İçerik
- Ku Klux Klan'ın kuruluşu
- Ku Klux Klan Güney'de Şiddet
- Ku Klux Klan ve Yeniden İnşa Sonu
- Ku Klux Klan'ın canlanması
1865 yılında kurulan Ku Klux Klan (KKK), 1870 yılına kadar hemen hemen her güney eyaletine yayıldı ve Cumhuriyetçi Parti’nin siyahlar için siyasi ve ekonomik eşitlik sağlamaya yönelik yeniden yapılanma politikalarına Güney’in beyaz direnişinde bir araç oldu. Üyeleri, beyaz ve siyah Cumhuriyetçi liderlere yönelik yeraltı bir yıldırma ve şiddet kampanyası düzenledi. Kongre, Klan terörizmini engellemek için tasarlanan yasaları geçmesine rağmen, örgüt, 1870’de Güney’deki eyalet meclislerinde Demokratik zaferlerle gerçekleşen beyaz üstünlüğün yeniden kurulmasının temel amacını gördü. Bir süre düşüşün ardından beyaz Protestan Nativist gruplar, Klan'ı 20. yüzyılın başlarında canlandırdılar, göçmenleri, Katolikleri, Yahudileri, siyahları ve örgütlü işçileri kınayan haçlar ve sahneler düzenledi. 1960'lı yılların medeni haklar hareketi, siyah okulların ve kiliselerin bombalanmasını ve Güney'deki siyah beyaz aktivistlere yönelik şiddetin de dahil olduğu bir Ku Klux Klan faaliyetinde bir artış gördü.
Ku Klux Klan'ın kuruluşu
Pek çok eski Konfedere gazisi içeren bir grup, 1865 yılında Pulaski, Tennessee’deki bir sosyal kulüp olarak Ku Klux Klan’ın ilk şubesini kurdu. Örgütün adının ilk iki sözcüğü sözde Yunanca “kyklos” kelimesinden geliyor. 1867 yazında, Klan'ın yerel şubeleri genel bir örgütlenme kongresinde bir araya geldi ve “Güneyin Görünmez İmparatorluğu” adını verdiklerini belirledi. Önder Konfedere genel başkanı Nathan Bedford Forrest ilk lider veya “büyük büyücü” seçildi. Klan'ın; büyük ejderhalar, büyük titanlar ve büyük sikloplar hiyerarşisine başkanlık etti.
Biliyor musun? 1920'lerin zirvesinde, Klan üyeliği ülke genelinde 4 milyon kişiyi aştı.
Ku Klux Klan’ın organizasyonu, Cumhuriyetçi Parti’nin Kongrede daha radikal üyeleri tarafından ortaya konulan Sivil Savaş Sonrası Yeniden Yapılanma’nın ikinci aşamasının başlangıcına denk geldi. Başkan Andrew Johnson’ın görece caydırıcı Yeniden Yapılanma politikalarını reddetmesinin ardından, 1865’ten 1866’ya kadar olan Kongre, yeniden yapılanma yasasını cumhurbaşkanlığı veto yasası kabul etti. Güney hükümleri uyarınca beş askeri bölgeye bölündü ve her devletin Anayasa'nın eski kölelere “eşit korunmasını” sağlayan ve genel erkek oy hakkı kazanmış olan 14. Değişikliği onaylaması gerekiyordu.
Ku Klux Klan Güney'de Şiddet
1867’den itibaren Güney Amerika’daki Afrika’da kamu yaşamına katılım, İmar’ın en radikal yönlerinden biri haline geldi; çünkü siyahlar, güney eyalet hükümetlerine ve hatta ABD Kongresine seçim kazandı. Ku Klux Klan, kendi adına, Radikal Yeniden Yapılanma politikalarını tersine çevirmek ve Güney'deki beyaz üstünlüğünü geri kazanmak için Cumhuriyetçi liderlere ve seçmenlere (hem siyah hem beyaz) yönelik yeraltı bir şiddet kampanyasına adadı. Bu mücadeleye, Beyaz Camelya Şövalyeleri (Louisiana'da 1867'de başlatılanlar) ve Beyaz Kardeşler gibi benzer örgütler katıldılar. 1867-1868 tarihli anayasa sözleşmeleri sırasında seçilen kara yasa koyucuların en az yüzde 10'u, yeniden yapılanma sırasında yedi kişi de dahil olmak üzere şiddet mağduru oldu. Beyaz Cumhuriyetçiler (“halı çantacıları” ve “scalawags” olarak türetilmiş) ve okullar ve kiliselerin siyah özerklik sembolleri gibi siyah kurumlar da Klan saldırıları için hedef olmuştur.
1870'de Ku Klux Klan'ın hemen hemen her güney eyaletinde şubeleri vardı. Klan, en üstünde bile iyi organize olmuş bir yapıya ya da açık bir liderliğe sahip değildi. Yerel Klan üyeleri maske takıyor ve örgütün imzasında uzun beyaz cüppeler giydiler ve davlumbazlar genellikle geceleri saldırılarını gerçekleştirdiler, kendi başlarına değil, Radikal Yeniden İnşa etmenin ortak hedeflerini desteklemek ve Güney'deki beyaz üstünlüğünü geri kazanmak için hareket ettiler. Klan faaliyeti, özellikle siyahların azınlık olduğu veya nüfusun küçük bir çoğunluğunun bulunduğu Güney bölgelerinde gelişti ve diğerlerinde nispeten sınırlıydı. Klan'ın faaliyet gösterdiği en ünlü bölgeler arasında, Ocak 1871'de 500 maskeli adamın Birlik ilçe hapishanesine saldırdığı ve sekiz siyah mahkynmla öldürüldüğü Güney Carolina idi.
Ku Klux Klan ve Yeniden İnşa Sonu
Demokrat liderler daha sonra Ku Klux Klan şiddetini daha fakir güney beyazlarına atfetse de, örgütün üyeliği küçük çiftçilerden ve işçilerden ekiciler, avukatlar, tüccarlar, doktorlar ve bakanlara kadar sınıf çizgilerini geçti. Klan faaliyetlerinin çoğunun gerçekleştiği bölgelerde, yerel kolluk kuvvetleri ya Klan'a aitti ya da aleyhine harekete geçmeyi reddetti ve sanık Klansmen'i tutuklayanlar bile, aleyhinde tanıklık etmek isteyen tanıklar bulmakta zorlandı. Güney'deki diğer önde gelen beyaz vatandaşlar, grubun eylemlerine karşı çıkmayı ve onlara onay vermeyi reddetti. 1870’den sonra, Güney’deki Cumhuriyet devleti hükümetleri yardım için Kongreye döndü ve en güçlüsü 1871’deki Ku Klux Klan Yasası olan üç İcra Yasası’nın yürürlüğe girmesiyle sonuçlandı.
İlk kez, Ku Klux Klan Yasası, vatandaşların görevde bulunma hakkını mahrum etme, jürilere hizmet etme ve yasanın eşit şekilde korunma haklarından mahrum etme komploları da dahil olmak üzere, bireyler tarafından federal suç olarak işlenen belirli suçları belirledi. Yasa, cumhurbaşkanına habeas corpus'un metnini askıya alma ve suçlu şahısları ücretsiz olarak tutuklama ve Klan şiddetini bastırmak için federal kuvvetler için yetki verdi. Federal otoritenin Ulysses S. Grant'teki bu genişlemesi 1871'de Güney Carolina'daki ve Güneyli Demokratların diğer bölgelerindeki Klan faaliyetlerini ezmek için kullandı ve hatta birçok Cumhuriyetçiyi alarma geçirdi. 1870'lerin başından itibaren, beyaz üstünlüğü yavaş yavaş, Yeniden İnşanın desteği azaldıkça Güney'deki tutumu yeniden sağladı; 1876'nın sonuna kadar bütün Güney bir kez daha Demokratik kontrol altındaydı.
Ku Klux Klan'ın canlanması
1915'te beyaz Protestan yerliler, Thomas Dixon’ın 1905’li kitabı “The Clansman” ve D.W.’nin yanı sıra, Eski Güney’e romantik bakış açılarından esinlenerek, Atlanta, Georgia yakınlarındaki Ku Klux Klan’ın canlanmasını düzenlediler. Griffith’in 1915 filmi “Bir Milletin Doğuşu”. Klan’ın bu ikinci kuşağı sadece siyah karşıtı değil aynı zamanda Roma Katolikleri, Yahudiler, yabancılar ve örgütlü emeğe karşı da durdu. Amerika'nın 20. yüzyılın başlarında, 1917'de Rusya'nın Bolşevik zaferine benzeyen komünist devrim korkusu ile yaşadığı göç dalgalanmalarına karşı düşmanlığın artmasıyla körüklendi. Örgüt, sembolü olarak yanan bir haç aldı ve mitingler düzenledi; ülke çapında yürüyor. 1920'lerin zirvesinde, Klan üyeliği ülke genelinde 4 milyon kişiyi aştı.
DEVAMINI OKU: 'Bir Ulusun Doğuşu' Ku Klux Klan'ı Nasıl Canlandırdı?
1930’lardaki Büyük Buhran, Klan’ın üyelik saflarını tüketti ve örgüt 1944’te geçici olarak dağıldı. . Gizli olarak gerçekleştirilen, ancak görünüşe göre yerel Klansmen’in çalışmaları olan bu eylemler, ülkeyi kızdırdı ve medeni haklar davasının desteklenmesini sağladı. 1965 yılında Başkan Lyndon Johnson, Klan'ı kınayan ve Alabama'daki beyaz kadın sivil haklar işçisinin öldürülmesiyle ilgili olarak dört Klansmen'in tutuklandığını açıklayan bir konuşma yaptı. Klan'la ilgili şiddet vakaları, onlarca yıl içinde daha izole hale geldi, ancak parçalanmış gruplar 1970'lerden itibaren neo-Nazi veya diğer sağcı aşırılık örgütleriyle uyumlu hale geldi. 1990'ların başlarında, Klan'ın çoğunlukla Derin Güney'de 6.000 ila 10.000 aktif üyesi olduğu tahmin ediliyordu.
Amerika’nın 4.400 Lynching Kurbanı için İlk Anıtını görün
