Mimar, mühendis ve filozof Buckminster Fuller’ın tasarladığı ilk üç tekerlekli, çok yönlü Dymaxion otomobil 1933’te bu gün Connecticut’tan Bridgeport’ta üretildi.
1895’te Massachusetts’te doğan Fuller, hayatını (kendi sözleriyle) “tek bir bireyin dünyayı değiştirmeye ve tüm insanlığa fayda sağlamaya neyin katkıda bulunabileceğini bulma denemesi” olarak yaşamaya başlamıştır. “dinamik”, “maksimum” ve “iyon” kelimelerinin bir birleşimi kelimesini kendi kişisel markası olarak aldı. Çığır açan kreasyonları arasında jeodezik kubbe ve hafif alüminyumdan yapılmış ve havaya taşınabilen ve sahaya monte edilebilen Dymaxion evi vardı.
1927'de Fuller ilk olarak Dymaxion arabasını “4D transport” adı altında çizdi. Parça uçak, parça otomobil, şişen kanatları vardı. Beş yıl sonra, Fuller arkadaşı heykeltıraş Isamu Noguchi'den araba için daha fazla eskiz yapmasını istedi. Sonuç, yerden kalkmış bir arka üçüncü tekerleği ve kuyruk yüzgeci ile uzun bir gözyaşı tasarımıydı. Fuller, Mart 1933’te Bridgeport’taki eski bir Locomobile fabrikasında Dymaxion otomobilinin üretimini yaptı. İlk model, 12 Temmuz 1933’teki Doller’in 38. doğum gününde Bridgeport fabrikasından çıktı. Çelik bir şasiye (veya şasiye) ve kül ağacından yapılmış, alüminyum bir deri ile kaplanmış ve boyanmış bir tuval çatıya sahipti. Saatte 120 mil ve benzin başına galon başına ortalama 28 mil hızla ulaşabilecek şekilde tasarlanmıştır.
Gulf Oil'e satılan Dymaxion, Chicago'daki Century of Exgress fuarında sergilendi. Ancak bu Ekim ayında profesyonel sürücü Francis Turner, bir gösteri sırasında Dymaxion arabası teslim edildikten sonra öldürüldü. Bir soruşturma Dymaxion'un sorumluluğunu ortadan kaldırdı, ancak basının ve romancı H.G. Wells ve ressam Diego Rivera gibi ünlülerin coşkusuna rağmen, yatırımcılar kıt hale geldi.
Nazi yapımı KdF-wagen (Volkswagen Beetle'nin öncüsü) ile birlikte Dymaxion, 1930'larda geliştirilen fütüristik, arka motorlu araçlardan biriydi. Hiçbir zaman seri üretilmemiş olmasına rağmen, Dymaxion, 1936 Lincoln Zephyr gibi yeni düzenlenmiş binek otomobillerin halk tarafından kabul edilmesine yol açtı. 2019'da hayatta kalan tek Dymaxion, Fuller'ın New York'taki Whitney Amerikan Sanatı Müzesi'ndeki çalışmalarına adanmış bir sergide yer aldı. 'De yayınlanan bir makale New York Times Sergi hakkında Fuller’ın Dymaxion’la ilgili kendi izlenimlerini hatırladı: “Herkesin araba diyeceğini biliyordum” dedi 1960'larda edebiyat eleştirmeni Hugh Kenner'e; bunun yerine, aslında “kanatsız, ikiz yönlendirilebilir jet stilts uçan bir cihazın kara taksi aşaması” idi.
