İçerik
Büyük Açlık olarak da bilinen İrlanda Patates Kıtlığı, mantar benzeri bir organizma aradığında 1845'te başladı. Phytophthora infestans (veya P. infestansİrlanda'da hızla yayıldı. Bu istila, o yılki patates mahsulünün yarısına kadar, önümüzdeki yedi yıl boyunca mahsulün yaklaşık dörtte üçünü mahvetti. İrlanda’nın kiracı çiftçileri, Büyük Britanya’nın bir kolonisi olarak hüküm sürdüğü için, bir gıda kaynağı olarak ağır patatese güveniyordu, istila, İrlanda ve nüfusu üzerinde feci bir etki yarattı. 1852'de sona ermeden önce, Patates Kıtlığı, kabaca bir milyon İrlanda'nın açlıktan ve buna bağlı sebeplerden ölmesiyle sonuçlandı, en az bir milyonu da vatanını mülteci olarak terk etmek zorunda kaldı.
1800'lerde İrlanda
1801'de Birlik Yasalarının onaylanmasıyla İrlanda, 20. yüzyılın başlarında bağımsızlık savaşına kadar etkili bir şekilde Büyük Britanya kolonisi olarak yönetildi. Birlikte, birleşmiş milletler Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı olarak biliniyordu.
Öyle ki, İngiliz hükümeti, İrlanda’nın sırasıyla Lord Teğmen ve İrlanda Baş Sekreteri olarak bilinen devlet başkanlarını atadı, ancak Emerald Isle’ın sakinleri Londra’daki Parlamento’nun temsilini seçebildi.
Toplamda İrlanda, Avam Kamarası’nın alt meclis binasının evine 105 temsilci ve 28 “eş” (toprak sahibi) adını Lordlar Meclisi’ne veya üst meclislere gönderdi.
Yine de, bu seçilmiş temsilcilerin çoğunluğunun İngiliz kökenli toprak sahipleri ve / veya oğulları olduklarını not etmek önemlidir. Ayrıca, İrlanda’nın yerli nüfusunun çoğunluğunu Katolikliği uygulayan herhangi bir İrlanda’nın ilk olarak, sözde Ceza Yasaları uyarınca toprağa sahip olma ya da kiralama, oy kullanma ya da seçilen ofise sahip olmaları yasaklanmıştır.
Ceza Yasaları, 1829'da büyük ölçüde yürürlükten kaldırılmış olmasına rağmen, Patates Kıtlığı'nın başlangıcında İrlanda’nın toplumu ve yönetişimi üzerindeki etkileri hala hissedilmektedir. Arazinin çoğuna İngiliz ve İngiliz-İrlanda aileleri sahipti ve çoğu İrlanda Katoliği, toprak sahiplerine kira ödemek zorunda kalan kiracı çiftçiler olarak çalışmaya başlamıştı.
İronik olarak, Kıtlık’ın başlangıcından 100 yıldan daha az bir süre önce patates, karaya bürünerek İrlanda’ya tanıtıldı. Bununla birlikte, ülkede yalnızca bir çeşit patates yetiştirilmesine rağmen (“İrlandalı Lumper”), kısa süre sonra özellikle soğuk kış aylarında fakirlerin temel bir besini haline geldi.
Büyük Açlık Başlıyor
Ekinler 1845’de başarısızlığa başladığında P. infestans Dublin’deki İrlandalı liderler, Kraliçe Victoria ve Parlamento’ya harekete geçmeleri için dilekçe verdi ve başlangıçta, “Mısır Yasaları” ve mısır ve ekmek gibi gıdaları aşırı derecede pahalı yapan tahıl üzerindeki tarifelerini iptal ettiler.
Yine de, bu değişiklikler patates yanığının büyüyen sorununu telafi edemedi. Birçok kiracı çiftçisinin kendi tüketimi için yeterli yiyecek üretemediği ve diğer malzemelerin maliyetleri yükseldiği için, binlerce kişi açlıktan öldü ve yetersiz beslenmeden kaynaklanan hastalıklardan yüzbinlerce kişi öldü.
Sorunları daha da karmaşık hale getiren tarihçiler, o zamandan beri, İrlanda’nın en çok İngiltere’ye büyük miktarda gıda ihracatı yapmaya devam ettiği sonucuna vardı. Hayvancılık ve tereyağı gibi durumlarda, araştırmalar ihracatın gerçekte olabileceğini göstermektedir. artmış Patates kıtlığı sırasında.
Sadece 1847'de, kayıtlar bezelye, fasulye, tavşan, balık ve bal gibi malların Büyük Açlık'ın kırsal bölgeyi tahrip ettiği halde İrlanda'dan ihraç edilmeye devam ettiğini gösteriyor.
Patates bitkileri 1852 yılına kadar tam olarak iyileşmedi. O zamana kadar, hasar verildi. Tahminlerin çeşitlilik göstermesine rağmen, kıtlık döneminde 1 milyon İrlandalı erkek, kadın ve çocuğun öldüğü, ve 1 milyon kişinin de Kuzey Amerika ve Büyük Britanya'daki çeşitli şehirlerde birçok yerle birlikte yoksulluk ve açlıktan kaçmak için adadan göç ettiği sanılıyor.
Patates Kıtlığının Mirası
İngiliz hükümetinin Patates Kıtlığı'ndaki tam rolü ve sonrasında İrlanda’nın kötülükten yoksun bıraktığı kötü durumunu göz ardı edip etmediği ya da toplu hareketsizlik ve yetersiz cevapların yetersiz kalmaya atfedilebildiği hâlâ tartışılıyor.
Bununla birlikte, Patates Kıtlığının önemi (veya İrlanda dilinde, Bir Gorta Mor) İrlanda tarihinde ve 19. ve 20. yüzyılların İrlanda diasporasına olan katkısı şüphesizdir.
Tony Blair, İngiliz Başbakanı olarak görev yaptığı süre boyunca, 1997 yılında İngiltere hükümetinin o zamanki krizi ele alması için İrlanda'ya resmi bir özür dileyen bir bildiri yayınladı.
İrlanda Açlık Anıtları
Son yıllarda İrlandalıların olay sonunda ve onlardan sonra en son olarak göç ettikleri şehirler, kaybedilen yaşamlara çeşitli kutlamalar sundu. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Boston, New York, Philadelphia ve Phoenix, ayrıca Kanada'daki Montreal ve Toronto, İrlanda, Avustralya ve Büyük Britanya'da çeşitli şehirlerde olduğu gibi İrlanda açlığı anıtları inşa etti.
Ek olarak, birçoğu Patates Kıtlığının etkileri sonucu ülkeye getirilen İrlandalı göçmenler tarafından kurulan İskoçya merkezli bir futbol takımı olan Glasgow Celtic FC, kısa süre önce üniforması üzerine bir hatıra bandı ekledi. 30 Eylül 2019’da Büyük Açlığın mağdurlarını onurlandırmak için.
Patates Kıtlığı ve etkisi hakkında bilgi almak isteyenler için ve ayrıca olayı ve sonrasında keşif yapmayı ümit eden araştırmacılar için Connecticut’taki Hamden, Connecticut’taki Quinnipiac Üniversitesi’nde Büyük Açlık Müzesi kuruldu.
Kaynaklar
“Büyük Açlık: İrlanda patates kıtlığı neydi? Kraliçe Victoria nasıl dahil oldu, kaç kişi öldü ve ne zaman oldu? ”TheSun.co.uk.
“İrlanda’nın Parlamentoda Temsili”. Kuzey Amerika Dergisi (JSTOR aracılığıyla).
“Famine Times'da İhracat.” İrlanda’nın Açlık Müzesi.
“İrlandalı Kıtlık.” BBC.
“Blair, İrlanda Patates Kıtlığı için özür diliyor.” Bağımsız.
“Irish Famine Memorials.” IrishFamineMemorials.com.
“Celtic, Büyük Açlığı anmak için Hoops'larına İrlandalı Famine sembolü takacak.” Irish Post.
“İrlanda Kıtlığının Kederli, Öfkeli Manzaraları: Hamden'deki İrlanda Büyük Açlık Müzesi'nin Gözden Geçirilmesi.” New York Times.
