Sun Tzu, Savaş Sanatı'nın saygın yazarıdır (
Sun Tzu’nun savaşa olan yaklaşımı, Batılı yazarların aksine, merkeze güç getirmiyor: gerçekten de Çin karakteri li (zorla), on üç bölümde yalnızca dokuz kez meydana gelir. Bu durum, Çin’deki o zamanki savaş koşullarını (o zamanlar güç kullanımı sınırlıydı) ve Sun Tzu’nun zafer ve yenilginin temelde psikolojik devletler olduğuna inandığı inancını yansıtıyor. Bu nedenle savaşı, düşmanı maddi ve fiziksel olarak imha etme (bir rol oynayabilir olmasına rağmen) değil, düşmanı psikolojik olarak rahatsız etme meselesi; amacı, düşmanın liderliğini ve toplumu, etkili bir şekilde direnebilecekleri bir uyum durumundan kaosun birine doğru zorlamaktır (luan), yenmek için eşdeğerdir.
Askeri harekat Sun Tzu tarafından dolaylı olarak Taocu bir referans çerçevesi içinde sunulmuştur. Arazinin, hava koşullarının ve düşman moralinin yürürlükte olduğu, başarılı generalin en iyi yolları bulduğu konturlar olduğu fikri (taobu nedenle, kendi amaçlarını desteklemek için içlerinde bulunan gücü kullanmak temelde, düzenli olarak tartıştığı etkileşimde olduğu gibi, bir devletten diğerine tekrarlanan dönüşüm teması olduğu gibi Taocu'dur (cheng) ve düzensiz (Ch'i) kuvvetler.
Ancak operasyonel olarak, Sun Tzu’nın hedefi, düşmanın üstün bilgisine dayanan (gizli ajanların istihdamı üzerinde büyük strese maruz kalması) üzerine kurulu psikolojik baskınlık ve sömürülmesidir. kueitao“aldatma” ya da “geleneksel olmayan araçlar” olarak çevrilmiş şekilde tercüme edilmiştir. Böylece Sun Tzu, düşman moraline zarar verecek operasyonları taahhüt eder: ittifakları bölmek, savaştan kaçmak, şaşırtmak; duvarlı bir kenti kuşatmaktan kaynaklanabilecek yıpranma gibi, kendi toplumuna zarar verebilecekleri kınadı. Sun Tzu'nun bir terör silahı olarak yürürlükte tartıştığı yangınları ayarlamak gibi bazı operasyonlar neredeyse tamamen psikolojik olabilir. Askeri becerinin yüksekliği, “düşmanın stratejisine saldırarak” (Almanların 1940'ta Fransızlara karşı yaptığı gibi) savaşın en iyi şekilde kazandığı zaferle karşı çıkan planları kendi kullanımlarına çevirmektir.
Ancak Sun Tzu, mücadelenin ortadan kaldırılabileceğini önermiyor. Daha ziyade, özellikle iflas ve zamanının politik olarak zayıf Çin devletlerinin sosyal parçalanmasında, herhangi bir zorunluluk başvurusunda görev yapan muazzam risklere dikkat etmektedir. Bu nedenle, kuvvetin aşınmamasını, dikkatli bir şekilde korunmasını ve yalnızca belirleyici etkiye sahip olabileceği durumlarda kullanılmasını öneriyor.
Sun Tzu, gizli ajanların tespit edilmesinin zor olduğu ve düşman düşünce süreçlerinin kendisinden çok az farklı olduğu tek bir kültürde savaş hakkında yazıyor. Bu nedenle, Sun Tzu'nun, devletlerin yeterince sağlam ve kuvvetli olduğu modern koşullarda ve etnik farklılıkların casusluğun zorlaştığı ve düşman düşünce süreçlerinin değerlendirilmesini zorlaştırdığı uluslar arasındaki savaşlarda bu sorunun sorgulanabilir. Bu tür endişeler Carl von Clausewitz döneminde, bugün olduğundan daha fazla ikna edici olmuştur. Birincisi, nükleer silahlar, kitlesel, sanayileşmiş güç uygulamasına karşı kazanılan geleneksel Batı yolunun artık nükleer silahlı bir düşmana karşı kapalı olduğu ve bu nedenle stratejistlerin savaşmadan ya da en azından savaşmadan nasıl kazanılacağını bir kez daha göz önünde bulundurmaları gerektiği anlamına geliyordu. çok fazla savaşmadan. Vietnam'ın gösterdiği gibi, güç tek başına zafer kazanamaz.
Okuyucunun Askeri Tarihle Arkadaşı. Robert Cowley ve Geoffrey Parker tarafından düzenlenmiştir. Telif Hakkı © 1996, Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company'ye aittir. Tüm hakları Saklıdır.
