İçerik

• Okinava Adası
• Plaj Başlarına İniş
• Düşman Bekler
• Battleship Yamato
• Kamikaze Savaşı
• Demir testeresi Ridge
• İntihar veya Teslim Olma
• Okinawa Savaşı'nın Mirası
• Kaynaklar

Okinawa Savaşı, II. Dünya Savaşı'nın son savaşıydı ve en kanlı olanlardan biriydi. 1 Nisan 1945’te Doğu Pazar’ın Deniz Kuvvetleri’nin Beşinci Filosu ve 180.000’den fazla ABD Ordusu ve ABD Deniz Piyade Birliği birliği, Japonya’ya son bir adım atmak için Okinawa’daki Pasifik adasına indi. İstila, Okinawa da dahil olmak üzere Ryukyu Adaları'nı istila ve işgal etmek için karmaşık bir plan olan Iceberg Operasyonunun bir parçasıydı.

Okinava Adası

Amerikan birlikleri Okinawa'ya indiğinde, Avrupa cephesindeki savaş sona ermekteydi. Müttefik ve Sovyet birlikleri, Nazi işgali altındaki Avrupa'nın çoğunu serbest bırakmıştı ve Almanya’nın koşulsuz teslim edilmesine zorlanmaktan sadece birkaç hafta uzaktaydılar.

Ancak Pasifik cephesinde, Amerikan güçleri titizlikle Japonya'nın Ana Adaları'nı birbiri ardına fethetmeye devam ediyordu. Acımasız Iwo Jima Savaşı'ndaki Japon birliklerini yok ettikten sonra, Japonya'ya ulaşmadan önce son durakları olan izole Okinawa adasına bakışlarını belirlediler.

Okinawa’nın 466 kilometrekarelik yoğun bitki örtüsü, tepeleri ve ağaçları, anavatanlarını korumak için Japon Yüksek Komutanlığı'nın son standı için mükemmel bir yer haline getirdi. Okinawa'nın düşüp düşmediğini biliyorlardı, Japonya da öyle. Amerikalılar, Okinawa’nın hava üslerinin güvenliğini sağlamak, başarılı bir Japon işgalini başlatmak için kritik öneme sahip olduğunu biliyordu.

Plaj Başlarına İniş

Şafak 1 Nisan'a geldiğinde, Beşinci Filo, Japon savunmasını yumuşatmak için bir birlik inişini desteklemek için şimdiye kadar yapılmış en büyük bombardımanı başlattığı için Amerikan askerleri arasında moral düşüktü.

Hem askerler hem de ordu pirinci, sahil çıkarmalarının D-Day'tan daha kötü bir katliam olmasını bekliyorlardı. Ancak, Beşinci Filo’nun saldırgan saldırısı neredeyse anlamsızdı ve iniş birlikleri, şaşırtıcı bir şekilde kıyıya yüzebilirdi, Japon askerlerini bekleyen beklenen kitle orada değildi.

D Günü'nde Amerikan birlikleri, Okinawa’nın plajlarına inen birliklerdeki beachhead’in her santiminde sert bir şekilde savaştı, iç kısımlarda az direnç vardı. Asker, tank, mühimmat ve malzeme dalgasından sonraki dalga saatler içinde neredeyse zahmetsizce karaya çıktı. Askerler hızlı bir şekilde Kadena ve Yontan havaalanlarını emniyete aldı.

Düşman Bekler

Orgeneral Mitsuru Ushijima’nın komutasındaki bazı 130.000 kişi Japon 32. Ordusu Okinawa’yı savundu. Askeri güç ayrıca, bilinmeyen sayıda kurban sivil ve silahsız Muhafız olarak da bilinir. Boeitai.

İç karalara taşınırken, Amerikan birlikleri nihayet düşman direnişiyle ne zaman ve nerede karşılaşacaklarını merak ettiler. Bilmedikleri ise Japon İmparatorluk Ordusunun onları istedikleri yerdeydi.

Japon birliklerine Amerikan kara kuvvetlerine ateş açmamaları, bunun yerine onları izlemesi ve beklemesi, çoğunlukla Usuri'nin Shuri Savunma Hattı olarak bilinen savunma pozisyonları üçgenini kurduğu, Okinawa'nın güneyindeki engebeli bir bölge olan Shuri'de görülüyor.

Battleship Yamato

Kuzey'i Motobu Yarımadası'na götüren Amerikan birlikleri yoğun bir direnişe ve 1000'in üzerinde zayiat verdi, ancak nispeten hızlı bir şekilde belirleyici bir savaş kazandı. Shuri çizgisi boyunca farklıydı ve sıkı bir şekilde yerleşik Japon birlikleriyle dolu bir dizi ağır savunma tepesinin üstesinden gelmek zorunda kaldılar.

7 Nisan’da, Japonya’nın güçlü savaş gemisi Yamato, Beşinci Filo’ya sürpriz bir saldırı başlatmak ve ardından Shuri Hattı’nın yanına yerleştirilmiş Amerikan birliklerini yok etmek için gönderildi. Ancak Müttefik denizaltıları gördü Yamato ve filosunu uyardı, sonra sakatlayıcı bir hava saldırısı başlattı. Gemi bombalandı ve ekibinin çoğu ile birlikte battı.

Amerikalılar, Shuri Hattı'nı çevreleyen bir dizi çıkış noktasını temizledikten sonra, Kakazu Sırtı, Şeker Somun Tepesi, At Nalı Sırtı ve Yarım Ay Tepesi'ndeki çatışmalar da dahil olmak üzere birçok şiddetli savaşla savaştılar. Sağanak yağmurlar, tepeleri ve yolları, gömülmemiş cisimlerin sulu mezarlıklarına dönüştürdü.

Amerikalıların Mayıs ayı sonlarında Shuri Şatosu'nu almasıyla, her iki tarafta da zayiatlar muazzamdı. Yenilmiş ancak mağlup edilmemiş Japonlar, Okinawa'nın güney sahiline geri çekildiler ve burada son duruşlarını yaptılar.

Kamikaze Savaşı

Kamikaze intihar pilotu, Japonya'nın en acımasız silahıydı. 4 Nisan'da Japonlar bu iyi eğitimli pilotları Beşinci Filo'da serbest bıraktılar. Bazıları uçaklarını saatte 500 mil hızla gemilere gönderiyorlar.

Amerikan denizciler umutsuzca onları vurmaya çalıştılar, ancak genellikle düşman pilotlarına karşı kaybedecek bir şeyi olmayan ördek oturuyorlardı. Okinava Savaşı sırasında, Beşinci Filo acı çekti:

Demir testeresi Ridge

Demir Testere Sırtı olarak da bilinen Maeda Escarpment, 400 metrelik bir dikey uçurumun tepesinde bulunuyordu. Sırttaki Amerikan saldırısı 26 Nisan'da başladı. Her iki taraf için de acımasız bir savaştı.

Yükselişe karşı savunmak için, Japon birlikleri mağaralar ve sığınaklar ağına boğuldu. Sırtı tutmaya kararlıydılar ve sadece birkaç kişi kalana kadar bazı Amerikan platonlarını yok ettiler.

Mücadelelerin çoğu el ele ve özellikle de acımasızdı. Amerikalılar nihayet 6 Mayıs'ta Hacksaw Ridge aldı.

Okinawa Muharebesi'nde savaşan bütün Amerikalılar kahramandı, ama escarpment'teki bir asker, Genel Desmond T. Doss'un önünde durdu. Bir ordu doktoru ve düşmanına silah getirmeyi reddeden Yedinci Gün Adventistiydi.

Yine de, emir subayları bir geri çekilme emri verdikten sonra yükselişe devam etti. Düşman askerleri tarafından kuşatılmış, savaş meydanında yalnız başına gitti ve yaralı yoldaşlarının 75 tanesini kurtardı. Kahramanlık öyküsü, 2019 yılında filmde büyük ekranda hayat buldu. Demir testeresi Ridge.

İntihar veya Teslim Olma

Japon askerlerinin ve Okinawa vatandaşlarının çoğu, Amerikalıların mahkum almadıklarına ve yakalanırsa olay yerinde öldürüleceklerine inanıyordu. Sonuç olarak, sayısız kişi kendi hayatını aldı.

Teslim olmalarını teşvik etmek için, General Buckner propaganda savaşı başlattı ve savaşın Japonya için kaybolduğunu ilan eden milyonlarca broşür düşürdü.

Yaklaşık 7.000 Japon askeri teslim oldu, ancak çoğu intihar sonucu ölümü seçti. Bazıları yüksek tepelerden atladı, bazıları el bombalarıyla havaya uçurdu.

Daha fazla savaşmanın boşuna olduğu gerçeğiyle karşı karşıya kaldığında, General Ushijima ve Genelkurmay Başkanı Cho, 22 Haziran'da Okinawa Savaşı'nı etkin bir şekilde sonlandıran ritüel intihar etti.

Okinawa Savaşı'nın Mirası

Her iki taraf da Okinawa Muharebesi'nde büyük kayıplara uğradı. Amerikalılar, 12.520 kişi de dahil olmak üzere 49.000'den fazla zayiat verdi. General Buckner, 18 Haziran'da savaş bitmeden birkaç gün önce eylemde öldü.

Japon kayıpları, 110.000 Japon askeri hayatını kaybetti. Tahmini 40.000 ila 150.000 arasında Okinawa vatandaşının öldürüldüğü tahmin ediliyor.

Okinawa Savaşı'nı kazanmak, Müttefik kuvvetlerini Japonya'nın çarpıcı mesafesine soktu. Ancak savaşı hızlı bir şekilde sonlandırmak isteyen ve 2 milyondan fazla Japon askerinin savaştan bıkmış Amerikan askerlerini beklediğini bilmek isteyen Harry S. Truman, 6 Ağustos'ta Hiroşima'ya atom bombası atmayı seçti.

Japonya hemen gelmedi, bu yüzden Truman Nagasaki’nin 9 Ağustos’ta bombalanmasını emretti. 14 Ağustos 1945'te II. Dünya Savaşı'nın sonunu işaret ederek teslim oldular.

Kaynaklar

Okinawa'daki Hellish Prelude. ABD Deniz Enstitüsü.
Okinava: II. Dünya Savaşı Final Savaşı. Deniz Piyadeleri Gazetesi.
Birleşik Devletler Ordusu, Askeri Tarih Merkezi.
Buzdağı Operasyonu: Okinawa'ya Saldırı - İkinci Dünya Savaşı'nın Son Savaşı (Bölüm 1) Nisan-Haziran 1945. Savaş Tarihi.
Bombayı Bırakma Kararı. USHistory.org.
Gerçek “Demir Testere Sırtı” Askeri, Hiç Silah Taşımadan 75 Ruhu Kurtardı. NEPAL RUPİSİ.