Fransız askeri komutanı Joseph Joffre (1852-1931) École Polytechnique'de okudu. Paris Kuşatması'nda eylem gördükten sonra, Çinhindi, Batı Afrika ve Madagaskar'da askeri bir mühendisdi. Joffree, 1905'te bölüm geneline ve ardından 1911'de Fransız genelkurmay başkanlığına yükseldi. 1914'te Marne Birinci Savaşı'nda kazanılan zafer için ulusal bir kahraman oldu, ancak Ver14 Savaşı'ndan önceki Alman birikimine yavaş tepki verdi. ayakta durdu. Joffree, 1916'nın sonlarından savaşın sonuna kadar Field Marshall olarak görev yaptı ve kalan yıllarının çoğunu anılarını yazdı.
İspanyol sınırına yakın Rivesaltes'te doğan Joseph Joffre, Polytechnique cole'de okudu. 1870-71'deki Fransa-Prusya Savaşı sırasında Paris'in savunmasında savaştı. Askeri mühendislerde görev yaptı, çoğunlukla Formosa, Tonkin ve Western Sudan'da sömürge ilanlarında görev yaptı. 1903'te, üç yıl sonra Altıncı Bölüm'den sonra Onüçüncü Tugayı komuta etmek için Madagaskar'dan Fransa'ya ve son olarak 1908'de Amiens'teki İkinci Kolordu'ya döndü.
Sınırlı emir tecrübesi ve hiç katılmadığı gerçeği Cole de GuerreNeredeyse kıdemli rütbeye istekli olanlar için gerekli olan, Joffre'ye 1911'de baş komutan için sürpriz bir seçim yaptı. Kanıtlanmış örgütsel yeteneklerine ve asıl rakiplerinin yaş veya siyasal görüşler nedeniyle ortadan kaldırıldığına terfi etti. Joffre’nin ana savaş öncesi başarısı, Rus ittifakını güçlendirmede yatıyordu.
Birinci Dünya Savaşı’nın 1914’deki açılış savaşları, Joffre’in savaş planının “Plan XVII” nin hatalı taktik ve stratejik kavramlara dayandığını ve düşman niyetlerini görmezden geldiğini gösterdi. Joffre'a adil davranmak, ittifak politikalarının talepleri, Belçika tarafsızlığına saygı duyulması ve tüm orduların paylaştığı taarruz gücüne yanlış bir inanç, seçeneklerini umutsuzca sınırladı.
Eylül 1914’te Marne’de kazanılan zafer, hiç şüphesiz Joffre’nin taç giyme başarısıydı. Bir yüzyılda bir Alman ordusunu yenen ilk Fransız generali olan Joffre, daha iyi ya da daha kötüsü için önümüzdeki iki buçuk yıl boyunca baş komutanlık görevini üstlenen ulusal bir kahraman oldu. Ancak, 1914’te Marne’de kendisine iyi hizmet eden paniğin kararlılığı ve reddi olarak, 1915’te Artois ve Champagne’deki inatçı ve kanlı saldırganların inatçı peşinde koşmasıyla sertleşen, Milletvekilleri Odasında düşmanları biriktirmeye başladı. 1916'nın başlarında Verdun'dan önce birikmesi onun güvenilirliğini daha da zayıflattı. Aralık 1916'da Fransa'ya atanan Joffre, savaşın geri kalanı için yalnızca temel görevler üstlendi. Savaş sonrası yıllarını esas olarak anılarını yazmak için geçirdi.
Joffre’in tarihsel ünü, I. Dünya Savaşı sonrası yıllarında, onu bilmecesiz bir sfenks, saldırgan düşünen “Genç Türkler” imini emen bir tabula rasa gibi görmüş Sir Basil Liddell Hart gibi askeri tarihçilerin elinde yaşadı. Genel Kurmay’da feci sonuçlarla. Modern tarih yazımı, yalnızca Joffre'yi zamanının kurumsal ve entelektüel kimliğine daha fazla yerleştirmeye çalıştığı için biraz daha nazikti. 1914'ten önce Fransız ordusunun sayısız eksikliğini giderme kabiliyeti, cumhuriyetçi siyasetçiler tarafından, komutana, ordudaki bürokratik ve teknik anlaşmazlıkları çözmek için gerekli olan yetkiyi vermek için isteksiz davrandılar. 1915 saldırıları maliyetli olsa da, 1917’nin Fransız ordusunun isyanlarına kadar Fransa’daki Alman hatlarına saldırmayı başaracak hiçbir Fransız komutanının görevini sürdürmeyeceği de aynı şekilde doğrudur.
Okuyucunun Askeri Tarihle Arkadaşı. Robert Cowley ve Geoffrey Parker tarafından düzenlenmiştir. Telif Hakkı © 1996, Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company'ye aittir. Tüm hakları Saklıdır.
