verdi.

Şehrin kalbinde de belirgin biçimde bulunan Konstantin’in İmparatorluk Sarayı’ndan daha az şey bilinmektedir, ancak ayrıntılı bir mozaik gösterisinin yanı sıra, Chalke Kapısı olarak bilinen büyük bir girişe sahiptir.

Hristiyan ve Müslüman Kuralı

Konstantin’in Yeni Roma’yı kurması Hristiyanlığı devlet dini olarak kurma çabalarıyla örtüşürken, Theodosius’a kadar resmi olarak 379’da iktidara gelene kadar resmen olmadı. 325 ve kent patriğini iktidarda yalnızca Roma’nın ikinci üyesi ilan etti.

Konstantinopolis, 730’da III. Leo’dan sonra, dini ikonlara ibadet edilmesini yasakladıktan sonra ikonoklast tartışmalarının merkezi oldu. 787'nin Yedinci Ekümenik Konseyi bu kararı tersine çevirse de, ikonoklazma 30 yıldan daha kısa bir süre sonra hukukun üstünlüğü olarak devam etti ve 843'e kadar sürdü.

1054'teki Büyük Şism ile Hristiyan kilisesinin Roma ve Doğu bölümlerine bölünmesiyle Konstantinopolis, 15. yüzyılda Müslüman Osmanlı İmparatorluğu kenti ele geçirdikten sonra bile Doğu Ortodoks Kilisesi'nin merkezi oldu.

Konstantinopolis'in Yıkılışı

Muazzam zenginliği ile tanınan Konstantinopolis, Bizans'ın başkenti olarak 1000 yıldan daha uzun bir süre boyunca en az bir düzine kuşatmaya dayandı. Bunlar arasında yedinci ve sekizinci yüzyıllarda Arap ordularının yanı sıra, dokuzuncu ve 10. yüzyıllarda Bulgarlar ve Rus (erken Ruslar) girişimleri vardı.

13. yüzyılın başlarında, Kudüs'e gitmeden önce Haçlı Seferleri orduları güç mücadelesi yüzünden Konstantinopolis'e yönlendirildi. Vaat ettikleri ödemelerin düştüğü zaman, şehri 1204'te görevden aldılar ve bir Latin devleti kurdular.

Her ne kadar Bizanslılar 1261’de Konstantinopolis’in kontrolünü ele geçirmiş olsalar da, şehir şu anda imparatorluğun kabuğu olan tek ana nüfus merkezi olarak kaldı.

1451'de Osmanlı tahtına yükseldikten kısa bir süre sonra Mehmed II, Konstantinopolis'e büyük bir saldırı planı hazırlamaya başladı. Silahlı kuvvetlerinin ezici boyutuyla ve barut kullanımıyla kazanılan ilave avantajlarla, seleflerinin başarısız olduğu yerlerde, 29 Mayıs 1453'te Müslüman egemenliği için Konstantinopolis olduğunu iddia etti.

Osmanlı Kuralı

Osmanlı Devleti tarafından yönetilen bir Konstantinopolis'in on yıllarının başlarında kiliselerin camilere dönüştürülmesiyle dikkat çekerken, II. Mehmed II. Kutsal Havariler kilisesinden kurtuldu ve farklı bir nüfusun kalmasına izin verdi.

Fatih'in ardından Osmanlı'nın en önde gelen hükümdarı Kanuni Sultan Süleyman (1520'den 1566'ya hükmetti). Bir dizi kamu işinin geliştirilmesinin yanı sıra, Süleyman yargı sistemini değiştirdi, sanatı savundu ve imparatorluğu genişletmeye devam etti.

19. yüzyılda, azalan Osmanlı devleti, Tanzimat Reformlarının uygulanmasında, mülkiyet haklarını garanti altına alan ve bir duruşma yapılmadan yasa dışı bırakılan yasadışı uygulamada büyük değişiklikler geçirdi.

İstanbul

Sonraki yüzyılın başlarında, Balkan Savaşları, I. Dünya Savaşı ve Yunan-Türk Savaşı, Osmanlı Devleti'nin kalıntılarını sildi.

1923 Lozan Antlaşması resmen başkentini Ankara'ya taşıyan Türkiye Cumhuriyeti'ni kurdu. Uzun zamandır gayrı resmi olarak İstanbul olarak bilinen Eski Konstantinopolis, adını 1930'da resmen kabul etti.

Kaynaklar

Konstantinopolis / İstanbul. Simpson Üniversitesi, Washington Üniversitesi'nde Beşeri Bilimler Merkezi.
İstanbul. Eskiçağ Tarihi Ansiklopedisi.
Kanuni Sultan Süleyman Çağı. Ulusal Sanat Galerisi, Washington.
Konstantinopolis: Dünyanın Arzu Kenti 1453-1924. Washington Post.
Konstantinopolis'in Ekümenik Patrikliği. Amerika'nın Yunan Ortodoks Başpiskoposluğu.