1775’te bu günde Kongre 2 milyon dolarlık kredi faturası çıkardı.

1775 baharında, Boston'daki İngiliz savaş yasasıyla ilgilenen ve ticaretteki kısıtlamaları artıran sömürge liderleri güçlerini taç ile mücadeleye yönlendirdi. Ancak, Amerikan devrimcileri cepheye giderken ufak bir sorunla karşılaştılar: uzun bir savaşı sürdürmek için gereken fondan yoksundular.

Her ne kadar sömürgelerin kağıt notlarla ilk dalımı neredeyse hiç olmasa da, Massachusetts Bay kolonisi 1690’da kendi faturalarını çıkarmıştı. Devrim niteliğindeki para biriminin geniş çaplı dağıtımı Amerika için oldukça yeni bir temeldi. Ayrıca, o zamanlar “Kıtalar” olarak bilinen faturalar, o zaman De Rigueur İngiliz kralının yaratılışı. Bunun yerine, bazı notlarda Devrimci askerlerin ve “Birleşmiş Sömürgeler” yazıtı benzerliklerine yer verildi. Ancak, yenilikleri ne olursa olsun, Kıtalar zayıf bir ekonomik araç oldu: “gelecekteki vergi gelirleri” vaadinden başka hiçbir şeyle desteklenmedi. Enflasyona eğilimli olan notların, nihayetinde çok az mali değeri vardı. George Washington'un belirttiği gibi, “Bir vagon dolusu para bir sürü vagon dolusu zor satın alacak” dedi. Böylece, Kıta başarısız oldu ve genç ulusun ağır bir savaş borcuna kapılı kalmasına neden oldu.

1783’te Paris Antlaşması’nın ardından derin bir ekonomik çöküntü yaşandı. Kararsız para ve istikrarsız borçlar bir Kıta Ordusu gazisi olan Daniel Shays’in Batı Massachusetts’te 1787 kışında isyan vermesine neden oldu. Ekonomik kaos korkusu kararda önemli bir rol oynadı. Federal Anayasa tarafından oluşturulan daha güçlü, merkezi hükümet için Konfederasyon Sözleşmelerini bırakmak. George Washington’un başkanlığı sırasında Alexander Hamilton, yeni ulusun ekonomisini dengeleyebilecek finansal kurumlar oluşturmakta zorlandı.

Kıta para birimi ile olan tecrübesi gereğince hayal kırıklığına uğramış olan Amerika, İç Savaş’ın şafağına kadar yeni kağıtlar çıkarmaya istekliydi.