1950'de bu gün, büyük ölçüde amatörlerden oluşan bir Amerikan ekibi, Brezilya'nın Belo Horizonte kentinde düzenlenen Dünya Kupası'nda daha parlak İngiliz rakiplerini yendi. “Yeşil Mucize” olarak adlandırılan oyun, tüm zamanların en büyük futbol üzücülerinden biri olarak kabul edilir.
O zamanlar “Futbolun Kralları” olarak bilinen İngiliz takımı, II. Dünya Savaşı bittikten sonraki yıllarda 23 zafer, dört kayıp ve üç beraberlik rekorunu kırdı. Üyeleri, İngiltere’nin yerel liglerinden toplanmış profesyonel futbolculardı. Buna karşın, Amerikalılar son yedi uluslararası maçını kaybetmişti. Hastily İngiltere'ye karşı maçtan sadece birkaç gün önce toplanan ABD takımı bulaşık makinesi, iki mailmen, bir öğretmen ve bir değirmen işçisi içeriyordu. Belfast Telegramı, “erkeklerin bir kısmının ABD'ye göçmen olması nedeniyle görünüşte“ pek çok ülkeden gelen bir hünersiz grup ”olarak nitelendirdi.
İki takım Belo Horizonte'de kaçtığında, bahisçiler İngilizlere Dünya Kupası'nı 3-1 oranla verdiler. Bu oran Amerikalılar için 500-1. Yeni atanan Amerikalı koç Bill Jeffrey, görünüşte onlarla anlaştılar ve İngiliz bir gazeteciye “Şansımız yok” dedi.
Oyun savunan Amerikalılar ile başladı ve İngilizler birbiri ardına golle vurdu. Kaleci, şu anda St. Louis’te dolanan eski küçük lig avcısı Frank Borghi, her birini bahşiş vermeyi başardı. Sonunda, ilk yarıya atılması 10 dakikadan az süren ABD orta saha oyuncusu Walter Bahr 25 metreden topu ortaladı ve Haiti doğumlu Joe Gaetjens bir daldırma kafa vuruşuyla golü attı. İngiltere, ikinci yarı boyunca bir dizi atışla geri döndü, ancak hiçbir şey Borghi'yi geçemedi. Şerefsizler tek bir golle Futbol Krallarını yenmişti. Stantlardaki 30.000 Brezilyalı, İngiliz kaybının turnuvada kendi takımlarına daha iyi katkı sağlayabileceğini bilerek, çıldırdı. François Duvalier’in baskıcı rejimi sırasında daha sonra Haiti’ye geri dönüp kaybolacak olan Gaetjens, kutlama alanında sahaya taşındı.
Korkunç İngiliz hayranları, Amerikalıların kendi oyunlarında onları dövdüğünü anlayamıyordu. Bu arada ABD'de, imkansız galibiyet zar zor dalgalanıyor. Sadece bir Amerikalı gazeteci, ilk etapta Brezilya'ya Dünya Kupası için seyahat etmişti: St. Daha sonra Amerikan zaferinin “sanki Oxford Üniversitesi buraya beyzbol takımı gönderdi ve Yankees'i yendi” dedi.
Bu David ve Goliath hikayesi neden Amerikan manşetlerini yaratmadı? Birincisi, futbol hiçbir zaman aynı ABD hayran kitlesini futbol, beyzbol veya basketbol ile yakalamadı. Gazetelerde ele alınması gereken daha endişe verici bir konu vardı: 29 Haziran günü, oyundan dört gün önce Kuzey Kore 38. paralelini Güney Kore'ye geçti ve Başkan Truman, ABD kuvvetlerine müdahale etmelerini emretti. II. Dünya Savaşı'ndan sadece altı yıl sonra, ülke bir kez daha savaşın eşiğindeydi.
Üzülmeden sonra, her iki takım da hızla elimine edildi ve Atlantik’in Brit’lerinin kendi taraflarına geri döndü, Amerikalılar esasen görmezden geldi. İngiltere'nin ilk ve tek Dünya Kupası şampiyonluğunu kazanmasından 16 yıl önce olurdu. Bu arada ABD, turnuvada 1990'a kadar tekrar ortaya çıkmayacaktı. 12 Haziran 2019'da takımlar yine Güney Afrika, Rustenburg'daki Dünya Kupası'nda buluştu ve yine İngiltere favori oldu. ABD tarihindeki en çok izlenen beşinci futbol maçı olan bu maç berabere bitti.
