İçerik

• Kaos Sözleşmeden Önce Gelir
• Bölünmüş Demokrat Parti
• Pigasus
• Protestocular Lincoln Parkını Devraldı
• Lincoln Park'ta Şiddet
• Kongre Katında Mücadele
• Milli Muhafız Denilen
• Barış Tahtası Yenildi
• Chicago Seven
• Kaynaklar

1968 Demokratik Konvansiyonu 26-29 Ağustos'ta Illinois, Chicago'da yapıldı. Delegeler Demokrat Parti başkan adayını aday göstermek için Uluslararası Amfitiyatrosu'na akarken, on binlerce protestocu Vietnam Savaşı ve siyasi statükoya karşı toplanmaya başladı. Başkan Yardımcısı Herbert Humphrey, cumhurbaşkanlığı adaylığını aldığı zaman, Demokrat Parti içindeki çekişme çıplak kaldı ve Şikago sokaklarında protestocuları, polis ve yandaşları içeren isyanlar ve kan dökülmeleri görüldü, Amerika’nın siyasi ve sosyal alanını kökten değiştirdi.

Kaos Sözleşmeden Önce Gelir

Ünlü 1968 Demokrat Konvansiyonu'na kadar giden aylar çalkantılıydı: Martin Luther King, Jr.'ın Nisan ayında yaptığı acımasız suikast ülkeyi sarsıntıya soktu ve ayrımcılık resmen sona ermesine rağmen, ırkçılık ve yoksulluk birçok siyah için hayatı zorlaştırmaya devam etti.

Vietnam Savaşı 13'üncü yılındaydı ve yakın tarihli Tet Saldırganı, taslakta daha fazla genç adamı yıpratmaya gönderdiğinden anlaşmazlığın sona ermediğini kanıtlamıştı. Başkan Lyndon B. Johnson hükümeti ile Amerika’nın savaştan bıkmış vatandaşları arasında yapılacak bir gösterinin gerçekleşmesi yalnızca zaman meselesiydi.

Delegeler Chicago’daki kongreye geldiklerinde protestolar, Gençler Uluslararası Partisi (yippiler) üyeleri ve organizatörleri Rennie Davis ve Tom Hayden’i içeren Vietnam’daki Savaşı Sonlandırmak İçin Ulusal Seferberlik Komitesi (MOBE) üyeleri tarafından harekete geçti. .

Ancak Chicago’nun Belediye Başkanı Richard Daley’nin kentini veya kongreyi protestocular tarafından ele geçirilmesine izin verme niyeti yoktu. Sahne patlayıcı bir yüz yüze çekildi.

Bölünmüş Demokrat Parti

1968’deki Demokrat Parti krizdeydi. Başkan Johnson’ın 1964’te büyük bir çoğunluğa seçilmesine rağmen, Vietnam Savaşı’nın yanlısı politikaları nedeniyle yakın zamanda birçok akran ve kurucuları tarafından nefret edildi.

Kasım 1967'de Eugene McCarthy adında nispeten bilinmeyen ve dikkat çekici olmayan bir Minnesota senatörü Demokratik başkanlık adaylığı için Johnson'a itiraz etme niyetini açıkladı. 1968 Mart'ında, McCarthy New Hampshire başkanlık ilkesinde oyların yüzde 40'ını kazandı ve adaylığını onayladı.

Birkaç gün sonra, Senatör Robert F. Kennedy, Johnson'a verdiği desteği bıraktı ve başkanlık savaşına girdi.

Başkan Johnson, duvardaki yazıyı gördü ve 31 Mart'ta televizyondaki bir adres sırasında sersemlemiş bir millete yeniden seçilmeyeceğini söyledi. Ertesi ay, Başkan Yardımcısı Hubert Humphrey, Johnson’ın desteklediği adaylığı ilan ederek Demokrat Parti’yi daha da böleceğini söyledi.

Humphrey, birincil olmayan eyaletlerde delege kazanmaya odaklanırken, Kennedy ve McCarthy birincil eyaletlerde zor kampanyalarda bulundu. Trajik bir şekilde, 4 Haziran’da Kaliforniya’dan sonra gelen zafer konuşmasını Robert Kennedy’ye suikast yaparken yarış tekrar altüst oldu.

Kennedy’nin delegeleri, McCarthy ve kara at adayı Senatör George McGovern arasında bölündü ve Humphrey’i Demokrat başkanlık adaylığı için yeterli oy kullandı, aynı zamanda Demokrat partiyi ulusal sözleşmelerinden sadece birkaç hafta önce kargaşaya bıraktı.

Pigasus

Demokratik liderliğin savaş tutkusuyla beslenen 1968 Demokratik Ulusal Konvansiyonunda protesto eden yippiler kendi çözümlerini tasarladı: cumhurbaşkanına domuz adayı.

Jerry Rubin ve Abbie Hoffman, fikri “adayları Pigasus the Immortal” olarak adlandırdılar ve “Başkan seçtiler, insanları yer. Bir cumhurbaşkanı aday gösteriyoruz ve halk onu yer. ”

Ölümsüz'ün cumhurbaşkanlığı kampanyası Pigasus, kaydedilen tarihteki en kısa yol olabilir. Özgür dünyanın lideri olma şansı, o, Rubin ve kampanya personelinin diğer üyeleri, Chicago Kongre Merkezi önündeki ilk basın toplantısında tutuklandığı zaman aniden sona erdi. (Pigasus’un nihai kaderi bu güne kadar bilinmiyor.)

Protestocular Lincoln Parkını Devraldı

Temmuz 1968'de MOBE ve yippie aktivistleri Lincoln Park'ta kamp yapmak ve Uluslararası Amfitiyatro, Asker Sahası ve Grant Park'ta miting düzenlemek için başvuruda bulundular. Protestocuların momentumunu hafifletmek isteyen Belediye Başkanı Daley, Grant Park'taki grup kabuğunu protesto etmek için yalnızca bir tane izin verdi.

Kongre öncesi yaklaşık bir hafta, izinsiz olmasına rağmen, eyalet dışından ve orta sınıf ailelerden gelen binlerce protestocu Lincoln Park'ta kamp kurdu, Amfitiyatro'dan on mil ötede. Direniş bekleyen protesto liderleri karate ve yılan dansı da dahil olmak üzere kendini savunma antrenmanları düzenledi.

Bu arada, Demokrat Parti delegeleri kuşatma durumuna hızla yaklaşan bir Şikago'ya gelmeye başladı: Ulusal Muhafızlar ve polis uçaklarıyla buluştu. Otelleri ağır bir koruma altındaydı ve Kongre Amfitiyatrosu sanal bir kale idi.

Lincoln Park'ta Şiddet

Başlangıçta, Belediye Başkanı Daley protestocuların Lincoln Parkında kalmasına izin verdi. Bununla birlikte, kongre başlamadan bir gün önce, Chicago polisine kentin 11: 00’i yaptırmasını emretti.Park sokağa çıkma yasağı, bir kuvvet gösterisinin, kongre başlamadan önce protestocuları temizleyeceğini umuyordu.

Lincoln Park'taki ruh hali ilk başta şenlikliydi. Hazırlıksız yoga seansları, müzik, dans ve benzer düşünen insanlar bir araya geldiğinde protesto etmek için bir araya geldiğinde gerçekleşen genel ayaklanmalar vardı. Ancak konvansiyonun açılış günü yaklaştı ve polis varlığı arttıkça ruh hali gerginleşti.

Saat 11:00 sularında. 25 Ağustos Pazar günü, Lincoln Park'ta isyan teçhizatı, kask ve gaz maskesi takan birkaç bin polis memuru görev yaptı. Bazıları kalabalığa göz yaşartıcı gaz attı.

Protestocular her yönden dağıldılar ve parka doğru koştular, göz yaşartıcı gaz gözlerine saldırırken birbirlerine kör bir şekilde çarptılar. Polis, onlara kulüplerle saldırdı ve birileri yere bastırıldığında durmadı.

Görgü tanıkları, sınırlandırılmamış kan dökülmesinin ve kaosun yaşandığı bir sahne olduğunu bildirdi. Daha sonra, polis eylemcileri protestocuların sokağa çıkma yasağının kırılmaması veya tutuklanmasına karşı koymaması gerektiğini iddia ederek savundu.

Protesto liderlerine daha sonra kovuşturma yapacak olan Chicago avukatı Thomas Foran'a göre, protestocuların çoğu “herkesten daha iyi bildiklerini düşünen şımarık veletlerdi… fikri bu karmaşık adamlar tarafından yapmaması gereken şeyleri yapmaya teşvik edildiler. ABD hükümetini utandırmaktı. ”

Kongre Katında Mücadele

6 Ağustos Pazartesi günü, 1968 Demokratik Ulusal Sözleşmesi resmen Uluslararası Amfi Tiyatro'da başladı. Televizyon kameraları kongre katında gerçekleşen her şeyi ele geçirdi, ancak dışarıda olan gösterileri canlı olarak yayınlayamadı.

Haber kesintisinin elektrikçilerin grevinden (Belediye Başkanı Daley'nin iddia ettiği gibi) mı yoksa halkın şehir çapında protestolar hakkında bilgi edinmesini önlemeye yönelik kasıtlı bir girişimden mi kaynaklandığını belirsiz.

Teksas, Kuzey Carolina, Georgia, Mississippi ve Alabama dahil olmak üzere birçok eyalette, kongreye oturmak için yarışan çok sayıda delege vardı. Birçoğu savaşı kongre tabanına aldı. Teksas'tan ırksal olarak farklı bir delegasyon yenildi.

Kongre kısa sürede savaş karşıtı destekçiler ile Başkan Yardımcısı Humphrey’nin ve dolaylı olarak da Başkan Johnson’ın destekçileri arasında bir savaş alanı haline geldi. Salı gecesi, Vietnam'da söz verilmiş bir prime-time tartışmasının Vietnam'daki çoğu izleyicinin uyuracağı gece yarısına kadar ertelendiğinde, savaş karşıtı delegeler Belediye Başkanı Daley'nin kongre gecesini ertelediği noktasında öfkelerini artırdılar.

Milli Muhafız Denilen

Salı gecesi protestocular, Humphrey ve McCarthy de dahil olmak üzere pek çok delegenin ve adayın kaldığı Hilton Otel'de bir araya geldiler. Gergin polis memurları kontrolü korumaya çalıştıkça, Belediye Başkanı Daley Ulusal Muhafızlara yardım için gönderdi.

Protesto lideri Tom Hayden kalabalığı bir araya getirerek şunları söyledi: “Yarın bu operasyonun bir süredir işaret ettiği gün. Burada toplanacağız. Gerekli olan yollarla Amfitiyatroya gideceğiz. ”

28 Ağustos Çarşamba günü, söz verilen televizyonda yayınlanan Vietnam tartışması nihayetinde Demokratların bir barış planı mı yoksa devam eden bir savaş mı kabul edeceğini belirlemek için gerçekleşti. Aynı zamanda, MOBE, uzun zamandır planlanan ve merakla beklenen savaş karşıtı mitinglerini Grant Park'taki grup kabuğunda topladı.

Protesto liderlerinin umduğundan çok daha az on beş protestocu toplandı ve protestocuların Amfitiyatroya ulaşmasını engelleme emri altında yüzlerce polis ve Ulusal Muhafız tarafından kuşatıldı.

Öğleden sonra 3.30. O öğleden sonra, genç bir çocuk, bandın yakınında bir flole tırmandı ve Amerikan bayrağını indirdi. Polis, protestocuların yardımına karıştığı, memurlara taş ve yiyecek ya da ellerinde ne olursa olsun saldırdığı için onu tutuklamak için hızla harekete geçti.

Daha fazla şiddeti bastırma umuduyla Davis, polise yasal protesto izni alındığını hatırlattı ve tüm polislerin parktan ayrılmasını istedi. Buna karşılık, memurlar, taşındı ve Davis'i bilinçsiz bir şekilde dövdü.

Polis, protestocuları istediği gibi kulüp ve yumruklarla yendi. Düşmanlığa rağmen, şiddet karşıtı protesto lideri David Dillinger barışçıl protesto gösterisini destekledi. Ancak tüm bahisler, toplu tutuklamalardan ve şiddeti kötüleştirmekten korkan Hayden için kapalıydı. Protestocuları sokaklarda küçük gruplar halinde yapmaya teşvik etti ve tekrar Hilton Oteline gitti.

Barış Tahtası Yenildi

Grant Park'ta işler ısınırken, kongre katında da ısınırlar. Barış planı yenildi, Vietnam Savaşı'nın sona ermesini isteyen barış delegelerine ve milyonlarca Amerikalıya büyük bir darbe verildi ve delegeler kaosa girdi.

Bir delegenin sözleriyle “Issızdık. Yaptığımız tüm çalışmalar, yaptığımız tüm çabalar, bize görünüyordu, boşa gidiyordu… kalplerimiz kırıldı. ”

Akşam karanlığında, binlerce öfkeli protestocu ve binlerce polis memuru arasında Hilton'un önünde bir soğukluk meydana geldi. Kimse ilk darbeyi kimin ya da neyin tetiklediğini bilmiyor, ama yakında polis kalabalığı temizlemeye başladı, protestocuları (ve masum seyircileri) billy club'larla temizlemeye başladı ve o kadar fazla göz yaşartıcı gaz kullandı: onun otel odası penceresinden açılmak.

Oturma odalarında, korkunç Amerikalılar, polisin vahşice dökülen genç, kan sıçrayan göstericileri ve Humphrey’in adaylığını gösteren görüntüleri izlemek arasında geçiş yaptı. Aday gösterme sürecinde bazı delegeler şiddete konuştu. McGovern yanlısı bir delege polis şiddetine “Şikago sokaklarında Gestapo taktikleri” diyecek kadar ileri gitti.

O akşam geç saatlerde Humphrey, Maine’li Senatör Edmund Muskie’nin başkanlık adayı oldu. Fakat galibiyet kutlayacak bir şey değildi. Demokrat Parti içindeki herhangi bir birlik yanılsaması, Humphrey’in adaylığından sonra paramparça oldu, savaş karşıtı pek çok delege dayanışmada göstericilere katıldı ve mum ışığında nöbet tuttu.

Ertesi gün, geri kalan protestocular ve yüzlerce savaş karşıtı delege Amfitiyatro'ya tekrar ulaşmaya çalıştı ama göz yaşartıcı gaz ile caydırıldı. 29 Ağustos gece yarısı, kanlı ve çekişmeli 1968 Demokratik Konvansiyonu resmen sona erdi.

Chicago Seven

Kongre sırasında 650'den fazla protestocu tutuklandı. Toplam yaralı protestocu sayısı bilinmiyor ancak bölge hastanelerinde 100'den fazla kişi tedavi gördü. 192 polis memurunun yaralandığı ve 49 kişinin tıbbi tedavi gerekli olduğu bildirildi.

Davis, Dellinger, Hayden, Kara Panter aktivisti Bobby Seale ve Chicago Sekiz adıyla bilinen dört protesto organizatörü, bir isyanı kışkırtmak için komplo ve devlet sınırlarını aşmakla suçlanarak yargılandı. Seale, kendi avukatını seçme hakkının reddedilmesinden şikayetçi olduktan sonra, hakim her gün jüri önünde görünmesini emretti, ağzı açıldı ve bir sandalyeye zincirlendi.

Seale, Chicago Eight davasından çıkarıldı ve sanıkları Chicago Seven’a sokarak ayrı ayrı yargılanmalarını emretti. Seale, mahkemeye hakaretten dört yıl hapis cezasına çarptırıldı, ancak suçlamalar daha sonra devrildi.

Uzun, sık sık sirk benzeri bir duruşmanın ardından, jüri Chicago Seven'i komplodan suçlu buldu. Ancak beş sanık isyanı kışkırtmaktan suçlu bulundu. Sonunda bütün mahkumiyet temyizde devrildi.

1968 Demokratik Ulusal Sözleşmesi'ndeki pandemonium, Vietnam Savaşı'nı durdurmak veya 1968 başkanlık seçimlerini kazanmak için çok az şey yaptı. Yıl sonuna kadar, Cumhuriyetçi Richard M. Nixon, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı seçildi ve savaştan bu yana en çok yılın herhangi bir döneminde Vietnam'da 16,592 Amerikan askeri öldürüldü.

Kongre olayları Demokrat Partiyi nasıl iş yaptıklarına ve halkın güvenini nasıl kazanabileceklerine sert bir şekilde bakmaya zorladı.

Kaynaklar

1968 Demokratik Sözleşme YouTube.
1968: Hippiler, Yippiler ve İlk Belediye Başkanı Daley. Chicago Tribünü.
Chicago’68: Bir Kronoloji. Chicago 68.
Kimden: Çatışmadaki Haklar: 1968 Demokratik Ulusal Konvansiyonu haftası boyunca Chicago'nun park ve sokaklarında göstericilerin ve polisin şiddetli çatışması. Chicago 68.
1968 Demokratik Ulusal Sözleşmesine Bir Bakış. MSNBC.
1968’deki Demokratik Ulusal Konvansiyonun Kısa Tarihi. CNN Tüm Politikalar.
'Polis İsyanı' Demokratik Ulusal Konvansiyonunda. Dünya Tarihi Projesi.
İsyanlar Demokratik Ulusal Konvansiyonda Patladı. Dünya Tarihi Projesi.