1933'te bu gün istekli sürücüler otomobillerini New Jersey'deki Camden'deki Crescent Bulvarı'nda bulunan ilk sinema salonu olan Park-In Theatres'in arazisine park ediyorlar.
Park-In Theatres’in “arabaya girme” terimi, daha sonra, Camden’daki babası Whiz Auto Products’ın babası olan satış şirketi ve bir film hayranı olan Richard Hollingshead’in beyniydi. Annesinin geleneksel sinema koltuklarında rahatça oturma mücadelesinden ilham alan Hollingshead, müşterilerin kendi otomobillerinin rahatlığında film izlediği açık hava tiyatrosu fikrini ortaya koydu. Daha sonra farklı bir projeksiyon ve ses tekniği ile kendi evinde araba sürerken, 1928 Kodak projektörünü arabanın kaputuna monte etti, bazı ağaçlara bir ekran sıkıştırarak ve ses için ekranın arkasına bir radyo yerleştirdi. Ayrıca, yağmura ve diğer sert hava koşullarına karşı korunma yollarını test etti ve herkesin ekran görüntüsüne sahip olması için birçok araç için ideal aralık düzenini tasarladı.
Genç girişimci, 1933 yılının Mayıs ayında konsept için patent aldı ve bir aydan kısa bir süre sonra 30.000 $ 'lık ilk yatırımla Park-In Theatres, Inc.'i açtı. Tüm aile için eğlence olarak ilan eden Hollingshead, araba başına 25 kuruş ve kişi başına 25 kuruş ödeyerek gruptan bir dolardan fazla ödeme yapmaz. Fikir yakalandı ve Hollingshead’in patenti 1949’da devrildikten sonra, sinema salonları ülkenin her yerinde ortaya çıkmaya başladı. Bunlardan en büyüğü, 2500 dönümlük park yeri, bir çocuk oyun alanı ve 28 dönümlük arazide hizmet veren tam donanımlı bir restoran olan New York'taki Copiague'daki Tüm Hava Koşullarına Uygun Sürüş'dü.
Araba süren tiyatrolar çoğunlukla B-filmlerinin gösterildiğini, Hollywood’un en iyi ücretinin olmadığını, ancak bazı tiyatrolarda normal sinema salonlarında oynatılan filmlerin aynısını yaptı. Başlangıçta düşük ses kalitesi olan Holingshead, RCA Victor tarafından ekranın yakınında bulunan üç hoparlör monte etmişti ve daha sonra teknoloji, her otomobilin filmin müziğini FM radyosu üzerinden oynatmasını mümkün kılıyordu. Araba sürmenin popülerliği, II. Dünya Savaşı'ndan sonra yükseldi ve 1950'lerin sonunda 60'lı yılların ortalarına kadar ülkedeki 5.000 tiyatrosuyla bugünkü selamını buldu. Araba sürmek Amerikan kültürünün simgesi haline geldi ve sadece ebeveynler ve çocuklar için değil, aynı zamanda bazı mahremiyet arayan genç çiftler için de tipik bir hafta sonu mekanı oldu. Ancak o zamandan bu yana, özellikle banliyö bölgelerindeki emlak fiyatlarındaki artış, artan tiyatro salonlarının artması ve video endüstrisinin büyümesini sınırlandırmak için video kiralamaların artmasıyla birleşti. Bugün, Amerika Birleşik Devletleri'nde 500'den az araba yarışı salonu varlığını sürdürüyor.
