İçerik

• Uzun Mesafe İletişiminin Erken Formları
• Elektrik Telgrafı
• Mors kodu
• Telgraf Sisteminin Yükselişi ve Düşüşü

1830'larda ve 1840'larda Samuel Morse (1791-1872) ve diğer mucitler tarafından geliştirilen telgraf, uzun mesafeli iletişimde devrim yarattı. Elektrik sinyallerini istasyonlar arasına yerleştirilmiş bir tel üzerinden ileterek çalıştı. Telgrafın icat edilmesine yardım etmenin yanı sıra, Samuel Morse, İngilizce alfabenin her harfine bir dizi nokta ve çizgi atanan ve karmaşıkların telgraf hatlarında basit bir şekilde iletilmesine izin veren bir kod (adı taşıyan) geliştirdi. Morse 1844'te Washington, D.C.'den Baltimore, Maryland'e ilk telgrafını gönderdi; 1866'da ABD'den Avrupa'ya Atlantik Okyanusu boyunca bir telgraf hattı döşenmişti. Her ne kadar telgraf 21. yüzyılın başlarında yaygın kullanımdan düşmüş olsa da, yerini telefon, faks makinesi ve İnternet kullandı, ancak daha sonraki yeniliklere yol açan iletişim devrimi için zemin hazırladı.

Uzun Mesafe İletişiminin Erken Formları

Elektrik telgrafının 19. yüzyıldaki gelişiminin, uzun mesafelerde bilginin nasıl aktarıldığını devrimden önce Çin, Mısır ve Yunanistan'daki eski medeniyetler uzak mesafeler arasında bilgi alışverişinde bülbül veya duman sinyallerini kullandılar. Bununla birlikte, bu yöntemler hava ve alıcı noktaları arasında kesintisiz bir görüş hattına olan ihtiyaç nedeniyle sınırlandırılmıştır. Bu sınırlamalar elektrik telgrafının modern bir öncüsü olan semaforun etkinliğini de azaltmıştır. 1790'ların başlarında geliştirilen semafor, her biri harfleri ve sayıları işaret etmek için büyük hareketli kolları olan ve diğer istasyonları görmek için iki teleskop içeren bir dizi tepe istasyonundan oluşuyordu. Eski duman sinyalleri gibi semafor da havaya ve görünürlüğü engelleyen diğer faktörlere karşı hassastır. Düzenli ve güvenilir uzun mesafeli iletişimi uygulanabilir hale getirmek için farklı bir bilgi aktarma yöntemine ihtiyaç vardı.

Biliyor musun? Uluslararası olarak tanınan tehlike sinyali olan SOS, herhangi bir özel kelimeye dayanmıyor. Bunun yerine, Harf kodunda kolayca iletilebildikleri için harfler seçildi: "S" üç nokta ve "O" üç çizgi.

Elektrik Telgrafı

19. yüzyılın başlarında, elektrik alanındaki iki gelişme, elektrik telgrafı üretiminin kapısını açtı. İlk olarak, 1800'de İtalyan fizikçi Alessandro Volta (1745-1827), bir elektrik akımını güvenilir bir şekilde saklayan ve akımın kontrollü bir ortamda kullanılmasına izin veren bataryayı icat etti. İkincisi, 1820'de, Danimarkalı fizikçi Hans Christian Oersted (1777-1851), manyetik bir iğneyi elektrik akımıyla saptırarak elektrik ve manyetizma arasındaki bağlantıyı gösterdi. Dünyanın dört bir yanındaki bilim adamları ve mucitler, bir tür iletişim sistemi geliştirmek için pillerle ve elektromanyetizma ilkelerini denemeye başlarken, telgrafı icat etme kredisi genellikle iki araştırmacı grubuna düşmektedir: Sir William Cooke (1806-79) ve Sir Charles Wheatstone İngiltere'de (1802-75) ve ABD’de Samuel Morse, Leonard Gale (1800-83) ve Alfred Vail (1807-59)

1830'larda, İngiliz Cooke ve Wheatstone ekibi, bir elektrik akımı kullanarak bir harf ve rakam panelinin etrafına gösterilebilecek beş manyetik iğneli bir telgraf sistemi geliştirdi. Sistemleri kısa süre sonra İngiltere'de demiryolu sinyalizasyonu için kullanılıyordu. Bu süre zarfında, Massachusetts doğumlu, Yale eğitimli Morse (kariyerine ressam olarak başlayan), kendi başına bir elektrikli telgraf geliştirmeye çalıştı. 1830'ların başında Avrupa'dan Amerika'ya giderken elektromanyetizma hakkında bir konuşma dinledikten sonra fikri ile ilgilendiği ve daha sonra Amerikalı fizikçi Joseph Henry'den (1797-1878) konu hakkında daha fazla şey öğrendiği bildirildi. Gale ve Vail ile işbirliği içinde, Morse sonunda akünün elektrik devresini tamamlamak için operatör tuşunu aşağı bastırarak çalışan tek devreli bir telgraf üretti. Bu işlem elektrik sinyalini bir tel boyunca diğer ucundaki bir alıcıya gönderdi. İhtiyaç duyulan tüm sistem bir anahtar, bir batarya, bir tel ve kablo ile bir alıcı için istasyonlar arasında bir kutup hattıydı.

Mors kodu

Telgraf kablolarını iletmek için, 1830'larda Mors ve Vail Mors kodu olarak bilinen şeyi yarattılar. Kod alfabeye harfleri atar ve kullanım sıklığına göre bir dizi nokta (kısa işaretler) ve kısa çizgiler (uzun işaretler) numaralar; Sık kullanılan (“E” gibi) harfler basit bir kod alırken, nadiren kullanılan (“Q” gibi) daha uzun ve daha karmaşık bir kod alır. İlk olarak, telgraf sistemi üzerinden iletildiğinde kod, telgraf operatörünün daha sonra tekrar İngilizceye çevireceği bir kağıt parçası üzerinde işaretler haline getirildi. Bununla birlikte, hızlı bir şekilde, operatörlerin kodu yalnızca alıcının tıklanmasını dinleyerek duyup anlayabildiği anlaşıldı, böylece kağıt daha belirgin bip sesleri yaratan bir alıcı tarafından değiştirildi.

Telgraf Sisteminin Yükselişi ve Düşüşü

1843'te Morse ve Vail, Washington, D.C. ile Baltimore, Maryland arasındaki telgraf sistemlerini kurmak ve test etmek için ABD Kongresi'nden fon aldı. 24 Mayıs 1844’te, Morse Vail’e ilk önce tarihi gönderdi: “Tanrı'nın neyi esirdi!” Telgraf sistemi daha sonra Amerika ve dünyaya yayıldı ve daha fazla yenilikle desteklendi. Bu gelişmeler arasında telgraf telleri için iyi bir yalıtım bulunması vardı. Bu yeniliğin arkasındaki adam, New York'taki üniversitenin kurucularından Ezra Cornell'di (1807-74). 1874'te ünlü mucit Thomas Alva Edison (1847-1931) tarafından yapılan bir başka gelişme, dört telin aynı tel kullanılarak aynı anda iletilmesine izin veren Quadruplex sistemidir.

Telgraf kullanımı, daha hızlı ve daha kolay bilgi almanın ve almanın yollarını arayan kişiler tarafından hızla kabul edildi. Bununla birlikte, cihazın yaygın ve başarılı bir şekilde kullanılması, aralarında bilginin iletilebildiği birleşik bir telgraf istasyonu sistemi gerektiriyordu. Kısmen Cornell tarafından kurulan Western Union Telgraf Şirketi, 1850'lerde yeni medya çevresinde gelişen bu tür şirketlerden sadece bir tanesiydi. Ancak, 1861'de Western Union ilk kıtalararası telgraf hattını kurdu ve onu ilk ülke telgraf şirketi haline getirdi. Telgraf sistemleri de dünyaya yayılmıştır. 19. yüzyılın sonlarına doğru Avrupa'da yaygın sistemler ortaya çıktı ve 1866'da ilk kalıcı telgraf kablosu başarıyla Atlantik Okyanusu'na döşendi; 1940’a kadar Atlantik’te böyle 40 telgraf hattı vardı.

Elektrikli telgraf, savaşların nasıl savaştığını, kazanıldığını ve gazetecilerin ve gazetelerin işlerini nasıl yürüttüğünü değiştirdi. At arabası taşıyan posta arabaları tarafından teslim edilmesi haftalar almak yerine, telgraf istasyonları arasında neredeyse anında haber alışverişi yapılabilir. Telgrafın ayrıca çok uzak mesafelerde paranın “kablolu” olmasına izin veren derin bir ekonomik etkiye sahipti.

Bununla birlikte, 19. yüzyılın sonunda bile, çoğu telgraf sistemi için geliştirilen ilkelere dayanan yeni teknolojiler ortaya çıkmaya başladı. Zaman içinde, bu yeni teknolojiler, düzenli yaygın kullanımdan çıkacak olan telgrafı gölgeleyecektir. Her ne kadar telgraf daha uygun telefon, faks makinesi ve İnternet ile değiştirilmiş olsa da, buluşu dünya tarihinde bir dönüm noktası olarak duruyor.

Samuel Morse, 2 Nisan 1872'de New York'ta 80 yaşında öldü.